۶ خاصیت باور نکردنی آلو کاکادو برای بدن و ارزش غذایی این میوه

پیام سلامت : آلو کاکادو (Terminalia ferdinandiana) که به نام گوبینگ یا بیلیگوات نیز شناخته می شود؛ میوه ای کوچک است که در جنگل های چوبی باز اوکالیپت در شمال استرالیا یافت می شود. رنگ این آلو سبز کم رنگ است و هسته ای سنگی میان گوشت آن وجود دارد. این میوه بیش از نیم اینچ (۱٫۵ الی ۲ سانتی متر) طول دارد و وزن آن بین ۲ الی ۵ گرم است. آلو کاکادو مزه ترش و تیزی دارد.
 
در طب سنتی از آلو کاکادو برای درمان سرماخوردگی، آنفولانزا و سردرد استفاده می شود. از این میوه گاهی به عنوان ضدعفونی کننده یا تسکین دهنده اندام ها نیز استفاده می شود.
 
اخیراً تحقیقات نشان داده اند که این میوه پر از خاصیت است. در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت به ارزش غذایی و خواص جالب آلو کاکادو اشاره خواهیم کرد.
ارزش غذایی آلو کاکادو
آلو کاکادو حاوی کالری کم و سرشار از مواد مغذی است و منبع خوبی از فیبر، ویتامین ها و مواد معدنی می باشد. تجزیه مواد مغذی موجود در ۳٫۵ اونس (۱۰۰ گرم) از آلو کاکادو نشان می دهد که این میوه حاوی مواد زیر است:
 

 
این میوه به ویژه سرشار از ویتامین C است. همانطور که می دانید ویتامین سی یک آنتی اکسیدان قوی است که از بدن در برابر آسیب های ناشی از مولکول های واکنش پذیری که معروف به رادیکال های آزاد هستند؛ محافظت می کند.
 
علاوه بر این آلو کاکادو منبع عالی از مس است که برای تشکیل گلبول های قرمز، تقویت استخوان ها، بافت همبند و آنزیم های مهم ضروری است و از عملکرد سیستم ایمنی و رشد جنین حمایت می کند. آلو کاکادو همچنین سرشار از آهن است که برای انتقال اکسیژن در بدن و تولید گلبول های قرمز ضروری است.
 
این میوه منبع خوبی از فیبر محسوب می شود. همانطور که قبلا نیز بارها به آن اشاره کردیم؛ فیبر در برابر یبوست، سرطان روده بزرگ و سندرم روده تحریک پذیر (IBS) از بدن محافظت کرده و باعث بهبود سلامت روده و کنترل قند خون می شود.
 
آلو کاکادو حاوی تیامین، ریبوفلاوین، منیزیم، روی و کلسیم نیز می باشد که همه این عناصر ریز مغذی های مهمی برای سلامت بدن محسوب می شوند.
خواص
غنی ترین منبع غذایی حاوی ویتامین C آلو کاکادو دارای بیشترین مقدار ویتامین C طبیعی ثبت شده در بین مواد غذایی مختلف است. در حقیقت ۳٫۵ اونس (۱۰۰ گرم) از این میوه بیش از ۳۰۰۰٪ از نیاز روزانه بدن به این ویتامین را تأمین می کند. برای درک بهتر این عدد کافی است بدانید که همین مقدار پرتقال حاوی ۵۹٫۱٪ از نیاز روزانه بدن است.
 
ویتامین C یک آنتی اکسیدان قدرتمند است که سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند؛ استرس اکسیداتیو را کاهش می دهد و ممکن است در سنتز کلاژن، جذب آهن، سلامت قلب، بهبود حافظه و بهبود قدرت شناختی نقش داشته باشد.
 
تحقیقات نشان داده اند که مصرف ۵۰۰ میلی گرم ویتامین C در روز توسط بزرگسالان مبتلا به فشار خون بالا، فشار خون سیستولیک را ۴٫۸۵ میلی متر جیوه و فشار خون دیاستولیک را ۱٫۶۷ میلی متر جیوه کاهش می دهد.
 
علاوه بر این تجزیه و تحلیل ۱۵ مطالعه نشان داد افرادی که رژیم های غذایی پر از ویتامین C دارند نسبت به کسانی که ویتامین C زیادی استفاده نمی کنند؛ ۱۶٪ کمتر با خطر ابتلا به بیماری های قلبی مواجه اند.
 
