جایزه خواهر و برادر شول در آلمان به یک نویسنده ایرانی-آمریکایی اهدا می‌شود

دویچه وله :دینا نیری نویسنده ایرانی-آمریکایی جایزه سال ۲۰۲۰ خواهر و برادر شول در مونیخ آلمان را دریافت می‌کند. او به خاطر کتاب "پناهنده ناسپاس" که در حقیقت بیوگرافی خود اوست این جایزه مهم آلمان را برنده شده است.

جایزه انجمن ناشران آلمان، شاخه ایالت بایرن امسال به یک نویسنده ایرانی-آمریکایی تعلق گرفت. دینا نیری به دلیل آخرین کتابش "پناهنده ناسپاس"  (The Ungrateful Refugee)  که به نوعی بیوگرافی خود اوست این جایزه را دریافت می‌کند.

مراسم اهدای این جایزه روز ۳۰ نوامبر (۱۰ آذر) در مونیخ برگزار می‌شود.

هیأت داوران جایزه خواهر و برادر شول (Geschwister Scholl)، دلیل اهدای این جایزه به کتاب خانم نیری را پرداختن به یکی از مهمترین موضوعات امروز جهان، یعنی پناهندگان عنوان کرده‌است. در بیانیه هیأت داوران به آمار دفتر پناهندگان سازمان ملل اشاره شده که بر اساس آن ۸۰ میلیون پناهنده در سراسر دنیا به علت درگیری، جنگ و نقض شدید حقوق بشر مجبور به فرار از کشورشان شده‌اند.

دینا نیری ۴۱ ساله خود نیز در کودکی مجبور به فرار از ایران شده و همراه خانواده‌اش به آمریکا پناهنده شده است.

در بیانیه هیأت ژوری این جایزه آمده است: «دینا نیری بیوگرافی خودش را با سایر پناهندگان در زمان ما پیوند می‌دهد. او با احساس و تاثیرگذار از انسان‌هایی می‌نویسد که به امید زندگی در صلح و آزادی از تعقیب و آزار، جنگ و جنگ داخلی فرار کرده‌اند.»

همراه با آن، نیری نگاهی به وضعیت دشوار مهاجران در کشورهای میزبان می‌اندازد، جایی که در آن محتاطانه با اداره‌‌‌‌های مختلف و نیز با جامعه روبرو می‌شوند.
چشم‌پوشی از فرهنگ خود
نیری در کتابش می‌گوید مهاجران بقیه عمرشان را صرف مبارزه برای این می‌کنند که مردم کشور میزبان آنها را باور کنند. برای پذیرش در جامعه از آنها انتظار می‌رود که سپاسگزار باشند و نیز از هویت و فرهنگ پیشین خودشان چشم بپوشند.

خانم نیری در سال ۲۰۱۷ نیز در مقاله‌ای که برای روزنامه گاردین نوشت این پرسش را مطرح کرد که آیا پناهندگان باید تا آخر عمر سپاسگزار کشوری باشند که آنها را پذیرفته است؟

هیأت داوران، کتاب نیری را "درخواستی برای به رسمیت شناختن کرامت تک تک انسان‌ها" دانسته است.

جایزه ۱۰ هزار یورویی خواهر و برادر شول هرساله به کتابی اهدا می‌شود که "نشانه‌ای از استقلال فکری داشته باشد، از آزادی اجتماعی و شجاعت اخلاقی توام با روشنفکری حمایت کند و انگیزه بخش برای آگاهی همراه با مسئولیت باشد."

این جایزه از طرف شاخه بایرن انجمن ناشران آلمان و شهر مونیخ اهدا می‌شود و به نام "خواهر و برادر شول"  که گروه "رز سفید" را علیه هیتلر پایه‌گذاری کردند و به همین دلیل اعدام شدند، نام‌گذاری شده است.
"وطن من دخترم است"
دینا نیری سال ۱۳۵۷ هم‌زمان با انقلاب اسلامی در ایران به دنیا آمد. زمانی که ۱۰ ساله بود همراه با مادر و برادرش به آمریکا مهاجرت کرد.

او در پرینستون و هاروارد تحصیل کرده و علاوه بر کتاب "پناهنده ناسپاس" دو کتاب دیگر نیز نوشته است: "یک قاشق چایخوری سرزمین و دریا" در سال ۲۰۱۳ و "سه نفر یک روستاست" در سال ۲۰۱۷.

دو رمان قبلی او نیز شباهت‌هایی به زندگی خودش دارد. کتاب‌های او به چندین زبان ترجمه شده‌اند.

دینا نیری در حال حاضر در پاریس زندگی می‌کند. او در یک مصاحبه گفته است: «وطن من دخترم است... من میهنم را در وجود دخترم پیدا کرده‌ام... حالا احتیاجی به این که در صدد جستجوی گذشته‌ام بربیایم، ندارم. به جای آن برای دخترم چیز تازه‌ای می‌سازم.» (مصاحبه ویراستار انتشاراتی "مار" در آلمان با دینا نیری، ۲۰۱۸، ترجمه بهجت امید، منتشرشده در آوای تبعید، مهر ۱۳۹۸
+30
رأی دهید
-6

