هاروئو هاسهگاوا، استاد یکی از کارگاههای فلزکاری سنتی در سانجو میگوید: «این کارگاه آموزشی را ۱۵ سال پیش افتتاح کردیم. هر سال ۵ هزار نفر به اینجا میآیند تا کار با فلز را بیاموزند. در سالهای اخیر افراد بسیاری از خارج میآیند تا فلزکاری سنتی را اینجا تجربه کنند.»
تاریخ فلزکاری در این منطقه به هشت قرن پیش بر میگردد؛ زمانیکه در ماسههای رودخانه ایگاریشی خاک آهن پیدا شد. مردم این منطقه از خاک آهن موجود در این ماسهها فلز تولید کردند. تیغه سخت و معروف چاقوهای ژاپنی حاصل گداخت فولاد کربنی با اسید بوریک است.
تولید هر قطعه چاقو به روش سنتی، چندین مرحله دارد و زمان زیادی میبرد، این مهارتی است که سینه به سینه منتقل میشود.
تومو ماتسومورا، رئیس کارگاه چاقوسازی توجیرو میگوید: «ساختن یک چاقو به شیوه سنتی دستکم دو روز طول میکشد. این سنتِ ریختهگری ژاپنی است، یعنی شیوهای که در شمشیرسازی کهن ما به کار میرفت.»
سنت کهن فلزکاری ژاپنی، امروز و در ترکیب با فناوریهای جدید پیوسته در حال تحول است.