مصرف مواد غذایی پر از ویتامین C می تواند به جذب منابع گیاهی آهن نیز کمک کند. در حقیقت اضافه کردن ۱۰۰ میلی گرم ویتامین C به یک وعده غذایی می تواند ۶۷ درصد جذب آهن را بهبود بخشد. این خاصیت ممکن است برای گیاهخواران و افرادی که کمبود آهن دارند بسیار مفید باشد.
 
مقدار ویتامین C آلو کاکادو پس از چیدن به سرعت کاهش می یابد. بنابراین این میوه معمولاً قبل از حمل و فروش منجمد می شوند.

منبع اسید الاجیکآلو کاکادو سرشار از نوعی اسید آلی است که به اسید الاجیک معروف است. اسید الاجیک یک پلی فنول است که به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی شناخته می شود. این آنتی اکسیدان معمولاً در توت فرنگی، گردو و بادام نیز یافت می شود و خواص متعددی از جمله اثرات ضد سرطانی، ضد التهابی، ضد میکروبی و پری بیوتیک دارد.
 
به عنوان مثال تست های آزمایشگاهی و آزمایش های حیوانی نشان داده اند که اسید الاجیک می تواند رشد تومور را مسدود کرده و باعث مرگ سلول های توموری در سرطان های مختلف شود. با این وجود برای درک تاثیر این اسید آلی بر روی بدن انسان باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
 
بر همین اساس در حال حاضر هیچ توصیه ای در مورد مصرف روزانه اسید الاجیک وجود ندارد. برخی از گزارش ها میزان متوسط ​​مصرف روزانه را تقریباً ۴٫۹ الی ۱۲ میلی گرم تخمین زده اند.
 
در هر ۱۰۰ گرم آلو کاکادو خشک شده تقریباً ۲۲۸ تا ۱۴۲۰۲۰ میلی گرم اسید الاجیک یافت می شود. مقدار دقیق اسید الاجیک در آلو کاکادو بستگی به نوع درخت، آب و هوا، شرایط خاک، رسیده بودن یا نرسیده بودن میوه و شرایط نگهداری دارد.

منبع عالی از آنتی اکسیدان ها آلو کاکادو منبع عالی از آنتی اکسیدان هاست. این میوه نسبت به بلوبری ۶ برابر بیشتر پلی فنول و ۱۳٫۳ برابر بیشتر فعالیت آنتی اکسیدانی دارد. آنتی اکسیدان ها به خنثی کردن مولکول های ناپایداری که به نام رادیکال های آزاد شناخته می شوند؛ کمک می کنند. افزایش تعداد این مولکول ها می تواند به بدن آسیب برساند و استرس اکسیداتیو ایجاد کند.
 
رادیکال های آزاد به طور طبیعی در بدن تولید می شوند. اما رژیم غذایی ناسالم و همچنین تماس با سموم محیطی مانند آلودگی هوا و دود سیگار می تواند تعداد آنها را افزایش دهد.
 
علاوه بر این تحقیقات نشان داده اند که رادیکال های آزاد با مشکلاتی مانند سرطان، دژنراسیون مغز، دیابت، بیماری های خود ایمنی، بیماری های قلبی و کلیوی مرتبط هستند. آنتی اکسیدان ها می توانند به رادیکال های آزاد اضافی متصل شده و از سلول های بدن در برابر اثرات سمی آنها محافظت کنند.

سایر آنتی اکسیدان های موجود در این میوه گذشته از ویتامین C و اسید الاجیک، آلو حاوی بسیاری از آنتی اکسیدان های دیگر از جمله موارد زیر است:
 
فلاونول ها: این آنتی اکسیدان ها با سلامت قلب مرتبط هستند و ممکن است اثراتی در کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی و سرطان داشته باشند. کائمپرفرول و کوئرستین مهمترین فلاونول های موجود در آلو کاکادو هستند.
 
اسیدهای آلی: الاجیک اسید و گالیک اسید از جمله مهترین اسیدهای آلی هستند که در این میوه یافت می شوند. اسید گالیک با پیشگیری از بیماری های عصبی ارتباط تنگاتنگی دارد.
 
