در چه مکان‌هایی امکان آلودگی به کرونا بیشتر است؟
+2
رأی دهید
-1
دویچه وله :در آلمان بحث بر سر این که در چه مکان‌هایی خطر ابتلا به کرونا بیشتر است، هر روز داغ‌تر می‌شود. خیلی‌ها این پرسش را مطرح می‌کنند که چرا سالن‌های نمایش و غذاخوری تعطیل می‌شوند، اما مراکز آموزشی به کارشان ادامه می‌دهند؟صدراعظم آلمان می‌گوید، زمستان سختی در راه است، به همین دلیل باید با اقدامات گوناگون جلوی گسترش بی‌رویه ویروس کرونای جدید (سارس‌کوو۲) را گرفت.
از جمله اقدامات مهم دولتی، تعطیلی مراکز تفریحی و فرهنگی و ورزشی، رستوران‌ها و مهمان‌پذیرهاست که از دوم نوامبر به مدت یک ماه اعمال می‌شود.
به گفته هلگه براون، وزیر مشاور آنگلا مرکل، در محدودیت‌های ماه نوامبر خانه‌های شخصی به طور مستقیم کنترل نخواهند شد، اما دولت بر پایبندی شهروندان به محدودیت‌ها در اماکن عمومی نظارت خواهد کرد.
تنها محدودیت برای دورهمی‌های شهروندان، سقف ده نفر است. براون از مردم خواست، داوطلبانه برای مقابله با کرونا اقدام کنند و تا جایی که ممکن است از دید و بازدید‌های شخصی در ماه نوامبر بپرهیزند.
بر أساس یک نطرسنجی هفته‌نامه اشپیگل بیش از ۶۲ درصد پرسش‌شوندگان سختگیری‌ها و تعطیلی‌ها را ضروری می‌دانند.
بسیاری از شهروندان و گروه‌های اجتماعی که با این اقدامات مخالفند، اخبار و اطلاعات گوناگونی پخش می‌کنند که نمی‌توان تشخیص داد، کدام جعلی است و کدام صحت دارد، از جمله در این زمینه که در کدامیک از اماکن عمومی امکان آلودگی به کووید۱۹، بیماری ناشی از سارس‌کوو ۲، بیشتر یا کمتر است.
کجاها امکان آلودگی بیشتر است؟
تعطیلی مراکز فرهنگی و تفریحی در آلمان می‌تواند بهانه تازه‌ای باشد برای تبلیغات بیشتر مخالفان محدودیت‌ها، زیرا طبق داد‌ه‌های موسسه روبرت کُخ (مرجع معتبر آمارهای رسمی آلمان در باره کرونا) تنها ۲۵ درصد بیماران، در جاهایی که دو نفر یا بیشتر حضور داشته‌اند مبتلا شده‌اند.
مشکل اینجاست که در رابطه با ۷۵ درصد باقیمانده نمی‌توان تشخیص داد که محل ابتلای آنان کجا بوده است.
یوشا وبر (Joscha Weber)، همکار دویچه وله در زمینه اماکن انتقال ویروس سارس‌کوو۲ به جستجو پرداخته و به نتایج جالبی رسیده است.
او براساس آمار موسسه کُخ نوشته است که در حال حاضر بیشتر مبتلایانی که در آلمان منشا ابتلایشان مشخص است، در اماکن خصوصی آلوده شده‌اند. به‌ویژه منزل شخصی محل مناسبی برای انتقال ویروس به‌شمار می‌رود!
علاوه بر این، خانه‌های سالمندان و محل کار، منشا ابتلای شمار قابل توجهی از بیماران است.
در میان بیمارانی که محل ابتلایشان در آلمان مشخص شده، کمتر کسی در مراکز تفریحی و فرهنگی دچار ویروس شده است.
تعداد کسانی که در بیمارستان و مطب پزشک یا در مراکز آموزشی، از کودکستان گرفته تا دانشگاه و مراکز کارآموزی، مبتلا شده‌اند نیز در ماه‌های گذشته بسیار پایین بود اما اخیرا افزایش یافته است.
درصد مبتلایانی که در رستوران یا مهمان‌‌خانه بیمار شده‌اند نیز ناچیز است.
حالا پرسش این است که چرا دولت فدرال و دولت‌های ایالتی برای بستن مراکزی که به طور مستند منشا اصلی انتقال ویروس نیستد، تصمیم گرفته‌اند؟
تاکنون سیاستمداران و کارشناسان تاکید کرده‌اند که تجمع شهروندان در اماکن عمومی، امکان انتقال ویروس را بیشتر می‌کند.
شاید اکثر کسانی که محل انتقال ویروس به بدنشان نامعلوم است، در همین اماکن مبتلا شده باشند.
مشکل اصلی برای تشخیص دقیق محل ابتلا، دوره نهفتگی یا نقاهت ویروس است که دست‌کم چهار روز طول می‌کشد.
آیا محل‌های انتقال ویروس در موج دوم، همان محل‌های موج اول است؟
خیر. در این زمینه تفاوت‌های قابل توجهی وجود دارد: در اوج اولین موج آلمان، در خانه‌های سالمندان به مراتب شمار بیشتری آلوده شدند. این روند در مورد اقامتگاه‌های پناهجویان و بخش درمان، به‌ویژه بیمارستان‌ها نیز صادق است.
در موج اول اماکن آموزشی نقشی نداشتند، زیرا به‌موقع تعطیل شده بودند.
محل کار هم نقش قابل توجهی نداشت، اما در أواسط بهار آمار ابتلا در محل کار بالا رفت، به‌ویژه در چند کشتارگاه و کارخانه فرآورده‌های گوشتی.
بر أساس مطالعاتی که در کره جنوبی و چین انجام شده هم مانند آلمان، منازل شخصی در مرکز فرآیند عفونت قرار دارند.
در کره جنوبی احتمال آلوده‌شدن به سارس‌کووید۲ در خانه‌های شخصی شش برابر بیشتر از احتمال آلودگی از طریق دیگر تماس‌های نزدیک است.
در چین، ۶۹ درصد بیماران از طریق روابط خانوادگی مبتلا شده‌اند.
چرا مراکز آموزشی تعطیل نمی‌شوند؟
یوشا وبر می‌گوید، برای این اقدام چند دلیل عمده مطرح است. یکی این که اماکن آموزشی تاکنون در انتقال ویروس نقش کم‌اهمیتی داشته‌اند، دیگر این که دولت برای آموزش اهمیت ویژه‌ای قائل است. علاوه بر این، درصد ابتلا بین کودکان و نوجوانان به‌مراتب پایین‌تر از بزرگسالان است – در سطح اروپا حدود ۱۵ درصد مبتلایان زیر ۱۸ سال هستند.
بر أساس آمار رسمی، در ایرلند تنها هفت درصد موارد ابتلا در مدارس رخ داده است و در اسپانیا شش درصد.