«مردم خیال می‌کنند چون معلول هستم نمی‌توانم هم‌جنسگرا باشم»

استفان می‌گوید به دلیل معلولیت او را به کلوپ‌های هم‌جنس‌گرایان راه نداده‌اندبی بی سی ، شری ویلسون:

استفان توماس اسمیت، در ویدئو تیک‌تاک، رو به دوربین فریاد می‌زند :" من هم‌جنس‌گرا هستم!"

این واکنش او به کسانی است که فکر می‌کنند چون او معلول است باید دگر‌جنس‌گرا باشد یا تمایلات جنسی نداشته باشد.

استفان دچار فلج مغزی است، او مدافع حقوق معلولان و هم‌جنس‌گرایان است و از تیک‌تاک به عنوان راهی برای آگاهی‌بخشی دیگران در مورد این مسائل استفاده می‌کند.

او گاهی احساس می‌کند به جامعه دگرباشان تعلق ندارد چون بیشتر اوقات مجبور است با توانمند‌گرایی، تبعیض اجتماعی علیه افراد معلول مقابله کند.
استفان می‌گوید:"به من اجازه ورود به کلوپ‌های شبانه را نمی‌دهند چون مرا "مست لایعقل" تشخیص می‌دهند درحالی‌که من هیچ ننوشیده‌‌ام و حتی فکر می‌کنند از مواد مخدر استفاده کرده‌ام."

"این جمعی است که به آن تعلق دارم و باید مرا بپذیرند اما مرا راه نمی‌دهند".

"چرا باید خودم را به جمعی متعلق بدانم که اینطور نسبت به معلولان تبعیض قائل می‌شوند. من به عنوان فرد معلول هیچ علاقه‌ای ندارم که به این اجتماع تعلق داشته باشم".

استفان ۲۴ ساله می‌گوید تبعیض اجتماعی که او تجربه کرده به این معنی است که در فضای ال‌جی‌بی‌تی او حس نمی‌کند برای خودش "هویت و شخصیت" دارد.

"من احساس می‌کنم چون معلول هستم هیچ اشتراکی با آنها ندارم و از آنها فاصله دارم پس بهتر است با افراد معلول باشم".

"اما من هم‌‌جنس‌گرا هستم و آنها مرا نمی‌پذیرند. احساس می‌کنم این وسط گیر کردم و هیچ هویتی ندارم. موقعیت عجیبی است".
استفان می‌گوید در قرارهایی که دارد، تبعیض اجتماعی را تجربه کرده استوقتی استفان به خانواده‌اش گفت هم‌جنس‌گراست پذیرش آن برایشان سخت نبود، او دو خواهر بزرگ‌تر دارد که هر دو هم‌جنس‌گرا هستند.

اما در مدرسه این موضوع باعث تعجب همه شد چون او را فرد معلولی "با صندلی چرخ‌دار" می‌شناختند.

استفان می‌گوید: "کنار آمدن با موضوع آسان بود اما برای مردم غیر‌منتظره بود. البته مادرم از رفتار و پوششم انتظارش را داشت".

"من فکر نمی‌کنم اصلاً به ذهن مردم برسد که فرد معلول، هم‌جنس‌گراست یا دگر‌جنس‌گرا و افراد معلول هم تمایلات و خواسته‌هایی دارند".

"دوران دبیرستان مرا فقط به چشم بچه معلول می‌دیدند".

استفان که در منچستر به دنیا آمده است و حالا در لندن زندگی می‌کند می‌گوید هنوز هم هر وقت سر قراری می‌رود، تبعیض نسبت به معلولان را حس می‌کند و احساس فردی را پیدا می‌کند که از "خصایص انسانی" محروم شده است.

او می‌گوید: "یک بار قراری گذاشتم تا با طرف قهوه‌ بنوشیم، او تا نشست گفت "قرار ما شبیه سریالی است که در آن افراد معلول، افراد دارای اختلال یادگیری و افراد مشابه قرار می‌گذارند."

"خوب همینطور است، اولین چیزی که می‌بینی معلول بودن من است نه لباسی که پوشیدم. قرار را به هم زدم چون وقت و حوصله‌ تبعیض اجتماعی را ندارم".
استفان از حساب کاربری خود در تیک‌تاک @lifeofapalsy برای مطرح کردن موضوع دگرباشان جنسی و معلولیت استفاده می‌کنداستفان بر این باور است که مردم افراد معلول را فاقد تمایلات جنسی می‌دانند، این تصویری است که رسانه‌ها از معلولیت ساخته‌اند.

