داستان جهانگرد آمریکایی که عاشق ایران شد

جان پال در تخت جمشید سهراب سیرت - بی‌بی‌سی
در لحظه‌ای‌ که انتظار دوساله‌ جان پال آمریکایی برای گرفتن ویزای ایران به پایان رسید، او در پوستش نمی‌گنجید. این جهانگرد ۳۹ ساله تاکنون به ۱۷۵ کشور جهان سفر کرده، اما هیچ کشوری را به اندازه ایران دوست ندارد. ایران، کشور محبوبش؛ شیراز و قرمه‌سبزی هم شهر و غذای محبوبش در ایران است.
 
جان پال سلوا که با نام مختصر "جی‌پی" شناخته می‌شود، متولد پورتوریکو ولی ساکن شهر اورلاندو فلوریدا و شهروند آمریکا است. می‌گوید پانزده سال به عنوان مهندس نرم‌افراز در آمریکا کار کرد و پس از سر هم کردن درآمد و پس‌اندازش، هفت سال پیش تصمیم گرفت به سفر دور دنیا برود و ۱۹۵ کشور جهان را ببیند.
 
جی‌پی در گفت‌وگویی با بی‌بی‌سی فارسی گفت از دوستانش که به ایران رفته بودند حرف‌های خوبی درباره این کشور شنیده بود ولی آنچه در رسانه‌ها می‌دید و می‌شنید بیشتر توصیف‌های منفی درباره این کشور بود. به این دلیل می‌خواست خودش این کشور را ببیند و درباره‌اش بداند.
 
او قبل از این که به ایران سفر کند به بیش از صد کشور دیگر سفر کرده بود. بعد از سفرش به ایران اما هر آنچه نسبت به ایران در ذهن داشت کاملا عوض شد.
جی‌پی پس از دو سال تلاش و انتظار ویزای ایران گرفت او درباره نخستین دقایق ورودش به ایران در فرودگاه تهران می‌گوید:
 
"وقتی در فرودگاه تهران رسیدم. خیلی خیلی نگران بودم. در صف ایستاده بودم که گذرنامه‌ام را چک کنند ولی به افرادی که پشت سر من ایستاده بودند می‌گفتم از من جلوتر بروند تا آن که آخرین نفر خودم ماندم و گفتم حالا دیگر باید بروم و با نگرانی رفتم و گذرنامه‌ام را به مامور مهاجرت فرودگاه تحویل دادم. او به من نگاه کرد و گفت: ها آمریکایی هستی! گفتم، بله آمریکایی هستم. لبخند زد و خیلی خوشحال بود که من ایران آمده بودم و متعجب بود که چطور یک آمریکایی به ایران آمده است."
 
"فکر می‌کردم ساعت‌ها طول خواهد کشید ولی فقط چند سوال پرسید و به فارسی گفت: "خوش آمدی. از همانجا فکر کردم که شروع سفرم که اینگونه خوش بگذرد، بقیه اش هم خوش خواهد گذشت"
 
او اما پس از تمام شدن مدت ویزایش به جزیره کیش رفت؛ او برای بار دوم ویزای ایران گرفت و این بار که وارد ایران شد، پس از یک ماه در داخل ایران ویزایش را برای سه ماه دیگر تمدید کرد.
 
جزیره کیش منطقه آزاد تجاری در جنوب ایران است که شرایط سهل‌تری برای گردشگران و تاجران خارجی دارد.
شمال تهران اینستاگرام؛ پل ارتباط با ایرانی‌ها
 
جی‌پی از جریان سفرهایش به کشورهای مختلف در صفحه اینستاگرامش عکس و ویدیو می‌گذارد.
 
او با پست عکسی از ایران در اینستاگرامش اصطلاحی عوامانه فارسی را به‌کار برد و این باعث تعجب ایرانی‌ها شد و به همین دلیل پستش در میان کاربران ایرانی فراگیر (وایرال) شد. اصطلاح مورد استفاده وی در ایران برای توصیف موردی قابل توجه و عجیب و ابراز تعجب به کار می‌رود.
 
همان اصطلاح به هشتگی هم تبدیل شد که از سوی کاربران زیادی استفاده شد. جی‌پی می‌گوید به کار بردن آن او را در ایران خیلی مشهور کرد.
 
اینستاگرام از معدود شکبه‌های اجتماعی است که در ایران فیلتر نیست.
 
صفحه اینستاگرام او ده‌ها هزار دنبال‌کننده دارد و به گفته خودش بیشتر از شصت درصد دنبال‌کننده‌هایش ایرانی هستند. به همین دلیل پست‌های او در اینستاگرام معمولا متن فارسی وانگلیسی دارد. خودش تلاش کرده فارسی را یاد بگیرد اما می‌گوید در حد چند کلمه بلد است بنویسید. متن‌های انگلیسی اینستاگرامش را دوستان ایرانی‌اش به فارسی برایش ترجمه می‌کنند.
 
اینستاگرام همچنین به او کمک کرده است که با ایرانیان زیادی در ارتباط باشد. او حتی در کشورهای دیگر که سفر می‌کند، با ایرانی‌ها دیدار می‌کند. معمولا هم کلاهی بر سر دارد که در آن ایران نوشته شده است. جی‌پی می‌گوید که "این کلاه حالا دیگر برند من شده است".
آبشار پیران در کرمانشاه چند ماه در خانه ایرانی‌ها
 
جی‌پی می‌گوید مهمان‌نوازی ایرانی‌ها در جهان نظیر ندارد. او بار اول همین طور که در خیابان‌های تهران با کوله‌پشتی‌اش راه می‌رفت، چند نفر نزد او آمدند و از او پرسیدند که اهل کجاست.
 
