۳. به اندازه هر وعده غذایی توجه کنیددکتر ویتتیکر میگوید: "برچسبهای مواد غذایی به ما اطلاعاتی از کیفیت غذا میدهند، اما در رستورانهای فستفود نزدیک مدارس معمولاً چنین چیزی به چشم نمیخورد. کسبوکارهای کوچک معمولاً برچسب مقدار موادغذایی موجود بر محصولات خود ندارند. از این رو وقتی به سوپرمارکت کوچک سر خیابان میروید چطور ممکن است بتوانید چنین اطلاعاتی به دست بیاورید؟"
او پیشنهاد میکند که والدین و بچهها تصور و تخمینی ازاندازه هر وعده غذایی داشته باشند. او میگوید: "چیزی مثل یک پاکت بزرگ چیپس ممکن است تمرین خوبی برای شما باشد که مقدار مناسب یک وعده برای هر سن را تعیین کنید و اگر این کار را نکنید به راحتی ممکن است جلوی تلویزیون بنشینید و بدون اینکه حواستان باشد دو یا سه وعده از آن را بخورید. ما نیاز داریم که الگوهای آگاهانهتری در مورد خوردن داشته باشیم، هر چند به هر حال وسوسه در این میان نقش دارد اما خوب است که هر چه میخورید، به اینکه چه میخورید و چقدر میخورید آگاه باشید".
۴. نمونه خانگی غذاهای بیرون را درست کنیداگر شما و فرزندتان غذاهای بیرون را دوست دارید، راهی برای تغییر دستور تهیه آنها پیدا کنید. ویتتیکر میگوید: "حتی غذای چینی با سس کاری یا رشتهفرنگی را فکر کنید چطور میشود کمی تغییرش داد؟ چطور میشود چربی آن را کم کرد، یا کاری کرد که نمک و شکر و چربی اشباع شده کمتری داشته باشد؟ "به جای اینکه آخر هفته غذای بیرون سفارش دهید؛ با همه مواد غذایی که در خانه دارید چیزی درست کنید. با این کار در ذهن فرزند خود معنای تازهای از "غذای راحت" میسازید.
دکتر ویلکینسون میگوید: "برای خیلی از ما انواع هلههولهها و غذاهای ناسالم یادگارهایی از دوران خوش و آسوده کودکیست اما لازم است که در نسل بعدی این ارتباط را بشکنید. باید تصمیم بگیرید که آن را تغییر دهید و غذایهای جدیدی برای خودتان پیدا کنید و این کار آسان نخواهد بود؛ این کار برخلاف جریان آب شنا کردن است".
۵. بچهها را در آشپزی مشارکت دهیددکتر ویلکینسون میگوید: "بچهها را تشویق کنید که با شما آشپزی کنند. "وقتی ببینند در آشپزخانه چه خبر است، به آن بیشتر اعتماد میکنند. اگر غذا را با دست خودشان درست کنند، بیشتر به آن اهمیت میدهند و دوست دارند این کار را ادامه دهند و بیشتر این کار را امتحان کنند".
۶. خانه را با شکم پر ترک کنیداطمینان پیدا کنید که فرزند نوجوانتان پیش از بیرون رفتن از خانه چیزی برای خوردن داشته باشد. حتی اگر کمی نان یا غلات کمشیرینی برای صبحانه یا مقداری میوه برای پیش از برگشتن به خانه باشد. همین کار ساده به آنها کمک میکند که بتوانند جلوی وسوسه هلههولهها بایستند.
۷. همهبا هم... پشتیبان هم باشیدوقتی پای آشپزی و رژیم غذایی به میان میآید خیلی مهم است که والدین الگوهای خوبی در این زمینه باشند. دکتر ویتتیکر میگوید: "در کلینیک ما در مورد چگونگی رژیم غذایی متعادل و برنامه پیشنهادی سیستم خدمات بهداشت ملی بریتانیا (ان اچ اس) برای ایجاد و پیروی از رژیم غذایی سالم گفتگو میکنیم". اعضای دیگر خانواده که با فرزندان در تماس هستند هم میتوانند در این زمینه کمک کنند. "ما نیاز داریم که همه با هم در این کار مشارکت کنیم. از پرستاران خانگی بچهها تا پدربزرگهایی که به عنوان "جایزه" به بچهها هلههوله و خوراکیهای ناسالم میدهند.
و سرانجام... به خودتان مرخصی بدهیدحتی وقتی هر کاری از دستتان بر آمده را هم کرده باشید، باز هم کار آسانی نیست. بهترین راه این است که نفس عمیقی بکشید اما دست نکشید، فقط یادتان باشد که آدمهای زیادی هستند که در موقعیت شما هستند. دکتر ویلکینسون میگوید: "خودتان را سرزنش نکنید، چون این کار واقعاً سخت است... اگر برای شما سخت است برای هر کس دیگری هم سخت است و همینطور برای کل جامعه چنین است".