تخلفات ارتش در اراضی شمال شرق تهران فقط به اینها خلاصه نمیشود. اُمرای ارتش از دو دهه پیش برای درآمدزایی دست روی زمینهای پادگانی گذاشتند و به اسم توسعه رفاه و تکریم پرسنل شروع به ساخت و ساز آپارتمان و مراکز تفریحی کردهاند. یکی از آنها «مجموعه رستورانهای باغ بهشت مجاور پارک شیان و لویزان» است. این منطقه از بهترین و خوش آب و هواترین مناطق تهران است که ستاد نیروی زمینی، هوانیروز و تعدادی از پادگانهای ارتش دور تا دور آن مستقر هستند.
غارت اراضی پادگان کوهک
یکی دیگر از تخلفات ارتش جمهوری اسلامی مرتبط با اراضی «کوهک» متعلق به نیروی دریایی است.
عضو شورای شهر تهران میگوید در مجموعه پادگان کوهک که پهنهای بالغ بر ۵٫۱۷ هکتار دارد با وجود اینکه باید ۵٫۷ هکتار جهت ایجاد فضای سبز استفاده میشد بطور کامل به «غرفههای متعدد سنگفروشی و سنگبری» تبدیل شده که وضعیت ناهنجاری را در این منطقه مسکونی ایجاد کرده است. نکته اینجاست که علاوه بر این تخلف ارتش هیچگونه عوارضی به شهرداری پرداخت نکرده است.
اینکه قرار است شورای شهر، شهرداری و مراجع قضایی با این همه تخلف چه اقدامی کنند مشخص نیست اما به نظر میرسد بر اساس سوابق همانطور که این عضو شورای شهر خواسته یا ناخواسته دائم تاکید کرده مسئله بیشتر پرداخت نشدن عوارض و حق و حقوق شهرداری است تا پیگیری بنیادی این تخلفات که اصلا بر اساس چه معیارهایی صورت گرفته است!
سالاری نیز در بخشی از حرفهای خود گفته «پیگیری خواهم کرد تا در آینده نزدیک بتوانیم جلساتی را در این خصوص با ارتش داشته باشیم تا وضعیت این مجموعه تخلفات را مشخص کنیم.»
فرمانده بتاجا در بازید از پروژه عمرانی ارتشسایه نکبت و بیچارگی بر سر ارتش
در این میان، موضوعی که نباید فراموش کرد وضعیت بغرنج پرسنل ارتش است و اصلیترین دغدغه آنها یعنی مسکن. این پروندهها با ابعاد غیرقابل تصور از زمینخواری و اختلاس نشان میدهد اُمرای چاکرمآب ارتش جمهوری اسلامی جز مدح و تملقگفتن از علی خامنهای کار بیشتری ندارند و بیش از آنکه فکر بهبود معیشت بدنهی ارتش باشند مانند دیگر مقامات به دنبال پر کردن جیب خود هستند.
کیهان لندن گزارشهای متعددی از تخلفات ارتش و فرماندهان آن در نقاط مختلف کشور دریافت میکند. اراضی «احمدکلاه بابلسر»، وضعیت «سپردههای فولاد صائب»، اختلاسها در پروژه «چیتگر»، پرونده «زمینهای درکه» کنار رودخانه، یا فراتر از اینها، پرونده دلالی خرید هواپیمای مسافربری دسته چندم و قاچاق قطعات، باندهای وابسته به «بیت خامنهای» که در نقض قطعنامههای شورای امنیت در کشورهای همسایه سلاح و مهمات و قطعات هواپیما و هلیکوپتر معامله میکنند فقط نمونههایی از خروارها تخلفات ملی و بینالمللی هستند.
همچنین گزارش در مورد فلاکت و گرفتاری پرسنل عادی و رده پایی زیاد است. افسری که برای امرار معاش مجبور است پس از پایان ساعت خدمت بنایی و سیمان جابجا کند، همسران ارتشیهایی که مجبورند برای امرار معاش در منازل مردم کارگری و رختشویی کنند، افسران خلبان در پایگاه تهران، اصفهان و شیراز که وضعشان نسبت به بقیه جزو بهترینهای ارتش به شمار میرود اما مجبورند شبها در آژانس مسافرکشی کنند یا سرهنگ و سرگردهای بازنشسته که نگهبانی برجهای فرماندهان و آقازادهها را برعهده میگیرند تا کمکخرجی دریافت کنند!
آنچه محمد سالاری عضو شورای شهر تهران از آن پرده برداشته گرچه یک افشاگری مهم در مورد زمینخواریها و برجسازیهای غیرقانونی ارتش است اما تنها گوشهای از تخریبها و بلایایی که اُمَرای مفتخوار و بلهقربانگو به سر ارتش و پرسنل آن آوردهاند تا جیب خود را پر کنند. نباید تعجب کرد که دیر یا زود خبرها و گزارشهایی از آقازادههای فرماندهان ارتش نیز که با زد و بندهای پدرانشان به برکت سفره انقلاب در اروپا، آمریکا و کانادا ساکناند علنی شود.
روحانی دروغ گفت، زیباکلام سنگ رو یخ شد
با افشای این قبیل پروندهها بار دیگر دروغگوییها مقامات عالی جمهوری اسلامی و استمرارطلبان علنیتر شد. در جریان مراسم رژه روز ارتش، ۲۹ فروردین ۱۳۹۷، در تهران حسن روحانی در حضور بلندپایگان ارتش، سرداران سپاه و بسیج با تعریف و تمجید و پشتیبانی از هر دو نهاد نظامی رژیم، با کنایه تاکید کرد که ارتش با آنکه سیاست را خوب میفهمد ولی وارد بازیهای سیاسی نشده و در هیچ فسادی نامی از امیران ارتش وجود ندارد!
کلیه فروشی پرسنل ارتش برای امرارمعاش صادق زیباکلام استاد علوم سیاسی دانشگاه که مدتهاست آبرو و حیثیت خود را برای استمرارطلبان در طَبق اخلاص گذاشته در واکنش به این سخنان روحانی گفته بود، «آقای روحانی میفرمایند هیچ ارتشی در مفاسد اقتصادی نیست که سخن درستی است. اما نمیگویند بواسطه آن نیست که ارتشیها تعلیم و تربیت مخصوصی میشوند بلکه به خاطر آنست که ارتشیها در کار اقتصاد و بنگاهداری نیستند. نه در فولاد هستند، نه پتروشیمی، نه بانکداری و بیمه یا هتلداری و نه صاحب و سهامدار دهها کارخانه.» حالا معلوم نیست این دست دراز فرماندهان ارتش جمهوری اسلامی را چگونه میتوان توجیه کرد.