ماموریت مارک ویلموتس در فوتبال ایران؛ تحول بلژیکی و فوتبال تهاجمی

مهدی تاج، رییس فدراسیون فوتبال ایران، مارک ویلموتس را به عنوان سرمربی جدید تیم ملی فوتبال ایران معرفی کرده است. ویلموتس ۵۰ ساله وارد تهران شده و در صورت انعقاد قرارداد، ایران سومین تیم ملی است که او پس از بلژیک و ساحل عاج روی نیمکتش خواهد نشست.
 
وزارت ورزش ایران پس از ناکامی در جام ملت‌های آسیا با وعده جذب زین‌الدین زیدان و ژوزه مورینیو به استقبال انتخاب سرمربی جدید رفت. این موضوع با واکنش طنز رسانه‌ها و کاربران شبکه‌های اجتماعی مواجه شد اما از سویی دیگر، توقع هوادارانی که منتظر اعلام نام سرمربی بودند را بالا برد.
 
وینچنزو مونتلا، دیک ادووکات و خولن لوپتگی دیگر نام‌هایی بودند که در رسانه‌های داخلی و خارجی مطرح شدند اما تاج در این بین، مذاکره ‌با ویلموتس را مخفیانه و در سکوت خبری پیش می‌برد.
 
علت این محافظه‌کاری چه بود؟ سایت تسنیم از "سنگ‌اندازی برخی افرادی که پیش از این در ایران مربیگری می‌کردند" نوشت.
 
احمدرضا براتی، رییس کمیته حقوقی فدراسیون فوتبال نیز در سایت رسمی این فدراسیون گفت: "با وجود فضای رسانه‌ای بین‌المللی به وجود آمده توسط کی‌روش (مربی پیشین تیم ملی ایران) فدراسیون تلاش می‌کند کمترین آسیب به تیم ملی وارد شود و شاهد انتخاب سرمربی مناسبی خواهیم بود."
مهرداد خانبان، آنالیزور تیم ملی در دوران کی‌روش و قطبی نیز عقیده مشابهی داشت: "با سیاه‌نمایی کی‌روش هیچ مربی خارجی بزرگی به راحتی به فدراسیون ما اعتماد نمی‌کند. حتی در صورت عقد قرارداد با ایجاد کوچک‌ترین مشکلی، طلبکار خواهد شد."
ایران به دلیل نداشتن سرمربی و با بی برنامگی، اولین روزهای فیفا پس از جام ملت‌های آسیا را از دست داد حالا ویلموتس وارد تهران شده و طبق گزارش خبرگزاری‌ها مراسم استقبالی که محمدرضا ساکت و ابراهیم شکوری برایش تدارک دیدند، مانند همیشه بی‌نظم و آشفته بوده است. مشخص نیست آقای ساکت پس از استعفای رسمی، با چه عنوانی به پیشباز ویلموتس رفته بود.
 
ایران به دلیل نداشتن سرمربی و با بی‌برنامگی، اولین روزهای فیفا پس از جام ملت‌های آسیا را از دست داد.
 
این تیم برای مقطع بعدی از روزهای فیفا، دو دیدار تدارکاتی پیش رو دارد. شانزدهم خرداد با سوریه در تهران و پنج روز بعد با کره جنوبی در سئول؛ یعنی سه هفته فرصت برای ویلموتس از لحظه به ورود به تهران.
 
مارک ویلموتس مهاجمی نام آشنا در فوتبال جهان بود. استاندار لیژ، شالکه و بوردو از جمله تیم‌هایی‌اند که ویلموتس در دوران حرفه‌ای خود بیش از ۱۵۰ گل برایشان به ثمر رساند. ‌
 
تعداد کسانی که مانند او با فضای جام جهانی آشنا باشند زیاد نیست. ویلموتس از ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۲ در چهار جام جهانی پیاپی به عنوان بازیکن حضور داشت.
 
پنج گل در جام‌های جهانی زده و ۱۰ گل هم در مقدماتی جام جهانی. با ۲۸ گل زده از ۷۰ بازی ملی در رتبه پنجم برترین گلزنان تاریخ بلژیک ایستاده. ویلموتس به اتفاق روملو لوکاکو پر گل‌ترین بازیکن بلژیک در تاریخ جام جهانی است.
 
ویلموتس در انتخابات سال ۲۰۰۳ به عنوان نماینده وارد مجلس سنا شد اما عطش فعالیت سیاسی‌اش زود فرو نشست و تداوم نداشت.
 
او هفت سال نیمکت تیم ملی بلژیک را به عنوان دستیار دیک ادووکات و ژرژ لیکنز تجربه کرد. بسیاری از ستارگان حال حاضر بلژیک، اولین بازی ملی‌شان را در دوران دستیاری یا سرمربیگری ویلموتس انجام دادند.
 
