فرزند مایل هروی می‌گوید در اعتراض به «تبعیض دولت ایران علیه پدرش» خودسوزی کرده

شهاب مایل هروی یک ماه پیش در مشهد خودسوزی کرده بودبی بی سی :شهاب مایل هروی، فرزند نجیب مایل هروی، استاد زبان فارسی و مهاجر افغان در ایران می‌گوید در اعتراض "به تبعیض دولت ایران علیه پدرش" در برابر نمایندگی وزارت خارجه ایران در مشهد خودسوزی کرده است.

آقای مایل هروی در گفتگوی تلفنی با بی‌بی‌سی فارسی گفت که یک ماه پیش به دلیل "رفتار تحقیرآمیز دولت ایران با پدرش، عملی نشدن وعده‌های دولت، ندادن شهروندی به پدرش پس از ۴۹ سال زندگی در ایران و ندادن مسکن مصوبه هیات وزیران" خود را آتش زد.

آقای هروی گفت که ۲۵ روز در بیمارستان بستری بوده، یک هفته به صورت کامل بی‌هوش بوده و "۵۸ درصد بدنش" سوخته است.

در همین حال خبرگزاری‌های ایران امروز گزارش داده‌اند که دولت ایران با اعطای تابعیت به نجیب مایل هروی موافقت کرده و روند اعطای تابعیت به او "آخرین مراحل اداری و قانونی"را پشت سر می‌گذارد.

پایگاه اطلاع رسانی دولت ایران گزارش داده: "به پاس سال‌ها خدمت فرهنگی استاد نجیب مایل هروی به فرهنگ و تمدن ایران زمین علاوه بر انتخاب ایشان به عنوان شخصیت برگزیده در انتشار و گسترش زبان و ادبیات فارسی در جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، نشان درجه یک هنری نیز به این نویسنده اعطا شده است."

پسر آقای مایل هروی مدعی شد که وزارت اطلاعات ایران "به صورت غیرمستقیم" او را تهدید کرده که با رسانه‌ها صحبت نکند و او را متهم کرده که "تلاش دارد بین افغانستان و ایران" تنش ایجاد کند.
هروی ده ها اثر در ادبیات فارسی در کارنامه داردآقای هروی گفت دولت ایران به پدرش سند اقامت ده ساله داده که شبیه سندی است که به خانواده‌های جنگجویان گروه‌های فاطمیون و زینبیون داده می‌شود و "براساس آن پدرم تنها در داخل ایران می‌تواند گشت و گذار کند اما این سند برای سفر به بیرون از ایران، معتبر نیست."

او گفت "دلیل اصلی خودسوزی‌ام جلب توجه رسانه‌ها و جامعه بین‌المللی به بی‌عدالتی است که دهه‌هاست نسبت به پدرم روا داشته شده و تبعیضی که افغان‌ها در ایران با آن مواجه هستند. پدرم مثال روشن از چگونگی تبعیض دولت ایران نسبت به شهروندان افغانستان است."

او پیشتر درباره اصرار پدرش به ماندن در ایران گفته بود: "هرچند فرصت‌های زیادی برای اقامت در کشورهای مختلف از جمله آمریکا و فرانسه برای استاد پیش آمد، اما ایشان به دلیل علاقه‌ شدید به عرفان و زبان فارسی، در ایران ماندگار شده‌اند."
زندگی نامه نجیب مایل هروی
نجیب مایل هروی متولد سال ۱۳۲۹ شهر هرات است.

او دوره دبستان و دبیرستان (تحصیلات ابتدایی و متوسطه) را در شهر کابل به پایان رساند. چنانچه از خود او نقل قول شده است:

"بنده به روایت مادرم در سال ۱۳٢۱ و به روایت پدرم در سال ۱۳٢٩ شمسی در شهر خمام متولد شدم، مسلماً روایت پدرم ارجح است. آوان کودکی را در هرات گذراندم. شهری از خراسان که در تاریخ فرهنگ فارسی، شهر شناخته‌شده‌ای است. در مکتب‌خانه‌های هرات آموختن را شروع کردم و در پی مهاجرت پدر به پایتخت افغانستان - از سن شش سالگی - بنده هم از هرات منتقل شدم و تحصیل را در مدارس کابل دنبال کردم."

آقای هروی در سال ۱۳۴٩ خورشیدی، در انجمن تاریخ کابل به امور فرهنگی مشغول شد و در آن زمان آموزش نسخه‌شناسی را از پدرش فراگرفت. سپس، در سال ۱۳۵۰، برای ادامه تحصیل عازم ایران شد.
نجیب مایل هروی از محققان عرفان و ادبیات فارسی و اهل هرات است و از ۱۳۵۰ تاکنون ساکن ایراناز او نقل قول شده است:" بعد به‌خاطر مقاله‌ای که در سال ۵۰ در کابل منتشر کردم، چنین مقدر شد که بنده کار دانشگاهی و تحصیلات خود را در زمینه زبان و ادبیات فارسی در ایران دنبال کنم."

او در سال ۱۳۵۰ وارد دانشگاه فردوسی مشهد شد و از سال ۱۳۵٧ تا ۱۳٦۰ نیز به فهرست‌برداری در کتابخانه آستان قدس رضوی مشغول شد. پس از آن، شروع به کارهای تحقیقاتی برای تهران کرد. اما زمانی که بنیاد پژوهش‌های اسلامی تأسیس شد، در سال ۱۳۶۵، به این بنیاد پیوست و به پژوهش در زمینه نسخه‌شناسی پرداخت. این همکاری در زمینه نسخه‌شناسی، کتاب‌شناسی و تصحیح متون و تدریس در همین زمینه‌ها سال‌ها ادامه داشت.

نجیب مایل هروی نویسنده، پژوهشگر، نسخه‌شناس، ویراستار و مردم‌شناس است، که رشته اصلی‌اش عرفان اسلامی است و از او به عنوان یکی از محققان شایسته در نقد و تصحیح متون کلاسیک نام گرفته شده است که با تألیف، تصحیح و بررسی بیش از سی کتاب ارزشمند و نگارش صدها مقاله، به این مهم پرداخته است.

از آثار مهم نجیب مایل هروی می‌توان به "برگ بی برگی: یادنامه استاد رضا مایل هروی"، "این برگ های پیر، مجموعه بیست اثر چاپ ناشده فارسی از قلمرو تصوف"، "مذکر احباب"، "مقامات جامی، گوشه‌های از تاریخ فرهنگی و اجتماعی خراسان در عصر تیموریان"، "کتاب‌آرایی در تمدن اسلامی"، "تاریخ نسخه‌پردازی و تصحیح انتقادی نسخ خطی"، "شرح فصوص الحکم شیخ اکبر محیی الدین ابن عربی" و ده ها اثر از این دست نام برد.