چای چیزی بیشتر از یک آب رنگی است! ممکن است این طور فکر کنید که نوشیدن چای شبیه مصرف سایر نوشیدنی برای افزایش اثرات هیدراتاسیون و متابولیسم است. شاید شما به دنبال یک دلیل برای اضافه کردن چای به رژیم غذایی خود هستید. به این دسته افراد می گوییم که چای برای سلامت شما بسیار شگفت آور است. نوشیدن انواع چای که در زیر معرفی کرده ایم دارای مزایای فراوانی هستند.
انواع چای و خواص درمانی آن ها
چای سیاه اگر چه چای سیاه رایج ترین نوع چای است که ما می شناسیم و با مارک های مختلف (مانند ارل گری)، در بازار موجودند اما چای های دیگری نیز در بازار وجود دارند. چای سیاه دارای بیشترین میزان کافئین (۴۰ میلی گرم در هر فنجان) می باشد. چای سیاه به طور کلی توسط پیچاندن و تخمیر برگ گیاه کاملیا سیننسیس، و سپس خشک کردن و خرد کردن برگ ها به دست می آید.
طبق نظر متخصصان وبسایت WebMD در مورد چای سیاه، این چای دارای مزایای زیر است:
چای سفید چای سفید ملایم ترین طعم را در بین تمامی چای ها داراست. از آن جا که چای سفید تخمیر نشده است، بنابراین دارای مقادیر پایین کافئین است. گفته می شود این بهترین چای برای کسانی است که مبتلا به سرطان هستند. این موضوع به این دلیل است که چای سفید دارای مقادیر بیشتری از اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) و دیگر خواص ضد سرطانی است و همان طور که در یک مطالعه بزرگ در سال ۲۰۰۰ ثابت شد که این چای بسیار بهتر از چای سبز مانع جهش های سلولی می شود.
چای اولانگ اگر چه چای اولانگ (گاهی وولانگ نیز نامیده می شود) اغلب به دلیل رنگش به نام چای سیاه نامیده می شود، اما در واقع با چای سیاه کمی متفاوت است و نباید آن ها را با هم اشتباه گرفت. چای اولانگ در واقع برای مدت زمان کوتاه تری نسبت به چای سیاه تخمیر شده است. بنابراین طعم بسیار غنی دارد و تنها حاوی ۳۰ میلی گرم کافئین در هر فنجان است. همانند دیگر چای ها، اولانگ به متابولیسم از طریق افزایش آنزیم های دشمن چربی در بدن، کمک می کند. علاوه بر این، خواص پلی فنولی چای اولانگ رادیکال های آزاد بدن را از بین می برد، که کمک می کند تا از بیماری هایی مثل سکته مغزی، آرتریت روماتوئید، آسیب های عصبی و دیابت جلوگیری شود. یک مطالعه انجام شده در سال ۲۰۰۱ دریافت که چای اولانگ می تواند به کاهش خارش پوست ناشی از درماتیت کمک کند.
چای سبز طعم لذت بخش چای سبز آن را به یک نوشیدنی عالی در بسیاری از فرهنگ های شرقی تبدیل کرده است. به عنوان مثال، ژاپنی ها به طور منظم چای سبز شیرین نشده می نوشند و مزایای بسیاری از این رسم به دست آورده اند. چای سبز عطر و طعم گوارا تری نسبت به چای سیاه دارد. زیرا خشک شده و با قرار گرفتن در حرارت بالا آماده می شود و تحت فرآیند تخمیر قرار نگرفته است. چای سبز دارای آنتی اکسیدانی است که به نام کاتیکین شناخته می شود و زیرگروه ای به نام اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) دارد که برای محافظت از بدن از سرطان های مختلف مانند مثانه، پستان، ریه و سرطان پانکراس، آترواسکلروز و بیماری های قلبی مورد مطالعه قرار گرفته است. چای سبز همچنین سلامت دندان را بهبود می بخشد و با التهاب در سراسر بدن مبارزه می کند.