بهروز بوچانی ، روزنامه نگار کرد ایرانی جزیره مانوس را ترک کرد

 بهروز بوچانی در مانوس گزارش‌ها حاکی از آن است که بهروز بوچانی، پناهنده و روزنامه‌نگار کرد ایرانی که سال‌ها در جزیره مانوس پاپوآ گینه نو در بازداشت به سر برد، سرانجام این جزیره را ترک کرده و پا به خاک نیوزیلند گذاشته است.
 
معروف‌ترین محبوس جزیره مانوس روز پنج‌شنبه، ۲۳ آبان‌ماه، به روزنامه بریتانیایی گاردین گفت که «دیگر به آنجا بازنمی‌گردم». 

I just arrived in New Zealand. So exciting to get freedom after more than six years. I have been invited by Word Festival in Christchurch and will participate in an event here. Thank you to all the friends who made this happen.

— Behrouz Boochani (@BehrouzBoochani) 14 November 2019

آقای بوچانی که خواستار پناهنده شدن به استرالیا بوده شش سال گذشته را به اجبار در یکی از بازداشتگاه‌های استرالیا در جزیره مانوس در خاک پاپوآ گینه نو به‌سر برده است.
 
او اکنون توانسته برای شرکت در یک جشنواره ادبی با یک روادید یک‌ماهه به نیوزیلند سفر کند و می‌گوید که «هرگز به مانوس برنخواهد گشت» و سعی می‌کند از ایالات متحده پناهندگی بگیرد.
 
فستیوال ادبی «ورد کرایست‌چرچ» در نیوزیلند در وب‌سایت خود نوشته است که برای سخنرانی در این جشنواره «برای اولین بار به بوچانی اجازه خروج از پاپوآ داده شده است». 
 
بهروز بوچانی، پناهجوی ایرانی که سال‌هاست از وضعیت پناهجویان در بازداشتگاه‌های مانوس گزارش‌نویسی می‌کند، برنده «جایزه ملی زندگی‌نامه» استرالیا شده‌ است.
 
نوشته‌ها و گزارش‌های او از وضعیت پناهجویان، بارها در رسانه‌های مختلف در سراسر جهان، از جمله در رادیوفردا بازتاب داشته است.
 
زندگی‌نامه بهروز بوچانی که برنده جایزه کتاب در استرالیا شده «رفیقی نیست جز کوهستان» نام دارد که رخدادهای سال‌های گذشته، از آغاز سفر با قایق از اندونزی به استرالیا تا بازداشت و نگهداری او در مانوس را بیان می‌کند.
 
بازداشت پناهجویان قایق‌سوار، اعزام آنها به اردوگاه‌های خارج از خاک استرالیا، و همچنین شرایط نگهداری آنها، مدت‌هاست هدف انتقاد نهادهای مدافع حقوق بشر، سازمان ملل و شماری از کشورهای جهان است.
 
دولت استرالیا از شش سال پیش سیاست‌های سختگیرانه‌ای را علیه پناهجویانی به اجرا گذاشته است که بدون اوراق رسمی و از راه دریا به سوی این کشور رهسپار می‌شوند.
 
با این حال سیاستمداران محافظه‌کار مدافع این طرح در استرالیا می‌گویند چنین سیاست‌هایی در عمل مهاجران غیرقانونی را از سفر به استرالیا بازمی‌دارد و نهایتا از جان باختن تعدادی بیشتر جلوگیری می‌کند.