مارک ویلموتس ملقب به "خوک جنگی"، مهم‌ترین رویداد فوتبال دنیا را در مقام سرمربی نیز تجربه کرده است.

صعود مقتدرانه بلژیک به جام جهانی ۲۰۱۴ در دوران سرمربیگری او رقم خورد. در ۱۰ بازی حتی متحمل یک شکست هم نشدند. در گروهی که کرواسی، صربستان، اسکاتلند، ولز و مقدونیه حضور داشتند.
 
در جام جهانی هم رسانه‌های بین‌المللی فوتبال شاداب و تهاجمی که تیم جوان بلژیک ارائه کرد را می‌ستودند. آنها هر سه بازی گروهی‌شان مقابل الجزایر، روسیه و کره جنوبی را بردند و با ۹ امتیاز کامل صعود کردند.
 
در یک چهارم مقابل آمریکای یورگن کلینزمن به برتری رسیدند و به جمع ۸ تیم برتر دنیا رسیدند. جایی که با گل گونزالو ایگواین به آرژانتین باختند و از راهیابی به نیمه‌نهایی بازماندند.
 
ویلموتس در مقدماتی یورو ۲۰۱۶ از ۱۰ بازی توانست ۷ برد، دو مساوی و فقط یک باخت (با گل گرث بیل در زمین ولز) به جا بگذارد. از قضا همین ولز بود که در جام ملت‌های اروپا به دوران سرمربیگری ویلموتس در بلژیک خاتمه داد.
 
"شیاطین سرخ" در یورو مقابل سوئد و ایرلند پیروز شدند اما به ایتالیا باختند. در یک‌هشتم نهایی مقتدرانه‌ترین برد را به جا گذاشتند و ۰-۴ مجارستان را تسلیم کردند. اما مثل جام جهانی در یک‌چهارم حذف شدند.
 
ولز، گربه سیاه ویلموتس در حالی که یک بر صفر از بلژیک عقب بود توانست با پیروزی ۱-۳ به دوران ویلموتس در این تیم خاتمه دهد.
 
دوران حضورش در ساحل عاج فقط ۸ ماه دوام داشت. چهار بازی رسمی و دو دیدار تدارکاتی.
 
آغاز کارش در ساحل عاج پیروزی ۰-۲ مقابل روسیه در کراسنودار بود. در مقدماتی جام جهانی فقط یک برد مقابل گابن رقم زد.
 
شکست ۰-۲ به مراکش اروه رنار باعث شد دوران فعالیتش در این تیم هم تمام شود. البته ساحل عاجی‌ها پس از ویلموتس نیز در چهار دیدار بعدی‌شان موفق به کسب پیروزی نشدند.
 
با حضور ویلموتس روی نیمکت ایران مقابل سوریه، او دقیقا یک سال و هفت ماه از عرصه مربیگری دور بوده است.
 
رویاهای فوتبال ایران مشخص است. راهیابی به دور دوم جام جهانی، همچنین قهرمانی در جام ملت‌های آسیا. 
 
او پیشتر و با کمک نسل طلایی فوتبال بلژیک توانست این کشور را از تیمی درجه دو در اروپا که رتبه نازل ۴۴ فیفا را در اختیار داشت، به رتبه دوم دنیا برساند.
 
نقاط تاریک و روشن فراوانی پیش روی ویلموتس است. در ابتدا باید دید خود او برای فعالیت و موفقیت در آسیا تا چه اندازه انگیزه دارد.
 
ایران تیمی است که بازیکنانی در لیگ‌های روسیه، بلژیک، ترکیه، انگلستان و کرواسی دارد. اما از طرفی با مشکلات شدید اقتصادی و لیگ داخلی نابسامان مواجه است.
 
مسئولین فدراسیون فوتبال ایران محبوبیت چندانی نزد مقام‌های سیاسی (حتی وزارت ورزش) ندارند و از طرفی اعتماد هواداران باشگاه‌ها را هم از دست داده‌اند.
 
آیا ویلموتس می‌تواند به سرعت با شرایط "فوتبال ایرانی" آشنا شود؟
 
او تا چه اندازه می‌تواند در تغییر مدل فوتبالی که تیم ملی ایران بازی می‌کرد و منتقدان فراوانی هم داشت به موفقیت برسد؟
 
سرمربی پیشین ایران هشت سال فرصت داشت تا برنامه‌ها و افکار خود را اعمال کند. آیا همین فرصت به ویلموتس هم داده خواهد شد؟
 
اثرگذاری در تیم ملی، برقراری ارتباط با خانواده فوتبال ایران و رخنه در قلب هواداران به خود او بستگی دارد. بازی‌های پیش رو می‌تواند بخشی از پرسش‌ها و ابهامات را به پاسخ برساند.