خب حالا پس از کش و قوسهای فراوان ما میدانیم که لیونل مسی دستکم برای یک فصل دیگر در باشگاه بارسلونا میماند.
در کوتاه مدت، این یک پیروزی برای باشگاه و رئیس آن جوزپ ماریا بارتومئو است که توانست فوق ستاره آرژانتینی را در تیم نگه دارد. اما پیروزی در یک نبرد به معنای پیروزی در کل جنگ نیست و حتی سخت بتوان گفت که این پیروزی ارزش جشن گرفتن را هم داشته باشد.
چرا مسی تصمیم به ماندن گرفت؟ مسی سرانجام تصمیم گرفت در بارسا بماند به این دلیل که احساس کرد گزینه دیگری ندارد و این را هم در نتیجه فریبکاری رئیس باشگاه دانست؛ جوزپ ماریا بارتومئو به او گفته بود اگر در پایان فصل ناراضی باشد، همان طور که در قرارداد آمده میتواند بارسلونا را ترک کند.
درست است که مسی ماند اما او بازیکنی است که میخواست بارسلونا را ترک کند. روح قرارداد او میگوید که مسی میتواند در پایان فصل تصمیم بگیرد که در بارسا بماند یا به تیم دیگری برود. اما طبق آن چیزی که در قرارداد نوشته شده او اگر میخواهد بارسلونا را ترک کند باید تا قبل از ۱۰ ژوئن باشگاه را از تصمیمش مطلع کند.
تاریخ ۱۰ ژوئن در دوران شیوع کرونا زمانی است که آخرین بخش فصل هنوز حتی شروع هم نشده بود. بارسلونا در آن تاریخ با دو امتیاز اختلاف صدرنشین لالیگا بود در حالی که یازده بازی تا پایان فصل باقی مانده بود و البته در لیگ قهرمانان اروپا هم حضور داشت. سخت بتوان تصور کرد بازیکنی در این زمان تقاضای خروجش را تقدیم به باشگاه کند.
مسی میگوید آن زمان رئیس باشگاه به طور شفاهی به او اطمینان داده بود که میتواند در پایان فصل در مورد ماندن یا رفتن تصمیم بگیرد. جان کلام این که مسی فکر میکرد توافقی شفاهی حاصل شده است، ولی بارتومئو شانسی که به وجود آمده بود را روی هوا قاپید تا نامش در تاریخ بارسلونا به عنوان رئیسی که اجازه داد مسی باشگاه را ترک کند، ثبت نشود.
در مصاحبه روز جمعه با رسانه گل، مسی کاملا صریح در مورد این ماجرا صحبت کرد. او گفت دلیل (در واقع دلیل اصلی) این که یک فصل دیگر در بارسلونا میماند این است که به او گفته شده تنها راه ترک باشگاه پرداخت ۷۰۰ میلیون یورو، بند فسخ قراردادش یا رفتن به دادگاه است و او حاضر نیست مقابل باشگاهی که عاشقش است به دادگاه برود.
این اتفاق هم نخواهد افتاد.
تیم حقوقی مسی مشتاق بودند که به موکلشان یادآوری کنند بختی جدی برای پیروزی در دادگاه دارند، چنان که خورخه (پدر و مدیر برنامههای مسی) در نامهای به مسئولان لالیگا نوشت که طبق قرارداد، بند فسخ ۷۰۰ میلیون یورویی فقط تا پایان فصل قبل اعتبار داشته است.
اما مسی هرگز حاضر نیست در راه مبارزه قانونی با باشگاهی قدم بگذارد که همه چیز به او داده است و او نیز برایش همه کار کرده است. او در مصاحبه آشکارا گفت، به ذهنش هم نرسیده است که بارسلونا را به دادگاه بکشاند.
چطور کار به این جا رسید؟ همان طور که در مصاحبه گفته شد، مسی مدتهاست از آن چه عدم آیندهنگری در باشگاه مینامد، سرخورده شده است.
در ۳۳ سالگی او با تمام وجود احساس میکند که باشگاه عقبگرد داشته است: عیبها پوشانده شدهاند (بیش از هر چیز با کمک تواناییهای فوقالعاده او) و برای درمان جراحتهای عمیق از چسب زخم استفاده شد است.
مسی همیشه برنده بوده و همیشه هم این گونه خواهد ماند. او هیچ وقت بازنده خوبی نبوده. او همچنین به خوبی میداند که دوران غروب حرفهاش آغاز شده و میخواهد فوتبالش را همان گونه که همیشه بوده تمام کند: به عنوان یک برنده.
