محققان شرکت مایکروسافت از طرح اولیه دستگاهی رونمایی کردند که نشان میدهد میتوان اطلاعات را به شکل خودکار روی دیانای مصنوعی ذخیره کرد.
پژوهشگران معتقدند ذخیره اطلاعات روی دیانای این قابلیت را دارد که جایگزین ابزارها و شیوههای کنونی ذخیره اطلاعات شود.
تنها یک گرم دیانای مصنوعی میتواند ۲۱۵ پتابایت داده را به مدت ۲هزار سال ذخیره کند؛ حجمی که به تقریب برابر ۱۰۰ میلیون فیلم به شکل دیجیتال است.
محققان مایکروسافت به همراه پژوهشگران دانش کامپیوتر در دانشگاه واشنگتن با ساخت دستگاهی ساده مرکب از چند ظرف مایع، تعدادی شلنگ و سرنگ و نیز تجهیزات الکتریکی نشان دادند که عملیات ذخیره دادهها روی دیانای میتواند «به شکل خودکار» صورت گیرد.
محققان با این ماشین ساده آزمایشگاهی که با هزینه ۱۰ هزار دلار ساخته شده، توانایی نوشتن و خواندن به شکل خودکار بر روی دیانای مصنوعی را به نمایش گذاشتند. آنها نشان دادند که این ماشین میتواند واژه سلام (Hello) را گرفته، از یک سو آن را روی توالیهای دیانای مصنوعی بنویسد و از سوی دیگر دوباره اطلاعات ثبت شده روی توالی را بخواند و به صورت همان واژه بازتولید کند.
دو رایانه کوچک رمزگذار و رمزگشا در ابتدا و انتهای این چرخه قرار گرفتهاند که میتوانند دادههای صفر و یکی را به چهار کُدِ دیانای یعنی ای سی تی جی (A, C, T, G) تبدیل کرده دوباره آنها را بخوانند.
کارین استراوس، محقق ارشد مایکروسافت میگوید: «هدف نهایی ما این است که سامانهای تولید کنیم که مثل هر دیسک ذخیره اطلاعات بشود از یک سو دادهها را به شکل بیت و بایت به آن وارد کرد و هر گاه که کاربر نیاز داشت بتواند آنها را از سوی دیگر به همان شکل دریافت کند.»
با آنکه قابلیت ذخیره اطلاعات بر روی دیانای مصنوعی پیش از این نیز شناخته شده بود اما انجام این کار به شکل آزمایشگاهی زمان و هزینه بسیاری در بر داشته است.
اهمیت پروژه کنونی در آن است که نشان میدهد کل فرآیند ذخیره و برداشت اطلاعات را میتوان به شکلی خودکار برنامهریزی کرد و این یعنی قابلیت تولید نوعی دیسک حافظه یا فلش مموری بسیار ریز با گنجایش بسیار بالا که میتواند تحولی بنیادنین در حوزه ذخیره اطلاعات ایجاد کند.