آنتوسیانین ها: این آنتی اکسیدان ها در واقع رنگدانه های میوه هستند و با سلامت مجاری ادراری، ریسک پایین ابتلا به برخی از سرطان ها و بهبود حافظه و سلامت چشم ارتباط دارند.
 
لوتین: این آنتی اکسیدان یک نوع کاروتنوئید است که با سلامت چشم در ارتباط بوده و ممکن است در برابر دژنراسیون ماکولا و بیماری های قلبی از بدن محافظت کند.
 
فعالیت آنتی اکسیدانی زیادی که در این میوه وجود دارد بدین معنی است که مصرف آن ممکن است به جلوگیری و مبارزه با بیماری ها کمک کند. با این وجود انجام تحقیقات بیشتر برای تعیین تاثیر مصرف این میوه بر روی بدن انسان ضروری است.
حاوی خاصیت ضد سرطانی مواد مغذی موجود در آلو کاکادو ممکن است به پیشگیری و مبارزه با سرطان کمک کنند. مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که عصاره این میوه دارای خاصیت ضد التهابی است و ممکن است به جلوگیری از برخی از سرطان ها کمک کند.
 
دیگر تحقیقات آزمایشگاهی نیز نشان داده اند که مصرف این عصاره مرگ سلول های سرطانی را افزایش می دهد. به علاوه این میوه غنی از اسید الاجیک و اسید گالیک است. این در حالی است که مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند این اسیدهای آلی برای سلول های سرطانی سمی محسوب می شوند.

محافظت از بدن در برابر بیماری های التهابی آلو کاکادو ممکن است به محافظت از بدن در برابر بیماری های التهابی، مانند آرتریت روماتوئید کمک کند. آرتریت روماتوئید توسط برخی از عفونت ها ایجاد می شود. پژوهش های مختلف نشان داده اند که این میوه و عصاره برگ های درخت آن باکتری های ایجاد کننده این عفونت ها را مهار می کنند.
 
این اثر به احتمال زیاد به وجود تانن زیاد در آلو کاکادو باز می گردد. تانن ها از الاگیتانین ها حاصل می شوند که خودشان نوعی اسید الاجیک هستند. گرچه نتایج این تحقیق امیدوار کننده است اما برای تاییدش به شواهد بیشتری نیاز داریم.
حاوی خاصیت ضد باکتریایی آلو کاکادو دارای خواص ضد باکتری طبیعی است. بنابراین می توان برای نگهداری از غذاها و جلوگیری از بیماری های ناشی از غذا از آن استفاده کرد. تحقیقات نشان داده اند که عصاره، دانه، پوست و برگ درخت این میوه مانع از رشد پاتوژن هایی مانند Listeria monocytogenes می شوند.
 
بنابراین محافظت از مواد غذایی در برابر آلوده شدن با باکتری ها با استفاده از خواص آلو کاکادو ممکن است یک جایگزین طبیعی و بی خطر برای روش های مصنوعی و شیمیایی باشد.
 
علاوه بر این خاصیت ضد باکتریایی، آنتی اکسیدانی و ضد التهابی این میوه باعث شده که در برخی از محصولات مراقبت از پوست و کرم های ضد آکنه از عصاره آن استفاده شود. با این حال شواهد علمی کمی برای حمایت از فواید حاصل از کاربرد موضعی عصاره آلو کاکادو وجود دارد.

عوارض جانبی ناشی از مصرف این آلو آلو کاکادو اگزالات و ویتامین C بسیار زیادی دارد. البته که بدن افراد سالم می تواند ازدیاد این مواد را رفع کند اما افراد حساس ممکن است با مصرف زیاد آلو کاکادو مبتلا به سنگ کلیه شوند. عوامل خطری که منجر به تشکیل سنگ کلیه می شوند عبارتند از:
 

 
افرادی که در معرض خطر ابتلا به سنگ کلیه هستند باید میزان مصرف اگزالات خود را به ۴۰ الی ۵۰ میلی گرم در روز برسانند. این در حالی است که هر ۱۰۰ گرم آلو کاکادو خشک شده حاوی ۲،۷۱۷ میلی گرم اگزالات است که بسیار فراتر از حد مجاز می باشد. افراد حساس همچنین باید میزان مصرف ویتامین C خود را به کمتر از ۹۰ میلی گرم در روز برسانند.