داستان میترا مهراد ، دانشجوی دکترا در رشته روانشناسی که در کانال مانش غرق شد

میترا مهراد داشت مشکلات روانی هم‌وطنانش را بررسی می‌کرد بی بی سی ،ویلیام مک‌لنان

هدف اصلی میترا مهراد، مهاجری که جانش را هنگام عبور از کانال مانش از دست داد، کمک به هم‌وطنان ایرانی خود بود.
 
او که ۳۱ سال داشت در ماه اوت امسال در نزدیکی سواحل استان کنت بریتانیا، از قایق بیرون افتاد و جسدش در آب‌های هلند پیدا شد.
 
پلیس حالا توانسته است با کمک بی‌بی‌سی هویت او را مشخص کند.
 
دوستانش می‌گویند که خانم مهراد دانشجوی مقطع دکترا در رشته روانشناسی مشاوره بود و می‌خواست با پژوهش درباره مشکلات روحی ایرانیان به هم‌وطنانش کمک کند.
 
او و ۳ نفر دیگر در تاریخ ۹ اوت از قایقی پرت شدند که حامل ۲۰ مهاجر - از جمله ۴ کودک - در هوایی طوفانی از شمال فرانسه به ساحل انگلستان بود، اتفاقی که عملیات نجات بزرگی در پی داشت.
 
قایق‌های نجات یک سازمان خیریه دو نفرشان را از آب نجات دادند و ۱۹ نفر - ۱۴ ایرانی و ۵ عراقی - به شهر رمزگیت رسیدند، ولی هیچ اثری از خانم مهراد نبود.
 
عملیات نجات با طلوع مجدد خورشید از سر گرفته شد و بالگردهای گارد ساحلی بریتانیا و بلژیک هم به این عملیات پیوستند.
 
جسد او نهایتا روز ۱۸ اوت توسط نگهبانان یک نیروگاه بادی در فاصله ۵۰ کیلومتری ساحل هلند پیدا شد.
میترا مهراد دانش‌آموخته مقطع کارشناسی ارشد در رشته روانشناسی بود پلیس هلند تا ماه‌ها نمی‌توانست هویت دقیق او را مشخص کند، تا اینکه بی‌بی‌سی موفق شد پدر خانم مهراد را پیدا کند و سفارت هلند در تهران، را با پلیس در ارتباط قرار دهد.
 
بعد از نمونه‌برداری از دی‌ان‌ای و بررسی آن در آزمایشگاهی در هلند، خبر مرگ خانم مهراد روز سه‌شنبه به صورت رسمی به پدرش ابلاغ شد.
خواست و علاقه خودش بود
خانم مهراد خانه پدری خود در استان خوزستان را ترک کرده بود تا ادامه تحصیل دهد و در سال ۲۰۱۷ موفق به کسب مدرک کارشناسی ارشد در رشته روانشناسی از دانشگاهی در تایلند شد.
 
پارواتی وارما، یکی از استادانی که رساله خانم مهراد را داوری کرده بود، می‌گوید: "او فرد بسیار پرانگیزه‌ای بود. می‌خواست سخت کار کند و دکترا بگیرد و تشکیل زندگی دهد."
 
موضوع رساله او مسائل مربوط به بهداشت روانی بین ایرانی‌ها بود و برای تحقیقات میدانی به ایران سفر کرده بود و به منظور جمع‌آوری اطلاعات از اختلالات شخصیتی در بیمارستانی مشغول به کار شده بود.
خانم وارما می‌گوید: "او می‌خواست به مردم سرزمینش کمک کند. او می‌گفت دلیل علاقه‌اش به این زمینه پژوهشی شیوع زیاد چنین اختلالاتی در بین مردم ایران است."
 
او به یاد دارد که دانشجویش گفته بود: "من به پژوهشی که به مردمم کمک نکند علاقه ندارم."
 
خانم مهراد دوره دکترای خود را آغاز کرد ولی نتوانست در بانکوک کاری که کمک‌ خرجش باشد پیدا کند. او در اوایل سال ۲۰۱۹ بانکوک را ترک کرد و نهایتا به فرانسه رسید.
پلیس فرانسه همان روزی که خانم مهراد جانش را از دست داد مهاجرانی را نجات داد که به قایق کوچکی آویزان شده بودند مشخص نیست که چه زمانی تصمیم گرفت که به قاچاقچی‌ها پول دهد تا او را از کانال مانش رد کنند، اما از شوکی که چگونگی مرگش در دوستانش ایجاد کرد معلوم است که به کسی چیزی نگفته بود.
 
در ماه فوریه به همکارانش گفته بود که برنامه دارد برای ادامه پژوهش‌هایش به کانادا برود.
 
خانم وارما می‌گوید سر این برنامه با هم شوخی کوچکی کردیم: "داشتم فکر می‌کردم که کانادا از کجا آمد؟ نکنه دوست‌پسر کانادایی پیدا کردی؟ ولی او گفت نه، نه، نه، بعدا صحبت می‌کنیم. بعد هم از من خواست که برایش دعا کنم. آنجا بود که به سرم زد شاید داستان چیز دیگری باشد."
محتاج رفتن
به گفته پلیس هلند، خانم مهراد اوایل ماه اوت به اردوگاه پناهجویان در بندر دانکرک رسیده بود، جایی که محل زندگی صدها مهاجر ایرانی و غیرایرانی است.
 
اداره ملی جنایت بریتانیا در ابتدای سال ۲۰۱۹ هشدار داده بود که این اردوگاه در اختیار مجرمان سازمان‌یافته‌ای است که "با استفاده از خشونت مهاجران را مجبور می‌کنند تا با قایق به بریتانیا بروند".
 
دو مردی که سفر عبوری خانم مهراد را برنامه‌ریزی کرده بودند به اتهام قتل شبه‌عمد در فرانسه بازداشت شده‌اند.
 
میترا تنها چند روز در این اردوگاه مانده بود و پیش از شروع سفر سرنوشت‌سازش، با مرکز زنان پناهجو صحبت کرده بود. خانم وارما می‌گوید که نمی‌تواند این تصمیم خانم مهراد را درک کند.
 
"این قسمت داستان برایم باورکردنی نبود. چرا تا این حد محتاج رفتن بود؟"
 
روزنامه‌های بریتانیایی و هلندی چند روز بعد از مرگ خانم مهراد نام او را اعلام کرده بودند، اما به گفته اد کرازوسکی، سخنگوی پلیس هلند، این نیرو تا پیش از بررسی دی‌ان‌ای پدرش نمی‌توانست قطعا مرگ او را تایید کند.
 
او می‌گوید: "ما نمی‌توانیم بگوییم احتمالا مرده است. باید مطمئن شویم. پدرش هم همین‌طور. او هم باید یقین پیدا کند، وگرنه ممکن است تا آخر منتظر دخترش بماند. معمولا در چنین پرونده‌هایی بازماندگان همیشه امید دارند که گمشده‌اشان روزی برمی‌گردد."
 
به گفته آقای کرازوسکی نتیجه مثبت آزمایش دی‌ان‌ای پایانی بود بر انتظار دردناک خانواده خانم مهراد. آن‌ها حالا می‌توانند بعد از ۴ ماه که از مرگ دخترشان می‌گذرد مقدمات خاک‌سپاری او را فراهم کنند.