او می‌گوید:"تصویری که از ما ساخته‌اند موجوداتی ناتوان است که نیازمند کمک دیگران هستیم و برای این خلق شده‌ایم که دیگران برای ما تصمیم بگیرند".

"ما در هیچ قالب جنسی جا نمی‌گیریم، مرد بودن یعنی نیرومند بودن، جور خاصی حرف زدن و راه رفتن و زن بودن هم یعنی جور خاصی رفتار کردن".

"چون افراد معلول نمی‌توانند چنین آداب و رفتار بدنی را رعایت کنند، به نظر می‌رسد که ما موجوداتی وابسته و فاقد جنسیت و تمایلات جنسی هستیم".

"ما اراده و قدرت تصمیم‌گیری و تمایلات و خواسته‌های خودمان را داریم. مردم باید از دیدن ظاهر ما دست بردارند و ما را به چشم انسان ببینند".
استفان می‌گوید وقتی سگش را بیرون می‌برد مردم به جای اینکه از او در مورد سگش بپرسند از پرستارش می‌پرسند.کمتر از یک سال است که استفان از تیک‌تاک استفاده می‌کند در این مدت ۴۸،۰۰۰ فالوور دارد و ۱،۲ میلیون لایک دریافت کرده است.

در ویدئو‌هایش او در قالب طنز و شوخی به آگاه‌سازی و مطرح کردن بعضی از دریافت‌های اشتباه مردم که خودش به عنوان فردی معلول تجربه کرده است، می‌پردازد.

استفان می‌گوید:"خنده راه ارتباطی است و به جای اینکه مردم به من بخندند با من می‌خندند و من فکر می‌کنم این خیلی مهم است".

"این کار باعث می‌شود مردم معلولیت مرا بهتر درک کنند و به‌جای اینکه از آن روگردان شوند راهی پیش پای آنها می‌گذارم تا با آن بیشتر آشنا شوند و در تماس قرار گیرند".

"هنوز کلی اظهار‌نظر‌های بد‌خواهانه دریافت می‌کنم اما آنها را هم به طنز و شوخی جواب می‌دهم. وقتی کسی مرا بی‌دست‌و‌پا می‌نامد من هم فیلم خنده‌داری در مورد آدم بی‌دست‌وپا می‌سازم. این ماجرا‌ها هیچ اثری بر من ندارد چون من از این کار لذت می‌برم. من پاسخ نظرات منفی را با طنز و شوخی می‌دهم".

استفان می‌گوید با اینکه نظرات منفی زیادی دریافت می‌کند اما پیام‌های مثبت هم کم نیستند.

"من هر ماه پیام‌های زیادی دریافت می‌کنم که می‌گویند پسرشان مبتلا به فلج مغزی است یا می‌گویند من به درک بهتر این بیماری کمک کرده‌ام یا باعث خنده و شادی شده‌ام. فکر می‌کنم این ویدئو‌ها این انگ اجتماعی را از بین برده و باعث شده است که مردم دید تازه‌ای به معلولیت‌ و بدن‌ عجیب‌و‌غریب پیدا کنند. فکر می‌کنم افرادی که هنوز با نفرت برخورد می‌کنند نیاز به آگاهی و بینش بیشتر دارند".

بیماری فلج مغزی استفان به معنی داشتن پرستار و استفاده از صندلی چرخ‌دار برای مسافت‌های طولانی است برای مثال در فرودگاه.

او احساس نمی‌کند معلولیت برای او محدودیت است، به تازگی در رشته کارشناسی عکاسی در دانشگاه رویال کالج لندن پذیرفته شده است.

استفان فکر می‌کند ارائه تصویر بهتری از معلولان در رسانه‌ها مبارزه با توانمند‌گرایی و تبعیض اجتماعی را آسان‌تر می‌کند.

او می‌گوید سریال The Undateables، مجموعه مستند تلویزیونی در بریتانیا که به قرار ملاقات‌های افراد معلول و بیمار می‌پردازد، رویکردی "قیم‌مابانه" و "مسموم" نسبت به معلولیت دارد.

استفان می‌گوید:" من دوست دارم آدم‌های معلول را با شفافیت بیشتری در برنامه‌های عادی رسانه‌ها ببینم، دوست دارم بعضی از معلول‌‌های ‌با‌حال برنامه‌های جالبی اجرا کنند".