حافظه تاریخی؛ خمینی: اعدام‌های اسلام، اعدام‌های رحمت است

خمینی دجال لعنت بر خودت و احکام من دراوردیت!

روشنفکران و مردم ایران بدنبال این هندی زاده افتادند و او را امام خویش خواندند ، بدنبال کسی که هرگز به تئاتر و سینما و استخر و پارک و رستوران نرفته بود ،دوچرخه سواری نکرده بود ، تصدیق نداشت و رانندگی هم نکرده بود ، ورزشکار ان را دوست داشت ، اما هرگز ورزش نکرده ، بود ، هرگز کار نکرده بود ، و اصلا حرفه ای نداشت ، ومالیات نداده بود ، عوارض نداده بود ، شهرداری و بانک نرفته بود ، چیزی از اقتصاد و دارایی نمیدانست و اقتصاد را مال خر میدانست ، تنها یک فیلم به دلش نشست و آن هم فیلم گاو بود ، قبض آب و برق را اصلا ندیده بود و یا پرداخت نکرده بود ، در طول عمرش دوبار سوار هواپیما شده بود ، یکبار از نجف به پاریس و بار آخر از پاریس به تهران ، مردم ایران از میان لایه های پوسیده ارتجاع اسلامی رهبری را برگزیدند که رویایش جامعه ۱۴۰۰ سال پیش بود ، یعنی جامعه ای که حتی ۱۴۰۰ سال پیش هم غیر متمدن و عقب افتاده بود ، از ماست که بر ماست