یک توییت تاریخی؛ سرلشکر رضایی مشکل آب غیزانیه را نتیجه افکار امریکایی می‌داند

ایران وایر :فرامرز داور
سرلشکر پاسدار «محسن رضایی»، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام و فرمانده پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به وضعیت بحران آب آشامیدنی در منطقه «غیزانیه» که در نزدیکی اهواز، مرکز استان نفت‌خیز خوزستان قرار دارد، واکنش نشان داده و در توییتر خود نوشته است این وضعیت، نتیجه افکار امریکایی در اداره کشور است.

رضایی در توییتر نوشته است: «بیش از پانصد هزار بشکه تولید نفت روزانه منطقه شهیدپرور غیزانیه است ولی اهالی آن منطقه آب شرب ندارند. این صحنه‌ها از قبیل: مسجدسلیمان و برخی مناطق پیرامون عسلویه و... دستپخت افکار آمریکایی در اداره اقتصاد کشور است.»
دمای هوای اهواز در حال حاضر ۳۹ درجه سانتی‌گراد است اما ساکنان یکی از مناطق مجاور آن دسترسی مداوم به آب آشامیدنی ندارند. وضعیت در دیگر مناطق استان خوزستان هم بهتر از این نیست. 
در حالی که مقام‌های جمهوری اسلامی ایران در تهران به تازگی سال‌روز آزادسازی خرمشهر از دست نیروهای «صدام حسین» را جشن گرفته‌اند، آثار جنگ ایران و عراق که ۳۲ سال پیش پایان گرفته، هنوز در شهر مشهود است.

امروز هم‌چنین سال‌روز استخراج از اولین چاه نفت خاورمیانه در مسجدسلیمان، از دیگر شهرهای استان خوزستان است. ۱۱۲ سال پیش، روز پنجم خرداد ۱۲۸۷، استخراج اولین قطرات نفت ایران از این شهر، زندگی و زمانه ایرانیان را برای همیشه دگرگون کرد. اما مسجدسلیمان اینک یکی از فقیرترین شهرهای ایران است که شهروندان آن با مسایل بغرنج زیست محیطی و بهداشتی دست و پنجه نرم می‌کنند و یکی از بالاترین ارقام بی‌کاری در ایران را دارند.

به دلیل وجود مخازن گاز و نفت در شهر و در مناطق مسکونی، پراکندگی مواد سوختی در محیط موجب بیماری‌های ریوی و تنفسی در این شهر شده است و هم‌زمان، خطرات آتش‌سوزی و انفجار منازل، شهروندان را تهدید می‌کند.

وضعیت این سه شهر، نمونه‌ای از اوضاع اسف‌بار خوزستان است که درآمد دولت جمهوری اسلامی ایران وابستگی شدیدی به منابع نفت و گاز آن دارد. این در حالی است که ساکنان این استان به دور از حقوق اولیه و حیاتی خود زندگی می‌کنند و به محض مطالبه ابتدایی‌ترین نیازهای خود هم‌چون آب آشامیدن، با سرکوب، گلوله، احضار و زندان رو به رو می‌شوند.

مشکلات انباشت شده و بحران‌های در هم پیچیده ملی و منطقه در ایران به شکلی درآمده‌اند که تا اعتراض مردم به شکل خیابانی نباشد، از سوی مدیران جدی گرفته نمی‌شوند. نتیجه چنین سوءمدیریت ۴۰ساله‌ای را محسن رضایی متوجه امر انتزاعی «مدیریت امریکایی اقتصاد کشور» می‌کند و نظام جمهوری اسلامی ایران را از پاسخ‌گویی و مسوولیت‌پذیری در برابر این ظلم و بی‌تفاوتی به سرنوشت شهروندان مبرا می‌داند.

دست کم دو مقام ارشد بلندپایه جمهوری اسلامی ایران که از قضا هر دو نظامی با درجه سرلشکری هستند، از اهالی خوزستانند؛ سرلشکر رضایی و دریابان «علی شمخانی»، دبیر شورای عالی امنیت ملی.

زمانی توجه مقام‌های عالی به رسیدگی به زادگاه و استان خودشان نشانه‌ای از تبعیض و سوءاستفاده از موقعیت حکومتی به نفع مردم آن منطقه تلقی می‌شد. اما اکنون چنان فساد اداری و مالی بر اعضا و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی حاکم شده است که مقام‌های آن به غیر از تامین منافع شخصی و خانوادگی، در حد تامین آب شرب در فصل گرما هم برای زادگاه خود تلاش نمی‌کنند. آن‌ها مطابق سنتی ۴۰ ساله، قصورات خود را متوجه دیگران کرده و از پاسخ‌گویی یا چاره‌جویی فرار می‌کنند.