علت نازک شدن و ریزش مو و درمان آن

مشکلاتِ رایجِ پوست و مو در میان زنان می‌تواند نشان‌دهنده کم‌آبی و بهم خوردنِ تعادل هورمونی باشد. سیمون لی، متخصصِ سلامتِ مو از استرالیا، می‌گوید ریزش مو می‌تواند ناشی از تغییراتِ ناگهانی و خارشِ پوست سر می‌تواند نشانه کم‌آبیِ طولانی-مدت و رژیم بدِ غذایی باشد.

برطبق گفته این متخصص مو، قوت و شفافیتِ مو به سلامت عمومی و آنچه که می‌خورند وابسته است.
پوستِ سرِ خشک
پوستِ سرِ خشک همراه با خارش ناشی از از دست رفتنِ نرمی پوست در گذر زمان است. لی می‌گوید عوامل زیادی به خشکی پوست سر کمک می‌کند. قرار گرفتنِ طولانی‌مدت در معرضِ سرما یا تهویه‌کننده‌های هوا؛ استفاده مکرر از خشک‌کن‌های برقی؛ مصرفِ کمِ آب و تغذیه نامناسب برخی از دلایل خشکی پوست سر هستند.

«مصرفِ کافیِ آب برای حیات ضروری است، زیرا دو-سوم بافت پوست از آب تشکیل شده است. بدن انسان تقریباً هر روز دو لیتر آب از دست می‌دهد که باید با خوردن مایعات و آب کافی آن را جبران کرد.»

نوشیدنِ حداقل دو لیتر آب در روز می‌تواند آبرسانی به مو و پوست سر را انجام دهد و از خشکی و پوسته‌پوسته شدنِ پوستِ سر پیشگیری کند. کمبود روی نیز می‌تواند باعث خشکی پوست سر شود؛ بنابراین باید با خوردن غذا‌های دریایی، میوه و آجیل کمبود روی را جبران کنید.

راش‌های پوستی، اگزما، شوره سر و تغییراتی هورمونی نیز به خشکی پوست کمک می‌کند و باید با مشورت با پزشک این موارد را برطرف کرد.
نازک شدن و ریزش مو
اصلی‌ترین علتِ ریزش مو در زنان آلوپسیِ آندروژنیک است که بیشتر آن را با عنوانِ نازک شدنِ مو با الگوی زنانه می‌شناسند. ژنتیک اصلی‌ترین علتِ آلوپسیِ زنانه است و در این حالت نازک شدنِ مو از تاج سر شروع می‌شود و خط رویش مو معمولاً بدون تغییر باقی می‌ماند.

اما دلیلِ دیگر ریزش مو در زنان بهم خوردنِ تعادل هورمونی است. تولید زیادِ هورمونِ جنسیِ دی‌هیدروتستوسترون – که با عنوان دی‌اچ‌تی شناخته می‌شود – باعث می‌شود تعداد فولیکول‌های پوست سر کم شود که به مرور باعث نازک شدن مو‌ها و ریزش موی دائمی می‌شود.

خوشبختانه، آلوپسی آندروژنیک که ناشی از بهم خوردنِ تعادل هورمون‌هاست را می‌توان با تجویز دارو و بازگرداندن هورمون‌ها به حالت تعادل درمان کرد. در این روش مقدار دی‌اچ‌تی که با رسیدن به فولیکول‌ها باعث نازکی مو می‌شوند، کاهش پیدا می‌کند.

از آنجایی که مو از پروتئینِ کراتین درست شده است، رژیمِ غذایی که فاقد پروتئین و آمینو‌اسید‌های مرتبط با آن باشد می‌تواند باعث ریزش مو شود. ۴ نوع آمینو اسید اصلی هستند که برای تولید کراتین مو ضروری هستند شامل: سیستئین، لیزین، آرژینین و متیونین.

لی می‌گوید: «از بین همه این آمینواسیدها، لیزین و متیونین ضروری‌ترین‌ها هستند؛ به این معنی که این آمینواسید‌ها توسط بدن تولید نمی‌شوند باید از طریق رژیم غذایی تأمین شوند.»
مرغ، ماهی، گوشت گوسفند و گاو، تخم‌مرغ، شیر، پنیر و ماست منابعِ تأمین پروتئین‌ها هستند.
ریزش ناگهانیِ مو
مو‌های انسان هر ماه بطور متوسط ۳.۵ سانتی‌متر رشد می‌کنند و چرخه رشد مو بین ۳ تا ۵ سال طول می‌کشد. اما این میزان در همه یکسان نیست و سلامتِ عمومی افراد، درمان‌های سختِ پزشکی مانند شیمی‌درمان، می‌تواند این چرخه را به شدت تحت تأثیر قرار دهد و باعث ریزش موقتی مو‌ها شود.

ریزش ناگهانی مو – که با نام علمی تلوژن افلوویم شناخته می‌شود - یک نوع ریزش موی موقتی است که در اثر استرس یا تجربه‌های دردناکِ روانی (زخم روان یا تروما) ایجاد می‌شود. کاهشِ شدید و یکباره وزن؛ تغییر رژیم غذایی؛ مسافرت به کشور‌های دیگر و قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش نیز می‌تواند باعث ریزش موی ناگهانی شود.

اگر بعد از شوک یا زخمِ روان آهن مصرف کنید می‌توانید چرخه رشد موی خود را در حالت تعادل نگه دارید و از دوشاخه شدن و شکنندگی مو‌ها پیشگیری کنید. غذا‌های غنی از آهن شامل گوشت قرمز، سبزیجات سبزِ تیره مانند اسفناج؛ عدس؛ ماهی و شکلاتِ تلخ هستند.