نیروی هوایی ایالات متحده اوایل ماه دسامبر اعلام کرد که مرکز سلاح های هسته ای نیروی هوایی کشور مجوز آغاز تولید یک دنباله هوشمند هدایت پذیر برای بمب هسته ای جاذبه ای B61-12 را دریافت کرده است، سلاحی هسته ای که ارتش ایالات متحده امیدوار است بتواند جایگزین بمب های هسته ای قدیمی تر برای انجام ماموریت های مختلف شود. سرهنگ داستین زیگلر، مدیر توانمندی های نظامی هواپرتاب این مرکز در این باره چنین گفته است: «این موضوع به معنای تکمیل توسعه بسیار موفقی آمیز تلاش ها برای یک دنباله هوشمند بوده است».
این مرکز تحقیقاتی مجوز لازم برای به پایان رساندن مراحل مهندسی و ساخت و توسعه این ترکیب دنباله پس از آزمایش های نیروی هوایی را دریافت کرده است. تصمیم برای ورود به فاز جدید که با عنوان «Milestone C» از آن یاد می شود به معنای پایان تست های توسعه ای پرواز بوده است. به گفته محققان این مرکز در طول ۱۱ ماه آزمایش صورت گرفته، تمامی ۳۱ بمبی که مورد تست پرواز قرار گرفته اند با درصد موفقیت ۱۰۰ درصد روبرو شده اند. این پیشرفت ها باعث شده که برای اولین بار بتوان از یک رابط کاربری دیجیتال برای بمب های هسته ای خانواده B61 استفاده کرد که آن را برای پرتاب با بمب افکن ها بی-۲ و هواپیماهای اف-۱۵ متناسب می سازد.
بازدارندگی یا رقابت تسلیحاتی؟ بمب هسته ای B61-12 جدیدترین نسخه از بمب های خانواده B61 است که برای اولین بار در دهه ۱۹۶۰ معرفی شدند. بر اساس برنامه های وزارت دفاع ایالات متحده، قرار است که ۴ نسخه متفاوت از این بمب – B61-3، B61-4، B61-7 و B61-10- را با روزآمدسازی و جایگزینی قطعات غیرهسته ای شان و افزایش طول عمر بمب های B61 را با نمونه های جدید جایگزین نماید. بمب هسته ای جدید B61-12 کارکردهای مختلفی خوهد داشت از قبیل حملات نفوذی به درون زمین، حملات با قدرت انفجار کم و زیاد، انفجار بالاتر از سطح زمین و گزینه هایی برای نابودی استحکامات زیرزمینی دشمن تنها با یک بمب.
هانس کریستنسن، مدیر پروژه اطلاعات هسته ای در مجمع دانشمندان آمریکایی اوایل سال کنونی در مورد این بمب هسته ای جدید و بسیار پیشرفته چنین گفته است: «مزیت اصلی B61-12 این است که این سلاح تمامی توانمندی های بمب های جاذبه ای در برابر سناریوهای متفاوت هدفگیری را در یک بمب خلاصه کرده است. این توانمندی ها از استفاده “تمیز” تاکتیکی با انفجار بسیار کم با باران اتمی ناچیز تا حملات بسیار شدید بر علیه اهداف زیرزمینی متفاوت است». توسعه مهندسی بمب B61-12 در اوایل سال ۲۰۱۲ آغاز شد و اولین آزمایشات نیز در تابستان ۲۰۱۵ به وقوع پیوست که با پرتاب بمب مذکور از یک جنگنده F-15E همراه بود. اولین واحد تولیدی از بمب های جدید قرار است در سال ۲۰۲۰ رونمایی شود و مرحله تولید انبوه نیز در سال ۲۰۲۵ آغاز خواهد شد.
برنامه های جاری سعی در تضمین کاربردی بودن نصب این بمب های پیشرفته هسته ای روی بمب افکن های پنهانکار اسپیریت B-2، جنگنده های F-15E و F-16 و همچنین جنگنده F-35 و بمب افکن ریدر B-21 دارد. بسیاری از منتقدان این طرح، هزینه ساخت بمب های هسته ای نسل جدید را بسیار سرسام آور دانسته اند و اینکه این آزمایشات جدید می تواند به رقابت تسلیحاتی در زمینه بمب های هسته ای با کشورهای رقیب و به خصوص چین و روسیه منتهی شود زیرا بدون شک روسیه برای مقابله با آن ها دست به توسعه و استقرار بمب های جدیدی خواهد زد. اما برخی از کارشناسان نظامی نیز ادعا کرده اند که توسعه بمب های هسته ای جدید قدرت بازدارندگی را افزایش داده و به کشورهای متخاصم القا خواهد کرد که ایالات متحده در صورت تهدید شدن و در مواقع ضروری از استفاده از بمب هسته ای ابایی ندارد.
بمب هسته ای جدید که بسیاری آن را قوی ترین و خطرناک ترین بمب هسته ای ساخته شده بدست بشر تا به امروز می دانند از بمب قدرتمند دیگر ایالات متحده با نام Massive Ordnance Air Blast bomb یا به اختصار MOAB که با عنوان مادر تمام بمب ها شناخته شده و در اوایل سال کنونی از آن بر علیه نیروهای داعش در افغانستان استفاده شد بسیار قوی تر و مخرب تر است. مادر همه بمب ها مانند بمب B61-12 برای نفوذ در زمین طراحی نشده و انفجار قدرتمند آن تنها در سطح زمین رخ می دهد و برای پرتاب آبن به بمب افکن های بزرگ نیاز است.
اما بمب هسته ای B61-12 حدود ۱۲ فوت طول و کمی بیشتر از ۸۰۰ پوند وزن داشته و از طریق هوا به دو شکل جاذبه بالستیک یا هدایت شده پرتاب خواهد شد. قرار است پس از تکمیل این پروژه، ۱۸۰ فروند از این بمب های هسته ای بسیار دقیق نقطه زن و گرمایی هسته ای در ۵ کشور اروپایی مستقر شوند. بیشترین تعداد این بمب ها (۷۰ فروند) در ایتالیا مستقر شده، ۵۰ فروند در ترکیه و ۲۰ فروند موشک نیز در هر یک از کشورهای بلژیک، آلمان و هلند مستقر خواهند شد. قدرت انفجار این بمب بین ۵۰٫۰۰۰ تن تا ۳۰۰ کیلو تن قابل تنظیم بوده و دقیق تر از هر بمب هسته ای دیگری است که تاکنون ساخته شده است.