انسان مدرن اولیه 'تک‌شاخ سیبری' را دیده بود
+9
رأی دهید
-1
نقشی از غول تک شاخ سیبری - یک کرگدن عظیم که ممکن است الهام بخش موجود افسانه ای، تک شاخ (یونیکورن)، باشد تا ۳۹ هزار سال پیش در زمین می زیست، خیلی دیرتر از آنچه تاکنون تصور می شد و زمانی که انسان مدرن اولیه در این منطقه زندگی می کرد.
این موجود به نام "تک شاخ سیبری" دارای یک شاخ بلند روی صورتش بود و در مراتع اوراسیا پرسه می زد.
شواهد تازه نشان می دهد که این جانور غول آسا در نهایت منقرض شد چون ذائقه محدودی داشت.
دانشمندان می گویند آگاهی بیشتر از نحوه انقراض این حیوان می تواند به نجات کرگدن های معدود باقی مانده در زمین کمک کند.
پروفسور آدریان لیستر از موزه تاریخ طبیعی لندن که این مطالعه را هدایت کرده می گوید کرگدن ها به ویژه از این نظر در معرض خطر انقراض هستند که در انتخاب زیستگاه سخت‌گیرند.
او می گوید: "هر تغییری در محیط زندگی شان آنها را به خطر می اندازد. و البته رکوردهای فسیلی به ما می گوید که وقتی موجودی منقرض شد، دیگر هرگز برنمی گردد."
تک شاخ سیبری که چهار تن وزن داشت تا ۳۹ هزار سال پیش زندگی می کرد زمانی که انسان های مدرن اولیه هم در سیبری حضور داشتند.
درباره این گونه چه می دانیم؟
تاکنون تصور می شد که این گونه (Elasmotherium sibericum) بین ۲۰۰ هزار تا ۱۰۰ هزار سال قبل منقرض شد.
محققان با کمک تکنیک رادیوکربن قدمت ۲۳ نمونه از این موجود را تخمین زدند و نتیجه گرفتند که این غول عصر یخ حداقل تا ۳۹ هزار سال پیش در شرق اروپا و آسیای مرکزی دوام آورد.
آنها همچنین برای اولین بار دی‌ان‌ای این کرگدن کهن را استخراج کردند و نشان دادند که حدود ۴۰ میلیون سال پیش از گروه مدرنی از کرگدن ها جدا شد.
انقراض تک شاخ سیبری به معنی پایان حیات کل جمعیت یک گونه کرگدن بود.
علت انقراض
معاینه دندان های این موجود تایید کرد که از علف خشک و سفتی تغذیه می کرد.
پژوهشگران می گویند که تغذیه مخصوص این موجود ممکن است علت نابودی اش بوده باشد. با پایان عصر یخ و گرم شدن زمین در حدود ۴۰ هزار سال پیش، علفزارها کوچک شدند و احتمالا آن را به سوی پرتگاه انقراض سوق دادند.
در پایان عصر یخ صدها گونه از پستانداران بزرگ به دلیل تغییرات آب و هوایی، نابودی پوشش گیاهی و شکار به دست انسان ناپدید شدند.
درحال حاضر فقط پنج نوع کرگدن در جهان باقی مانده و تعداد خیلی کمی از آنها خارج از پارک های ملی و مناطق حفاظت شده باقی مانده است.
علت این وضع شکار بی رویه و نابودی زیستگاه طی ده های اخیر است.
این موجود به نام "تک شاخ سیبری" دارای یک شاخ بلند روی صورتش بود و در مراتع اوراسیا پرسه می زد.
شواهد تازه نشان می دهد که این جانور غول آسا در نهایت منقرض شد چون ذائقه محدودی داشت.
دانشمندان می گویند آگاهی بیشتر از نحوه انقراض این حیوان می تواند به نجات کرگدن های معدود باقی مانده در زمین کمک کند.
پروفسور آدریان لیستر از موزه تاریخ طبیعی لندن که این مطالعه را هدایت کرده می گوید کرگدن ها به ویژه از این نظر در معرض خطر انقراض هستند که در انتخاب زیستگاه سخت‌گیرند.
او می گوید: "هر تغییری در محیط زندگی شان آنها را به خطر می اندازد. و البته رکوردهای فسیلی به ما می گوید که وقتی موجودی منقرض شد، دیگر هرگز برنمی گردد."
تک شاخ سیبری که چهار تن وزن داشت تا ۳۹ هزار سال پیش زندگی می کرد زمانی که انسان های مدرن اولیه هم در سیبری حضور داشتند.
درباره این گونه چه می دانیم؟
تاکنون تصور می شد که این گونه (Elasmotherium sibericum) بین ۲۰۰ هزار تا ۱۰۰ هزار سال قبل منقرض شد.
محققان با کمک تکنیک رادیوکربن قدمت ۲۳ نمونه از این موجود را تخمین زدند و نتیجه گرفتند که این غول عصر یخ حداقل تا ۳۹ هزار سال پیش در شرق اروپا و آسیای مرکزی دوام آورد.
آنها همچنین برای اولین بار دی‌ان‌ای این کرگدن کهن را استخراج کردند و نشان دادند که حدود ۴۰ میلیون سال پیش از گروه مدرنی از کرگدن ها جدا شد.
انقراض تک شاخ سیبری به معنی پایان حیات کل جمعیت یک گونه کرگدن بود.
علت انقراض
معاینه دندان های این موجود تایید کرد که از علف خشک و سفتی تغذیه می کرد.
پژوهشگران می گویند که تغذیه مخصوص این موجود ممکن است علت نابودی اش بوده باشد. با پایان عصر یخ و گرم شدن زمین در حدود ۴۰ هزار سال پیش، علفزارها کوچک شدند و احتمالا آن را به سوی پرتگاه انقراض سوق دادند.
در پایان عصر یخ صدها گونه از پستانداران بزرگ به دلیل تغییرات آب و هوایی، نابودی پوشش گیاهی و شکار به دست انسان ناپدید شدند.
درحال حاضر فقط پنج نوع کرگدن در جهان باقی مانده و تعداد خیلی کمی از آنها خارج از پارک های ملی و مناطق حفاظت شده باقی مانده است.
علت این وضع شکار بی رویه و نابودی زیستگاه طی ده های اخیر است.