"داستانم را به آنها می‌گفتم و برخی باور نمی‌کردند و بعدش می‌گفتند به کشور ما خوش آمدی...بار اول که همین گونه قدم می‌زدم چند نفر با من حرف زدند، ‌پرسیدند کجا زندگی می‌کنم، ‌گفتم که دنبال مسافرخانه می‌گردم. گفتند نه نه بیا با ما و خانواده ما با بمان."
 
به همین ترتیب، جی‌پی در سه بار سفرش به ایران یک شب هم را هم در هتل یا مسافرخانه سپری نکرد.
 
"همین طوری شروع شد. خانه یکی بودم و بعد می‌پرسیدند سفر بعدی کدام شهر خواهد بود و می‌گفتم نمی‌دانم شاید اصفهان بروم. بعد می‌گفتند آها عالی، آنجا پسر عموی من در اصفهان است و می توانی بروی خانه‌اش بمانی و به همین ترتیب در شهرهای دیگر."
 
او شمار دقیق شهرها و مناطقی را که در حدود پنج تا شش ماه در سه بار سفرش به ایران دیده، نمی‌تواند به یاد بیاورد ولی می‌گوید شاید بیست تا سی شهر ایران را دیده است.
 
"تمام ایرانی‌ها مهربان و مهمان نواز هستند اما چیز متفاوتی درباره مردم شیراز هست که حتی بیشتر از دیگر مردم ایران ویژه هستند که در کلماتم نمی‌گنجد و دیگر این که من فالوده شیرازی را خیلی دوست دارم."
مسجد نصیرالملک در شیراز 'دولت‌ها باعث ایجاد فاصله میان مردم می‌شوند'
 
برخورد خوب مردم ایران با او به خصوص با توجه به این که یک آمریکایی است، این جهانگرد را تحت تاثیر قرار داد.
 
"وقتی دیدم با وجود این همه تنش‌های سیاسی میان دو کشور، مردم ایران از من چنین استقبالی می‌کنند و چقدر حضور من در آنجا را دوست داشتند، تاثیر بزرگی روی من گذاشت."
 
آمریکا در چند سال گذشته بارها به شهروندانش توصیه کرده از سفر به ایران حذر کنند. روابط دو کشور پس از از انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رئیس‌‌جهوری آمریکا و پس از بازگشت تحریم‌های آمریکا علیه ایران، پرتنش‌تر از قبل شد.
 
جی‌پی اما بر این باور است که مردم دو کشور با هم مشکلی ندارند:
 
"مایه تاسف است که سیاست در برابر شناخت مردم دو کشور قرار می‌گیرد. به خاطر تنش های سیاسی بین سیاست مداران ایرانی و آمریکایی در چهل سال گذشته این فرصت از مردم گرفته شده که مردم دو کشور همدیگر را بیشتر بشناسند مثل این که من ایرانی‌ها را شناختم و آنها مرا."
 
پس از سفرش به ایران اگر چه ایران کشورش محبوبش باقی ماند، اما از دولت ایران انتقاد کرد.
 
"شاید این باعث شود که دیگر نتوانم ایران بروم یا هم که اگر بروم با مشکلاتی مواجه شوم ولی من پلتفرمی دارم و فکر می‌کنم حقیقت ها باید گفته و دانسته شود. نه، من دوستدار رژیم [ایران ] نیستم و این چیزی پنهان نیست."
 
او همچنین در انتقاد به دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا پست‌هایی منتشر کرد.
 
برخی از عکس‌های او در ایران بحث‌برانگیز شد و از جمله عکس‌هایی که در کنار دختران ایرانی دیده می‌شد. به همین دلیل برخی او را به درنظرنگرفتن حساسیت‌های جامعه ایران متهم کردند و بر او در شبکه‌های اجتماعی تاختند.
بدخشان افغانستان سفر به افغانستان
 
جی‌پی همچنین برای چند روزی به افغانستان سفر کرده است. او از مرز تاجیکستان وارد بدخشان شده و عکس‌هایی از روستاهای مرزی در اینستاگرامش منتشر کرده است. او می‌خواسته زمینی از بدخشان به کابل برود اما یک افسر امنیتی در مسیر راه او را اجازه نداده به کابل برود.
 
"در مسیر راه خودرو ما را متوقف کردند و یک نظامی پرسید آمریکایی هستی اینجا چه می‌کنی و مرا دوباره برگرداند و گفت در مسیر راه طالبان هست و تو نمی توانی (زمینی) بروی. می‌خواستم کابل بروم ولی مرا نگذاشتند."
 
دومین کشور محبوب او بعد از ایران، فیلیپین است و کشوری که گفت می‌گوید خوشش نیامد و شاید نخواهد دوباره به آنجا سفر کند، بنگلادش است.
 
برای جی‌پی مهم‌ترین چیز در هر کشور، مردم آن است.
 
"شاید در کشوری بروم که خیلی مناظر زیبا داشته باشد و همه چیز عالی باشد و زیرساخت داشته باشد. اگر نتوانم با مردمش ارتباط برقرار کنم بقیه چیزها برایم معنایی ندارد."
کردستان ایران
ماسوله در شمال ایران
آرامگاه حافظ در شیراز
روستایی در بدخشان افغانستان