برای نابغه آرژانتینی مثل روز روشن شده بود که در صورت باقی ماندن در بارسلونا این اتفاق نخواهد افتاد، هرچند که او با تمام وجود میخواست که فوتبالش را در بارسا تمام کند.
مسی بیست سال پیش در ۱۳ سالگی با بارسلونا قرارداد امضا کرداو از صحبتهای تمام نشدنی با مسئولان باشگاه و به خصوص بارتومئو خسته شده بود و در نتیجه انگیزهای که لازمه بهترین بودن است را دیگر نخواهد داشت.
بالاتر از همه اینها، مسی دیگر از بازی در بارسلونا لذت نمیبُرد و اصراری هم برای پنهان کردن آن نداشت. به همین دلیل هم به او گفته شده بود که نگران نباش و اگر در آخر فصل هم همین حس را داشتی، میتوانی باشگاه را ترک کنی.
وقتی برای مسی مشخص شد گوش شنوایی وجود ندارد، به دنبال حذف از لیگ قهرمانان اروپا او فکسی برای باشگاه فرستاد و به طور رسمی تقاضای خروج کرد. مسی آن موقع میکرد که میتواند به عنوان بازیکن آزاد باشگاه را ترک کند. او با فرستادن فکس نمیخواست به باشگاه بیاحترامی کند، اما از آنجایی که رئیس باشگاه حرفهایش را جدی نمیگرفت، این تنها راهی بود که نشان دهد، واقعا میخواهد بارسا را ترک کند.
همان طور که در مصاحبه هم تاکید کرد، مسی تمام سال به رئیس باشگاه گفته بود که میخواهد برود. ولی تا زمانی که تقاضای رسمی فرستاده نشد، هیچ اتفاقی هم نیفتاد و به نظر میرسید او یک سال دیگر هم در باسا میماند.
حالا چه اتفاقی میافتد؟ او پس از این که خانوادهاش را قانع کرد تا راهی شهری دیگر شوند (طبیعی است که قانع کردن آنها برای ترک شهری که عاشقش هستند، آسان نبوده است)، در بارسلونا میماند. او میگوید طرز فکرش تغییر نکرده است و به رغم این که میخواست تیم را ترک کند در آینده هم با تمام وجود تلاش خواهد کرد.
چیزی که گیر مسی میآید یک باشگاه در حال گذار است به رغم این که هنوز بارسلونا بازیکنانی مانند آنتوان گریزمان، آنسو فاتی، عثمان دمبله، مارک تراشتگن، فرنکی دییونگ و میرالم پیانیچ را در اختیار دارد و کماکان بارسا تیمی بسیار خوب به شمار میرود.
شاید و فقط شاید رونالد کومان، سرمربی جدید بارسا بتواند مسی را قانع کند که او در باشگاه درستی که راه درستی را در پیش گرفته است بازی میکنند و آنها میتوانند همراه با یکدیگر نقایص را برطرف کنند و موفق شوند؛ این گونه است که ناگهان تمامی احساسهای ناخوشایند برطرف خواهد شد.
ولی من هنوز قانع نشدهام که این داستان تمام شده است.
کومان و بارسلونا باید با بازیکنی کار کنند که میگوید رئیس باشگاه او را فریفته است. بازیکنی که به طور آشکار گفته میخواهد برود و صریحا نارضایتیاش را اعلام کرده است.
اشتباه نکنید، دلیل این که بارسلونا مشتاق است بازیکنی که علاقهای به ماندن ندارد را نگه دارد، شیوه مدیریت در این باشگاه و شخصی است که باشگاه را اداره میکند.
بارتومئو که در ماه مارس و قبل از انتخابات ریاست، باشگاه را ترک میکند، به آرزویش رسید و نامش به عنوان کسی که مسی را از دست داد، ثبت نخواهد شد؛ اما میتوان گفت که این خواسته او به نفع باشگاه هم بوده است؟
درآمدی که انتظار میرفت این فصل نصیب باشگاه شود احتمالا ۷۰۰ میلیون یورو کاهش یافته است (مبلغی عمده از یک میلیارد درآمد فصل قبل) و "یک بازیکن" هم بیشتر از ۱۰۰ میلیون یورو از بودجه باشگاه را میگیرد.
خود مسی گفته بود که جدایی او کمکی مناسب برای باشگاه است که به خونی تازه در رگهایش (به نظر میرسد که بیشتر در مورد مسائل مالی) نیاز دارد؛ برای او و برای همه.