  • قدیمی ترین ها
  • جدیدترین ها
  • بهترین ها
  • بدترین ها
  • دیدگاه خوانندگان
    ۳۴
    grizzly - برلین، آلمان
    یادم میآد سی سال پیش وقتی وارد سوئد شدم یک کاغذ دستم دادند که روش مفصل نوشته شده بود هرآنچه که شما دریافت می کنید از مالیات مستقیم مردم سوئد است!! و این قضیه رو به خورد مردم مادی و پول پرست سوئد هم داده بودند بطوری که اگر یارو پول آبجو کم میآورد پناهنده و مهاجر رو مقصر میدونست و میگفت اگر اینها نبودند من الآن میتونستم به جای 9 تا آبجو ده تا آبجو بخورم!! و دولت وقتی دید این قضیه و راسیسم هم داره به ضرر خودش تموم میشه آمد و بهانه گیری مردم رو اینطور تعبیر کرد که اگر پناهنده ها کار میکردند سوئدی ها اعتراضی نداشتند و راسیست نمیشدند!! تا اینکه بالآخره خیلی از پناهنده ها جذب کار شدند ولی آنوقت وضع بدتر شد چون حالا میگفتند اگر اینها نبودند ما بیکار نمیشدیم! یا اینها فرهنگشون مثل فرهنگ ما نیست! ما پیتزا و گوشت خوک میخوریم ولی اینها نمیخورند! چیزهای بچه گانه رو مطرح میکردند، واسه همین خیلی از ایرانی ها برای اینکه ثابت کنند که فرهنگ اروپایی دارند شروع کردند به خودنمایی در عرصه خوک خوری مشروبخواری سکس غیراخلاقی و غیره و شدند شتر گاو پلنگ
    3
    11
    جمعه ۱۸ مهر ۱۳۹۹ - ۲۰:۱۶
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۲۹
    آذرمیانه - آذربادگان، ایران
    [::grizzly - برلین، آلمان::]. ...طرف فیلم میسازه کتاب مینویسه از کشور قبلیش بد میگه یه جوری جایزه ای چیزی بهش بدند
    4
    4
    جمعه ۱۸ مهر ۱۳۹۹ - ۲۳:۳۴
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۲۹
    آذرمیانه - آذربادگان، ایران
    [::grizzly - برلین، آلمان::]. ضایع ترینش اون زنه ایرانیه توی نروژ فکر کنم هست که ضد مهاجر هست میگه اینا مفتخور و عوضی هستند ....هههههه
    5
    4
    جمعه ۱۸ مهر ۱۳۹۹ - ۲۳:۳۵
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۳۴
    grizzly - برلین، آلمان
    [::آذرمیانه - آذربادگان، ایران::]. اگر کسی مفتخور باشه ولی بی آزار باشه مشکلی نیست من یادمه یک کسانی پناهندگی میگرفتند که قاتل حرفه ای بودند طرف از پنج کشور پناهندگی داشت وقتی سر انگشتهاش رو نگاه میکردی همه رو با اسید صاف کرده بود تا شناسایی نشه!! واسه کشورهای اسکاندیناوی اینها جواهر بودند و بلافاصله بهشون پناهندگی داده میشد چون سوژه خوبی واسه مطبوعات و خبرنگاران و راسیستها بودند تا نظرات کثیف خودشون رو به خاطر وجود یک همچین افرادی به مردم ناآگاه اماله کنند و ثابت کنند که خارجی ها چه هیولاهایی هستند
    0
    2
    شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹ - ۰۶:۰۰
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۲۹
    آذرمیانه - آذربادگان، ایران
    [::grizzly - برلین، آلمان::]. ایرانیها برای خودشون حتی پناهندگی رو یه جور کلاس میدونند! توی مهمونی میری طرف از هلند اومده با اینکه سوسیالخور هست ولی همه براش بلند میشند جای بالاتر بشینه...شما فکر کردی اروپایی میاد راحت بگذاره اینا بیان نژادش رو عوض کنند؟ بحث راسیسم هم فقط نیست بحث هویت هم هست . شاید اصلا کشورایی مثل آلمان دوباره برگردند به اصل خودشون و غیر سفیدها رو دوباره بندازند بیرون.
    1
    2
    شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹ - ۱۰:۱۱
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۳۴
    grizzly - برلین، آلمان
    [::آذرمیانه - آذربادگان، ایران::]. البته ایرانی ها که بعد از یک سال همگی لهجه خارجی پیدا می کنند و یک خط در میون کلمات خارجی تو جملاتشون بکار میبرند و خیلی از لغات رو که تا یکسال قبل از مهاجرت خوب بلد بودند ازیاد میبرند ولی قضیه راسیسم اینطوره که تا زمانیکه اینها زن چاق چرب دارند، منظورم زنهایی است که مردهای اروپایی رغبت به مقاربت با آنها ندارند، واسه بعضی پناهنده ها که زن چاق چرب سفید دوست دارند شمال اروپا بهترین جاست بهشون خونه کار پول همه چی میدهند چون یک چاقی رو نجات داده واسه همینه که راسیسم رو گسترش میدهند تا خارجی بدبخت رو ببرند تو حاشیه تا کسی تحویلشون نگیره اونها هم به این چاقها راضی میشن مثل مردهای آسیایی و آفریقایی که عاشق باسن چرب و گنده هستند حالا یارو منگول هم بود اشکالی نداره، پسرهای سومالی رو باید ببینی که با این چاقها کالسکه به دست تو خیابون راه میروند اونوقت یاد لورل هاردی میافتی
    0
    0
    شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹ - ۱۴:۵۶
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    نظر شما چیست؟
    جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.