هشدار اورتگاس به مقامات ایران به بهانه خروج کیمیا علیزاده: ایران زنان نیرومند بیشتری را از دست خواهد داد

 مورگان اورتگاس (راست) سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در توئیتر خود به وضعیت کیمیا علیزاده واکنش نشان داد. صدای آمریکا :سخنگوی وزارت خارجه آمریکا به خروج یک ورزشکار زن جوان ایرانی به خاطر محدودیت‌ها و فشارها در جمهوری اسلامی واکنش نشان داد و گفت اگر ایران راه توانمند کردن زنان و پشتیبانی از آنها را یاد نگیرد، زنان نیرومند بیشتری را از دست خواهد داد.
 
مورگان اورتگاس شنبه شب ۲۱ دی‌ماه در توئیتر خود نوشت: کیمیا علیزاده تنها خانم مدال‌آور ایران در المپیک، ستم رژیم بر زنان را نپذیرفت. او برای داشتن یک زندگی سرشار از امنیت، شادی، و آزادی کشورش را ترک کرده است. اگر ایران راه توانمند کردن زنان و پشتیبانی از آنها را یاد نگیرد، زنان نیرومند بیشتری را از دست خواهد داد.

#KimiaAlizadeh, Iran’s only female Olympic medalist, has rejected the regime’s oppression of women. She has defected for a life of security, happiness, and freedom. #Iran will continue to lose more strong women unless it learns to empower and support them. https://t.co/NIzdo4PPwI

— Morgan Ortagus (@statedeptspox) January 12, 2020

کیمیا علیزاده ۲۱ ساله تنها مدال‌آور ورزش زنان ایران در المپیک‌ها است که به تازگی ایران را ترک کرده است.
 
او سپس خود را «یکی از میلیون‌ها زن سرکوب شده در ایران» دانست و افزود: «اجازه دهید حالا آزادانه، هویت سانسور شده‌ام را معرفی کنم. من برایشان مهم نبودم. هیچکداممان برایشان مهم نیستیم، ما ابزاریم. فقط آن مدال‌های فلزی اهمیت دارد تا به هر قیمتی که خودشان نرخ گذاشتند از ما بخرند و بهره‌برداری سیاسی کنند، اما همزمان برای تحقیرت، می‌گویند: فضیلت زن این نیست که پاهایش را دراز کند!»
 

 

 

 

 

View this post on Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

با سلام آغاز کنم، با خداحافظی یا تسلیت؟ سلام مردم مظلوم ایران، خداحافظ مردم نجیب ایران، تسلیت به شما مردم همیشه داغدار ایران. شما مرا چقدر می‌شناسید؟ فقط آنطور که در مسابقات، در تلویزیون، یا در حضور مقامات دیده‌اید. اجازه دهید حالا آزادانه، هویت سانسور شده‌ام را معرفی کنم. می‌گویند کیمیا پس از این چیزی نخواهد شد. خودم از این هم فراتر می‌روم و می‌گویم قبل از این هم چیزی نبوده‌ام: «من کیمیا علیزاده، نه تاریخسازم، نه قهرمانم، نه پرچمدار کاروان ایران» من یکی از میلیون‌ها زن سرکوب شده در ایرانم که سال‌هاست هر طور خواستند بازی‌ام دادند. هر کجا خواستند بردند. هر چه گفتند پوشیدم. هر جمله‌ای دستور دادند تکرار کردم. هر زمان صلاح دیدند، مصادره‌ام کردند. مدال‌هایم را پای حجاب اجباری گذاشتند و به مدیریت و درایت خودشان نسبت دادند. من برایشان مهم نبودم. هیچکداممان برایشان مهم نیستیم، ما ابزاریم. فقط آن مدال‌های فلزی اهمیت دارد تا به هر قیمتی که خودشان نرخ گذاشتند از ما بخرند و بهره‌برداری سیاسی کنند، اما همزمان برای تحقیرت، می‌گویند: فضیلت زن این نیست که پاهایش را دراز کند! من صبح‌ها هم از خواب بیدار می‌شوم پاهایم ناخودآگاه مثل پنکه می‌چرخد و به در و دیوار می‌گیرد. آنوقت چگونه می‌توانستم مترسکی باشم که می‌خواستند از من بسازند؟ در برنامه زنده تلویزیون، سوال‌هایی پرسیدند که دقیقاً بخاطر همان سوال دعوتم کرده بودند. حالا که نیستم می‌گویند تن به ذلت داده‌ام. آقای ساعی! من آمدم تا مثل شما نباشم و در مسیری که شما پیش رفتید قدم برندارم. من در صورت تقلید بخشی از رفتارهای شما، بیش از شما می‌توانستم به ثروت و قدرت برسم. من به اینها پشت کردم. من یک انسانم و می‌خواهم بر مدار انسانیت باقی بمانم. در ذهن‌های مردسالار و زن‌ستیزتان، همیشه فکر می‌کردید کیمیا زن است و زبان ندارد! روح آزرده من در کانال‌های آلوده اقتصادی و لابی‌های تنگ سیاسی شما نمی‌گنجد. من جز تکواندو، امنیت و زندگی شاد و سالم درخواست دیگری از دنیا ندارم. مردم نازنین و داغدار ایران، من نمی‌خواستم از پله‌های ترقی که بر پایه فساد و دروغ بنا شده بالا بروم. کسی به اروپا دعوتم نکرده و در باغ سبز به رویم باز نشده. اما رنج و سختی غربت را بجان می‌خرم چون نمی‌خواستم پای سفره ریاکاری، دروغ، بی عدالتی و چاپلوسی بنشینم. این تصمیم از کسب طلای المپیک هم سخت‌تر است، اما هر کجا باشم فرزند ایران زمین باقی می‌مانم. پشت به دلگرمی شما می‌دهم و جز اعتماد شما در راه سختی که قدم گذاشته‌ام، خواسته دیگری ندارم.

A post shared by ��"���"���"���"���"� ��"���"���"���"���"���"���"���"�🌟 (@kimiya.alizade) on Jan 11, 2020 at 6:40am PST

خانم علیزاده گفت نمی خواست از پله‌های ترقی که برپایه «فساد و دورغ» بنا شده بالا برود.
 
و ادعا کرد که کسی او را به اروپا دعوت نکرده و ادامه داد: «رنج و سختی غربت را به جان می خرم چون نمی خواستم پای سفره ریاکاری، دروغ، بی‌عدالیت و چابلوسی بنشینم. این تصمیم از کسب طلای المپیک هم سخت‌تر است. اما هر کجا باشم فرزند ایران زمین باقی می مانم. پشت به دلگرمی شما می دهم. جز اعتماد شما در راه سختی که قدم گذاشته‌ام، خواسته دیگری ندارم.»
 
به این ترتیب سرشناس ترین ورزشکار زن ایرانی که خود را «یکی از میلیون‌ها زن سرکوب شده در ایران» می‌داند دیگر با پرچم جمهوری اسلامی در میادین ورزشی حاضر نخواهد شد.
 
او در المپیک ریو در سال ۹۵ اولین مدال المپیک زنان برای ایران را کسب کرده بود.