رجا نیوز نوشت: در یک نشست دانشجویی با حسن رحیم پور ازغدی، یکی از پرسشگران از وی در خصوص اظهارات جدید رئیس دولت سوال کرد. این دانشجو سوال خود را اینگونه مطرح کرد که حسن روحانی درمورد ۷سال عقب نشینی بیحاصل و پیاپی خود در برابر آمریکا و خضوع بی حساب و بی پایان در برابر غرب و امتیازاتی که از جیب ملت بدون مابازائی داد و با برجام نزدیک یک دهه از عمر جمهوری اسلامی را با وعده سراب، تلف کرد و هم چرخهای اقتصاد کشور را متوقف کرد و هم حقوق هستهای ملت را بباد داد، و حال با تحریف تاریخ و برای توجیه خود، امام معصوم (ع) را متهم به سازش با ظلم میکند، چه پاسخی دارید؟
رحیم پور در پاسخ به وی گفت: این تنها پرسش بی پاسخ این سالها نیست. پرسشهای بسیاری در این سالها وجود داشته است. اما درواقع، این وضعیت که امروز میبینیم، مزد ترس است. امروز همه جا و همه تیپ مردم، یکصدا شده اند که اعتماد به دشمن دین و دنیای مردم، عین نفسانیت و خلاف عقلانیت بود. شاید تنها دستاورد مفید، اما ناخواسته تجربه شکست خورده دیپلماسی این شیخ، همین باشد که برای تاریخ ایران میماند.
اما وقتی نوبت به غارت دین مردم هم برسد، سکوت، حرامتر میشود. آنکه مذهب را فدای خود و دین را ابزار استفاده سیاسی کند از وجناتش پیداست که از روحانیت، تنها لباسش را دارد. حال آنکه پیش از این، روحانیت، به سوادش و به معنویت و روحانیتش بود. هر که به نام، روحانی است لزوما به صفت، روحانی نیست. شما درست میگویید. با وعده سراب، اقتصاد کشور را به اینجا رساندند. پیش تر، معیشت و دنیای مردم را برجامی کردند، حال نوبت به برجامی کردن دین مردم رسیده است.
اکنون لحظهای بود که باید کمترین شجاعت مسئولیت پذیری را داشته باشند، و دیگر حریم پاک اهل بیت (ع) را به وهم و ترس خود نیالایند. اما این نخستین بار نیست که به امام حسن مجتبی (ع)، ستم میرود. نسبت سازش را اولین بار معاویه به ایشان بست تا خوارج و افراطیون را بر ایشان بشوراند. مظلوم بزرگ همه دورانها، حسن بن علی (ع) است. شیعه حسن (ع)، آنست که عاقبت، چون حسن (ع)، بدست دشمن، به شهادت رسد و خون بالا بیاورد. تعجبی نیست اگر غرب باوران در وقت پاسخگویی، دین و دنیای مردم را قربانی کنند. من امثال قاسم سلیمانی را واجد روحانیت و اهل معنا میدانم و امثال حسن روحانی را فاقد آن.
مردم دارند تاوان توهم و وعدههای چند سیاستمدار با ضریب هوشی پائین را میدهند که معلوم شد نه تنها مفهوم عزت و اقتدار ملی را نمیدانند بلکه سیاست بین الملل هم نمیدانند. پایان معامله با شیطان و اعتماد به وعدههای او، به تعبیر قرآن، فحشای سیاسی و... میشود. الشیطان یعدکم الفقرو یامرکم بالفحشا، شیطان با ارعاب و تهدید و سپس وعده اقتصادی، ضعیفان را وادار به فحشا میکند. وضع مردم، در اقتصاد برجامی بد است. اما خوب شد که همه، همه ماجرا را با چشم خود دیدند.
در پایان ۸ سال مدیریت آرمان ستیزان، وقتی برای معلق زدن و طلبکار شدن نمانده، ضمن آنکه دیگر کسی هم پشت سرشان نمانده و با تخیلات و دروغهایشان تنها مانده اند. در سالهای حاکمیت این ورژن از روحانیت، درجه اعتماد به لباس روحانیت بطرز بی سابقهای تنزل یافت. اقتصاد برجامی و دیپلماسی ترس، در کنار دزدیهای بیسابقهای که این سالها از بیت المال شد، ضربات سنگینی به دین ودنیای مردم زد.
اما نمیشود هربار پس از تجربههای بد، همه پروندهها را سوزاند و دوباره بازی جدید شروع کرد. آنچه در این سالها با اقتصاد مردم و عزت ایران شد، در تقابل مستقیم با عقلانیت بود. این دستاورد ملی، گران تمام شد، اما لازم بود یک باردیگر، همه توهمات و وعدههای تسلیم طلبان که نه تنها آرمانگرا نبودهاند بلکه هرگز واقعبین هم نبودند، و این بار، پیش چشم نسل دهه هشتاد و نود هم محک بخورد و دیگر برای ابد در تاریخ پساانقلاب، بجای آب، سراب ننوشیم.
شانس مردم ما را ببین که آن یکی میخواهد با آنجلینا جولی، خودشان دو نفری مشکلات جهان را حل کنند و این یکی، در پایان هشت سال حکومتش هنوز منتظر ترحم ترامپ و تعهد اوباما و امید جدیدش، جو بایدن است.