انسولین یک هورمون متابولیک بسیار مهم است که باعث جذب گلوکز از خون در سلولها میشود. متأسفانه در بدن افرادی که از مقاومت انسولین رنج میبرند به خوبی به این فرایند پاسخ داده نمیشود و این امر باعث میشود تا بدن انسولین بسیار بیشتری تولید کند؛ اما حتی بعد از مدتی، این میزان برای انجام این فرایند کافی به نظر نخواهد رسید.
باید توجه داشت که رژیم غذایی علاوه بر اینکه نقش بسیار مهمی در توسعه مقاومت به انسولین در بدن انسان دارد، اما با این تفاسیر به عنوان اولین خط دفاعی در برابر بروز این مشکل به شمار میآید. اگر شما از افرادی هستید که از مقاومت در برابر انسولین رنج میبرید، در اینجا به انواعی از غذاها، گیاهان و ادویهجات اشاره میشود که بهتر است برای بازگرداندن حساسیت بدن به انسولین، در رژیم غذایی خود قرار دهید:
زردچوبه
این ادویه طلایی که به عنوان یکی از عناصر کلیدی در غذاهای هندی به شمار میرود دارای ترکیب فعالی به نام کورکومین است که در مطالعات صورت گرفته نشان داده شده این ترکیب 500 الی 100 هزار بار مؤثرتر از داروی ضد دیابتی متفورمین در فعال شدن جذب گلوکز است. علاوه بر این مطالعه انجام شده بر روی 240 بیمار مبتلا به پیش دیابت نشان داد مصرف 250 میلیگرم کورکومین به مدت 9 ماه از پیشرفت دیابت در آنها جلوگیری کرد.
زنجبیل
زنجبیل از ادویههای محبوب و متعلق به همان خانوادهی زردچوبه به شمار میآید که از قدیم به عنوان یک درمان رایج و سنتی برای شرایطی از سوءهاضمه تا آنفلوانزا مورد استفاده قرار میگرفت. مطالعات بالینی اخیر نشان میدهد آن دسته از بیماران دیابتی که 3 کپسول یک گرمی زنجبیل برای مدت هشت هفته دریافت کردند، میزان قند خونشان 10.5 درصد کاهش و همچنین میزان حساسیت به انسولین در آنها بهبود یافته بود. در مطالعهی مجزای دیگری نیز مشخص شد مصرف روزانه یک دُز 1600 میلیگرمی زنجبیل موجب بهبود در 8 نشانگر دیابت از جمله حساسیت به انسولین میشود.
دارچین
مصرف دارچین برای بیماران مبتلا به دیابت و یا پیش دیابت میتواند بسیار مفید باشد. این ادویه که به طور معمول از آن در برخی نوشیدنیها و شیرینیها نیز استفاده میشود، میتواند سطح قند خون بدن را با بهبود پاسخ بدن به انسولین تنظیم نماید. علاوه بر این، مطالعات صورت گرفته نشان میدهد اضافه کردن یک قاشق چایخوری دارچین به رژیم غذایی افراد میتواند تا 37 درصد روند تخلیه معده را کاهش دهد که خود این امر مانع افزایش قند خون خواهد شد.
عصاره برگ زیتون
در یک مطالعه بالینی که بر روی 46 مرد دارای اضافه وزن صورت گرفت در حدود 15 درصد بهبود مقاومت به انسولین در افرادی که کپسول حاوی عصاره روغن زیتون را به مدت 12 هفته مورد استفاده قرار دادند، مشاهده شد. همچنین در این بیماران فعالیت سلولهای تولیدکننده انسولین 28 درصد افزایش یافت. این مطالعات نشان داد اثرات عصاره روغن زیتون و داروی تجویزی متفورمین میتواند همسان باشد.
توتها
خوردن انواع میوههای متعلق به خانوادهی توت نظیر توت فرنگی، زغال اخته و توت میتواند میزان حساسیت به انسولین را افزایش داده و در نتیجه سطح قند خون بدن را نیز بهبود بخشد. همچنین باید توجه داشت که انواع توتها دارای خواص آنتیاکسیدانی قوی میباشند که میتوانند از انسان در برابر ابتلا به بیماریهایی نظیر دیابت، پارکینسون، بیماریهای قلبی و عروقی و همچنین سرطان محافظت نمایند.
سیاهدانه
قرنهاست سیاهدانه (Nigella sativa) برای بهرهمندی از قابلیتهای مختلف شفادهندهی آن مورد استفاده قرار میگیرد. استفادهکنندگان سنتی سیاهدانه ادعا میکنند این میوه میتواند در برابر هر چیزی به جز مرگ اثرات مفید و مؤثر داشته باشد. در یک مطالعه که بر روی 94 داوطلب صورت گرفت، مشخص شد مصرف روزانهی 2 گرم سیاهدانه برای کاهش قند خون و بهبود مقاومت به انسولین کفایت میکند.
اسپیرولینا
در یک مطالعه مشخص شد افرادی که از بیماری مقاومت به انسولین رنج میبرند با دریافت 19 گرم اسپیرولینا که نوعی جلبک یا خزه دریایی میباشد که در اقیانوسها و دریاچههای شور یافت میشود، میزان حساسیت انسولین خود را تا میزان شگفتانگیز 224.7 درصد و تنها در 8 هفته بهبود بخشیدهاند. در یک مطالعهی مجزا نیز مشخص شد بیماران دیابتی که اسپیرولینا مصرف میکردند، سطح قند خونشان در محدودهی سلامت قرار گرفت و همچنین پیشرفتی در عوارض جانبی ناشی از این بیماری همانند بیماریهای قلبی و عروقی، آسیبهای عصبی و آسیب کلیه ملاحظه نشد.
بربرین
بربرین، بر خلاف سایر عناوین موجود در این یادداشت، عنصر خاصی است که در گیاهان مختلف از جمله گلدنسیل (goldenseal)، زرشک و انگور اورگان یافت میشود. تجزیه و تحلیل جامعی که از 14 مطالعه، شامل 1068 شرکت کننده به دست آمده نشان میدهد بربرین به اندازهی داروهای ضد دیابت همانند متفورمین مؤثر و مفید است. علاوه بر اینکه این ترکیب دارای اثرات جانبی منفی نمیباشد.