برناردو برتولوچی، کارگردان صاحب نام ایتالیایی و برنده اسکار برای فیلم آخرین امپراتور در ۷۷ سالگی درگذشت.
آقای برتولوچی که به بیماری سرطان مبتلا بود در رم درگذشت.
برتولوچی کار سینمایی خود را در سال ۱۹۶۱ به عنوان دستیار پیر پائولو پازولینی، سینماگر و شاعر نامی ایتالیا شروع کرد.
برتولوچی در اولین فیلمهای خود به شدت تحت تأثیر موج نوی سینمای فرانسه و آثار فیلمسازانی مانند ژان لوک گدار و فرانسوا تروفو بود.
او در بیش از پنجاه سال کار سینمایی، ژانرهای گوناگونی را تجربه کرد از درامهای انسانی مانند "پیش از انقلاب" و "دنبالهرو" گرفته تا آثاری با ابعاد بزرگ تاریخی مانند "۱۹۰۰" و "آخرین امپراتور".
او در سال ۱۹۸۷ برای فیلم آخرین امپراتور اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی و بهترین کارگردانی را به دست آورد. برتولوچی و براندو پشت صحنه آخرین تانگو در پاریس برتولوچی با فیلم جنجالی آخرین تانگو در پاریس با بازی مارلون براندو از جمله بین ایرانیان شهرت پیدا کرد.
این فیلم که برتولوچی را به شهرت جهانی رساند، به خاطر صحنههای غیرمتعارف جنسی در برخی از کشورها ممنوع شد.
دولت ایتالیا دستور داد تمام نسخههای فیلم را نابود کنند و دادگاه عالی ایتالیا حتی برای برتولوچی ۴ ماه حکم زندان تعلیقی صادر کرد. فیلمی که مدل جوانی به نام ماریا اشنایدر را با بازی در نقشی غیرمتعارف و تروماتیک در برابر مارلون براندو، به شهرت رساند و در عین حال باعث افسردگی و بیزاری او از سینما شد.
یکی از صحنههای فیلم با بازی ماریا اشنایدر جنجالهای فراوانی آفرید. در این صحنه مارلون براندو در نقش مرد میانسال به دختری جوان با بازی اشنایدر تجاوز میکند.
ماریا اشنایدر، برتولوچی را "گانگستر" خواند و براندو را متهم کرد که به او تجاوز کرده است. او گفت که آخرین تانگو در پاریس درس بزرگی به او داد و آن این بود که: "هرگز لباست را برای یک مرد میانسال به بهانه اینکه کار هنری است، درنیار".
در ویدیویی که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد برتولوچی اعتراف میکند که قبلاً جزییات این صحنه و این که چه چیز واقعاً قرار است اتفاق بیفتد را به ماریا اشنایدر (که در آن موقع نوزده سال داشت، در حالی که براندو از او سی سال بزرگتر بود) اطلاع نداده بود تا به آن شوک، شرم و انزجاری دست یابد که از این صحنه و بازی اشنایدر نیاز داشته است.