
وی در این باره به خبرنگار یورونیوز میگوید: «اول آمدم تهران و مراکز دیتیلینگ خودرو را گشتم و با آنها صحبت کردم. اما همه من را مسخره میکردند و میگفتند این کار به درد یک خانم نمیخورد و نمیتوانید انجامش بدهید چون جثه شما ریز و دستانتان کوچک است و خسته میشوید.»
اما گویا فرهنگ مردسالار مختص به ایران نیست و زمانی که مریم برای گذراندن دورههای حرفهای راهی استانبول میشود، در آنجا هم با برخوردی مشابه روبرو میشود.
خانم روحانی در این باره میگوید: «وقتی که برای دوره دیدن به استانبول رفتم، گفتند که چون خانم هستی به تو آموزش نمیدهیم.»
در نهایت پس از یک هفته، مریم با اثبات ریزبینی و مهارتش، آنها را وادار میکند که دوره آموزشیاش را برگزار کنند. اما اینجا پایان مشکلات مریم نبود.
او پس از اتمام دوره به ایران برمیگردد و مغازهای را برای انجام کار دیتیلینگ اجاره و تجهیز میکند، اما عاقبت مجبور میشود پس از سه ماه آن را واگذار کند.
مریم درباره علت رهایی مغازهاش میگوید: «اینجا که مغازه گرفتم هیچ کس نمیآمد. مشتریانی هم که میآمدند، چند نفر پیدا میشدند و میگفتند که ماشین دست خانم نده، خرابش میکند و کار خانمها به درد نمیخورد.»
حالا با گذشت یک سال و نیم از فعالیت حرفهای مریم به عنوان دیتیلر خودرو در تهران، او تبدیل به یکی از استادکاران ماهر در این زمینه شده است و حتی دورههای آموزشی برای دختران و پسران علاقمند به این حرفه را برگزار میکند.
«اینجا که مغازه گرفتم هیچ کس نمیآمد. مشتریانی هم که میآمدند، چند نفر پیدا میشدند و میگفتند که ماشین دست خانم نده، خرابش میکند و کار خانمها به درد نمیخورد.»در این میان، نکته حائز اهمیت این است که تعداد دخترانی که چون مریم آرزوی انجام کارهای غیرمتعارفی چون دیتیلینگ خودرو دارند، کم نیست.
وی در این باره میگوید: «خیلی از خانمهایی که با من در ارتباط هستند، از تمام شهرها آمدهاند و من هم کار را به آنها آموزش دادم.»
بر اساس گزارش سال گذشته مرکز آمار ایران، در بین جمعیت حدود ۲۴ میلیونی شاغل در این کشور، تنها چهار میلیون و ۴۲۰ هزار نفر را زنان تشکیل میدهند؛ بدین ترتیب سهم زنان ایرانی از اشتغال ۱۸ درصد است.