رائفی پور حرف های خودش رو تکذیب میکنه میگه من نگفتم

مثل اونایی که انگلاب کردن بعد شب و روز میگن ما نبودیم. قضیه ساده هست. مردم جاهلن. هنوز جاهلن. میشه روشون سوار شد.

وقتی بنگ میزنی میری بالای منبر اینطوری میشه که بعدش یاد نمیاد چیا گفتی. نمیدونم گل یا بنگ کاملا همین اثر رو داره. یعنی داشتیم تو همکلاسی که در حالت عادی بسیار کندذهن بود ولی یه زمانهایی تو کلاس همه چیزو میدونست و استاد هرچی می پرسید این حاضر جواب بود یا قبل امتحانات میدیدم عرق میکنه و حرف زیاد میزنه و یکم دستاش هم می لرزید و امتحانشم دیمی میداد چون انگار این مواد واسه حرف زدن خوبه نه برای نوشتن ولی بعد از امتحان یا فرداش یکی از همون سوالان آسونش رو هم ازش می پرسیدی یادش نمی آمد و اصلا نمیدونست مال کجای کتابه. الان این مرتیکه هم شک نکنید چیزی میزنه سخنرانی میکنه و بنگ و این چیزا باعث میشه ملغمه ای از چیزهایی که تو فکر و خیالات طرف هستش یا حتی قبلش یکبار خونده حتی روخونی کرده شفاف تر میاد روی زبونش و حالا یه چیزایش باهم جوردرمیاد یه چیزایی میشه اراجیف ولی جالبه که بعدش طرف یادش نمیاد چی گفته .