صف گوشت مرغ دولتی - بدون شرح

من که هر وقت به قصابی ایران میرم، یاد این داستان دوستم می افتم و آن اینکه چون خانواده ایشان پولدار نبودند، پس هر ۳ ماهی یکبار سراغش به قصابی میافتاد و قصابها هم منتظر چنین مشتریهایی که جنس بدشان را چون استخوان و پی قالب کنند، پس این دوستم که سنش در آنموقع ۱۴ ساله بود، میره پیش قصاب شهر: آقا یک کیلو گوشت بی استخوان میخوام! و پاسخ قصاب به او: تی ک..‌ کله! یعنی، مگر گوشت بدون استخوان وجود داره که به تو بدم که مشتر همیشگی م نیستی! چرا ما داغانیم!؟ و تا کی باید داغان و جهان پنجمی باشیم!؟