ماهواره‌ها ذوب سریع یخ‌های گرینلند را ثبت کرده اند

جنوب گرینلند از نگاه دوبینی در ایستگاه بین المللی فضایی مطالعات ماهواره ای نشان می دهد که صفحات یخی گرینلند در دو دهه اخیر شاهد ذوب بی سابقه ای بوده اند.
 
ماهواره‌های "گریس" نشان داد که میزان ذوب صفحات یخی گرینلند از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳ چهار برابر شده است.
 
این مطالعه در نشریه "پی ان ای اس" نشان می دهد که ذوب یخ ها سپس برای ۱۲ تا ۱۸ ماه متوقف شد.
 
این تحقیقات آشکار کرده چطور بخش های مختلف گرینلند می توانند به بالا آمدن سطح آب در آینده دامن بزنند.
موضوع مطالعه
دانشمندانی که نگرانی بالا آمدن سطح دریاها هستند از دیرباز در مطالعات خود بر مناطقی در جنوب شرقی و شمال غربی گرینلند تمرکز کرده اند، جایی که یخچال ها مستمرا بلوک های بزرگی از یخ را راهی اقیانوس اطلس می کنند.
 
اما بزرگترین روند شتاب گیری نابودی یخ ها از اوایل ۲۰۰۳ تا اواسط ۲۰۱۳ به جنوب غربی گرینلند مربوط می شد، جایی که عمدتا خالی از یخچال های بزرگ است.
 
مایکل به‌ویس از دانشگاه ایالتی اوهایو و سرپرست این مطالعه گفت: "این هرچه بود، به یخچال ها مربوط نبود، چون در این منطقه یخچال های زیادی وجود ندارد. باید به ذوب توده های سطحی مربوط بوده باشد - یخ هایی در ساحل قرار ندارند."
علل ذوب چه بود؟
شتاب گرفتن ذوب یخ ها در این منطقه با یک پدیده آب و هوایی موسوم به نوسان اطلس شمالی (ان او ای) توام بود.
 
این پدیده در مواردی دمای تابستان را افزایش می دهد و همزمان بارش برف را کاهش می دهد - به خصوص در غرب گرینلند.
 
پژوهشگران فکر می کنند که ذوب اخیر در جنوب غربی گرینلند ناشی از ترکیبی از تاثیر تغییرات اقلیمی و آثار همین پدیده است.
 
پروفسور به‌ویس گفت: "این نوسان ها همیشه اتفاق افتاده... پس چرا حالا باعث این ذوب عظیم شده؟ چون دمای پایه اتمسفر بالاتر رفته. گرمای موقتی ناشی از پدیده 'ان او ای' در بستر اقلیمی روی داد که پیوسته درحال گرمتر شدن است."
پیامد ذوب
این کشف نشان می دهد جنوب غربی گرینلند که یک تهدید عمده به حساب نمی آمد، اکنون به عاملی بالقوه در بالا آمدن سطح دریاها در آینده بدل شده است.
 
پروفسور بویس گفت: "ما می دانستیم که روند فزاینده آزاد شدن یخ از بعضی یخچال های عظیم یک مشکل بزرگ است. اما حالا وجود یک مشکل جدی دیگر را تشخیص داده ایم: بیش از پیش، مقدار زیادی توده یخی ذوب و در قالب رود راهی دریاها می شوند."
 
سیستم های مستقر شده "جی پی اس" میزان یخ ها در بخش بزرگی از حاشیه اطراف گرینلند را زیر نظر دارند، اما این شبکه در جنوب غربی گرینلند ضعیف است.
 
از آنجا که ماهواره های "گریس" در سال ۲۰۱۶ جمع آوری داده ها را متوقف کرد معلوم نیست که وقفه در ذوب یخ ها - که در سال ۲۰۱۳ شروع شده بود - اکنون پایان یافته یا ادامه دارد.
 
اندرو شپرد استاد علوم زمین در دانشگاه لیدز بریتانیا که در این مطالعه شرکت نداشته به بی بی سی گفت: "این مطالعه گام بلندی در جهت توضیح علت توقف ذوب صفحات یخی گرینلند است، اما متاسفانه ماهواره گریس در سال ۲۰۱۶ از کار افتاد، درست وقتی که موضوع داشت جالب می شد."
 
گریس شامل دو ماهواره بود که اندازه گیری های دقیقی از نوسان های ناچیز میدان گرانشی انجام می دادند.
 
این ماهواره ها که در سال ۲۰۰۲ پرتاب شدند ماموریت مشترک ناسا و مرکز هوافضای آلمان بودند.
 
یک جفت ماهواره جایگزین سال پیش در مدار قرار گرفت اما هنوز کاملا فعال نشده اند.
 
محققان ماه پیش گزارش دادند که ذوب یخ های گرینلند در ۳۵۰ سال اخیر بی سابقه بوده است.