نوبت تکاندن جیب سینماگران ایرانی از پول‌های کثیف؟

-مهران مدیری برای پروژه‌ای که هرگز ساخته نشده از حسین هدایتی ۵۰۰ میلیون تومان دستمزد گرفته!

-سریال «ماه تی‌تی» با بودجه ۱۵ میلیارد تومانی با دستگیری هدایتی نیمه تمام ماند!
-برخی سینماگران وجود پولشویی و جریان پول‌های کثیف در سینما را با این بهانه توجیه می‌کنند که «به فیلمساز ربطی ندارد که سرمایه فیلمش از کجا می‌آید!» یا این پول‌ها «جزء لاینفک نیمه صنعت رو به رشد سینماست!» و یا ما «نیاز داریم از این مسیرها عبور کنیم و هیچ‌ چاره‌ای هم نداریم!»   
رسول امیرقهرمانی نماینده دادستان در جلسه رسیدگی به پرونده هدایتی در بانک سرمایه اعلام کرده که بخشی از پول‌های کثیف هدایتی را باید در شبکه نمایش خانگی و سینما جستجو کرد.
 
او درباره تسهیلاتی که هدایتی از بانک سرمایه دریافت کرده، گفته است: «بخشی از این تسهیلات نیز به حساب برخی اشخاص برای تهیه فیلم ریخته شده است. متاسفانه عده‌ای وارد شبکه خانگی شدند و با پول‌های کثیف به تهیه فیلم پرداختند و هدایتی نیز در یک فیلم ورود کرده و چک‌های آن موجود است.»
 
نماینده دادستان همچنین خطاب به هدایتی گفته است: «مبالغ شما به هرکس که بذل و بخشش شده اعم از ورزشی و غیر ورزشی همه را بر می‌گردانیم. برخی گفته بودند اینها کادو است؛ این مبالغ حتی اگر کابین همسران شده باشد باید برگردد.»
در سال ۹۳، مهران مدیری برای پروژه «این بچه مال کیه» ۵۰۰ میلیون دستمزد گرفته اشاره نماینده دادستان به ورود حسین هدایتی به شبکه نمایش خانگی می‌تواند به سریال «ماه تی‌تی» داوود میرباقری مرتبط باشد؛ مجموعه‌ای که قرار بود برای شبکه نمایش خانگی ساخته شود اما در میانه‌ی تولید متوقف شد.
 
درحالی‌که داوود میرباقری مشغول ساخت سریال «سلمان فارسی» با بودجه هنگفت دولتی است، در دومین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات مالی حسین هدایتی، موضوع حمایت مالی از پروژه نیمه‌تمام وی با عنوان «ماه‌تی‌تی» در شبکه نمایش خانگی و ورود پول‌های کثیف در سینما به میان آمد.
به این ترتیب تولید سریال «ماه تی‌تی» به دلیل دستگیری حسین هدایتی سرمایه‌گذارش متوقف شد و میرباقری به سراغ تهیه سریال «سلمان فارسی» برای تلویزیون جمهوری اسلامی رفت. مهران برومند تهیه‌کننده «ماه تی‌تی» گفته بود که ۱۵ میلیارد تومان هزینه تولید این سریال است که حتی بخش‌هایی از آن تصویربرداری شده و پس از حل مشکل اسپانسر مالی، یعنی هدایتی، دوباره از سر گرفته می‌شود.
 
مهران مدیری، بهروز افخمی و محسن تنابنده نیز از سینماگرانی هستند که برای پروژه «این بچه مال کیه» مبالغ هنگفتی از حسین هدایتی دریافت کردند. شنیده‌ها حاکیست هدایتی در سال ۹۳، بیش از یک میلیارد تومان برای این پروژه‌ سرمایه‌گذاری کرد که هرگز هم ساخته نشد. این منابع خبری می‌گویند مهران مدیری ۵۰۰ میلیون، افخمی برای تولید ۷۰۰ میلیون و محسن تنابنده ۲۰۰ میلیون تومان دریافت کرده‌اند.
حسین هدایتی درباره به سرانجام نرسیدن این پروژه گفته بود: ««مشکل مالی من با دوستان حل شده و از کل پولی که برای این پروژه گذاشته بودم، فقط ۵۰ میلیون تومانش باقی مانده است.»
 
مشخص نیست که آیا هدایتی بدهی خود از این سینماگران را دریافت کرده یا نه ولی حضور چنین سرمایه‌گذاران دست و دلبازی در سینما، بیشتر نشان از تمایل آنها به نزدیکی با سلبریتی‌ها و افراد سرشناس با شُل کردن سر کیسه دارد.
 
از سوی دیگر، شنیده‌ها حاکیست هدایتی سرمایه‌گذاری تئاتر «دورهمی زنان» شکسپیر به کارگردانی بهاره رهنما را نیز بر عهده داشته است. حالا اگر قانون به فرض محال، اعمال شود، تهیه‌کنندگان و سینماگران بهره‌مند از نزدیکی با میلیاردر کلاهبردار باید جیب‌هایشان را بتکانند!
نفوذ پول‌های کثیف در سینما چنان گسترده شده که سینماگران نیز در پی پنهان‌کردنش بر نمی‌آیند. حتی کمال تبریزی کارگردان شناخته شده سینما در واکنش به شائبه بهره‌مندی از پول‌های کثیف در تولید فیلم «ما همه با هم هستیم» گفته که به فیلمساز ربطی ندارد که سرمایه فیلمش از کجا می‌آید!
 
همچنین، محسن تنابنده بازیگر و کارگردان پروژه‌هایی چون «پایتخت» گفته است که «این همه حرف‌ زدن در رابطه با پول و پول کثیف راهی به جایی نمی‌برد، چون جزء لاینفک نیمه صنعت رو به رشد سینماست!»
 
او گفته که «همه جای دنیا این انحصارطلبی و اعمال نفوذها را شاهد هستیم؛ برای ما که به تازگی پول‌های زیادی وارد سینمای‌مان می‌شود نیاز داریم از این مسیرها عبور کنیم و هیچ‌ چاره‌ای هم نداریم!»
 
پروژه‌های نیمه‌تمام و بی‌فایده سینما و شبکه نمایش خانگی ساخته شده با پول‌های کثیف و رانتخواری، اگر تماشاگر ندارد و با انتقاد روبروست، گویا سال‌هاست که برای سینما هم آب ندارد، ولی برای سینماگران حسابی نان دارد. نه سرمایه‌گذاری به دنبال پس گرفتن سرمایه‌ی‌ بادآورده‌اش از آنهاست و نه آنها به فکر قشرهای کم‌درآمد کشور چون معلمان و کارگران هستند که برای حقوق اولیه و معوقه‌ی خود، دست به اعتراض می‌زنند.