بریتانیا به زوج ایرانی سالخورده اجازه اقامت داد
+45
رأی دهید
-4
مظفر صابری و رضوان حبیبی‌مرند بی بی سی : بریتانیا به یک زوج ایرانی سالخورده که تهدید به بازگردانده شدن به ایران شده بودند، اجازه اقامت داد.مظفر صابری ۸۳ ساله و رضوان حبیبی‌مرند ۷۳ ساله از دهه ۱۹۷۰ به این طرف در شهر ادینبورگ اسکاتلند زندگی می‌کنند.
این دو نفر اگرچه بیش از ۴۰ سال پیش در این شهر آپارتمانی خریدند و در آن به صورت دوره‌ای زندگی کردند، اما برای گرفتن شهروندی بریتانیا اقدام نکردند.
حدود یک ماه پیش وزارت کشور بریتانیا گفته بود این زوج حق زندگی در این کشور را ندارند و آخرین دادگاه تجدیدنظر آنها ۲۵ فوریه برگزار می‌شود.
اما اکنون این وزارت به این زوج خبر داده که ویزای آنها در ظرف چند روز دیگر صادر خواهد شد.
وکیلان این دو می‌گویند که نامه‌ای از طرف وزارت کشور به اداره مهاجرت و پناهندگی فرستاده شده و پیشنهاد شده است که درخواست دادگاه تجدید نظر آنها لغو شود.
پس از لغو شدن دادگاه تجدید نظر در چند روز آینده، وزارت کشور به این زوج ویزا خواهد داد.
در یک جشن عروسی خانوادگی؛ رضوان حبیبی‌مرند و مظفر صابری (هفتم و هشتم از راست) و پسر شان نوید صابری (دوم از چپ) درخواست شهروندی ویزای آقای صابری و خانم حبیبی‌مرند برای مدت دو سال و نیم اعتبار خواهد داشت و هر ۳۰ ماه برای ده سال دیگر قابل تمدید خواهد بود.
این به آن معناست که پس از حدود ۱۰ سال آنها قادر خواهند بود برای اقامت دائمی در بریتانیا درخواست بدهند و بر اساس قانون باید یک سال از اقامت دائمی بگذرد تا بتوانند درخواست شهروندی بدهند.
فرزندان و نوه‌های آنها، شهروند بریتانیا هستند.
داستان اقامت این زوج ایران در ماه گذشته زمانی خبرساز شد که وکیلان این دو گفتند این زوج ممکن است به ایران بازگردانده شوند. آنها گفتند این زوج به دلایل انسانی باید اجازه باقی ماندن در خاک بریتانیا را داشته باشند.
آقای صابری و خانم حبیبی‌مرند از سال ۲۰۰۰ به این سو با چندین ویزای گردشگری در بریتانیا حضور داشته‌اند.
در سال ۲۰۱۳ میلادی با نامساعد شدن سلامت جسمانی و همچنین تمایل آنها به مراقبت و نگهداری از نوه خود، این دو خواهان آن شدند که بر مبنای حقوق بشری به آنها اجازه اقامت داده شود.
در آن زمان که ترزا می، نخست‌وزیر فعلی بریتانیا، وزیر کشور بود، مقررات مهاجرتی سفت و سخت‌تری در بریتانیا وضع شده بود.
نوید صابری، پسر این زوج از تمام کسانی که در پرونده والدینش کمک کردند، تشکر کرد و گفت:"آرزو داریم هیچ کسی در هیچ جای جهانی از کودکان و نوه‌هایش جدا نشود و یا در شرایطی قرار نگیرد که ترس جدا شدن از آنها را داشته باشد. درد ناشی از این ترس غیر قابل تحمل است."
منبع : بی بی سی
۱۰۷
ایرانفردا - لندن، انگلستان
منظور از کودک و نوه، خدمات NHS هست وگرنه نوه ایشون از عکسى که منتشر شده، بنظر نمیرسه احتیاجى به مراقبت داشته باشه!! منظور منو اونایى که اینجا مالیات میدن و یکچهارم درآمد خودشون رو بعلاوه ١٢٪ دیگه براى National insurance بعلاوه council tax و road tax و tv licence و و و میپردازن بهتر درک میکنن!!
12
18
پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷ - ۰۷:۴۳
۴۸
hesam.rigi - طهران، ایران
[::ایرانفردا - لندن، انگلستان::]. تو ایران مثل آدم و شهروند درجه یک زندگی میکردی حالا چی؟فقط بمن بگو چطوره که متولد دهه شصت هستی و بگفته خودت دو سه دهه خارج زندگی کردی و متخصص پزشکی درمانی شکسته بندی هم هستی ؟ایران بزرگ شدی یا خارج؟اگه خارج پس دیکته چطوره از منم بهتره؟اگه ایران پس چطور با زیر ۳۷سال سن اگه خود سال ۶۰هم متولد شده باشی تخصص پزشکی داری؟
9
4
پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۱:۳۷
پاسخ شما چیست؟
0%
ارسال پاسخ
۴۸
hesam.rigi - طهران، ایران
[::ایرانفردا - لندن، انگلستان::]. جوابی در ین موردها داری بنویس چیز دیگه ننویس و نیا توجیح کن
9
3
پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۱:۴۳
پاسخ شما چیست؟
0%
ارسال پاسخ
۱۰۷
ایرانفردا - لندن، انگلستان
[::hesam.rigi - طهران، ایران::]. دوست عزیز، از شم کارآگاهیت خودم اومد!! شاید منظورم رو از دهه شصتى ها خوب نرسوندم، منظورم این نبود که دهه شصت بدنیا اومدم! تو دهه شصت بزرگ شدم. ٣٧ سال! چشماتون قشنگ مبینه!! شاید دیکته اى که خودت اعتراف کردى از دیکته تو بهتره نشون میده که بیشتر از تو مطالعه دارم و درس خوندم بهمین خاطره که به طرز نوشتنم اهمیت میدم، فکر میکنم قبل از اینکه کسى رو متهم کنم. بعضى وقتها دو سه بار مطلبى رو که میخوام ارسال کنم، میخونم، تا مطمئنایران درس خوندم، بزرگ شدم سربازى رفتم، ا هنوز پشت لبت سبز نشده بود، نمیذاشتن قاطى صحبت هاى بزرگتر ها بشى! ، ٢٤ سال هم هست که اینجا زندگى میکنم، هیچوقت هم زندگى درجه اولى و دومى نه در ایران و نه اینجا تجربه و احساس نکردم.
3
3
پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷ - ۲۲:۵۳
پاسخ شما چیست؟
0%
ارسال پاسخ