خبرگزاری رویترز گزارش داده است که شرکت ملی نفت چین (سیانپیسی) همراه با شرکت دولتی سینوپک تصمیم گرفتهاند که برای ماه نوامبر، به ایران سفارش خرید نفت ندهند.
این خبرگزاری روز سهشنبه دوم آبان از قول دو منبع گزارش داد که دو شرکت چینی نگران نقض تحریمهای نفتی آمریکا هستند.
آمریکا قرار است از روز ۱۳ آبان تحریمهای نفتی ایران را به اجرا بگذارد که هدف از آن به صفر رساندن صادرات نفت ایران است.
چین بزرگترین مشتری نفتی ایران است و بنابر گزارش جدید اداره اطلاعات انرژی آمریکا که اول آبان منتشر شد، این کشور در ۹ ماه امسال به طور متوسط روزانه ۶۴۴ هزار بشکه نفت از ایران وارد کرده، اما در ماه سپتامبر این رقم به ۴۴۱ هزار بشکه افت پیدا کرده است.
اداره اطلاعات انرژی آمریکا میگوید که هنوز معلوم نیست آیا چین از تحریمها پیروی خواهد کرد یا نه.
رویترز اما از قول منابع خود مینویسد که هنوز شانس چین برای گرفتن معافیت از تحریمهای آمریکا مشخص نیست و در شرایط کنونی هیچ شرکتی ریسک خرید نفت از ایران را به جان نمیخرد.
اخیرا وزیر خزانهداری آمریکا اعلام کرد که گرفتن معافیت از تحریمها برای مشتریان نفتی ایران سختتر از دور قبلی تحریمها (۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵) خواهد بود.
استیون منوچین روز ۲۹ مهرماه در مصاحبه با خبرگزاری رویترز در اورشلیم گفت کشورهایی که میخواهند از معافیت برخوردار شوند باید بیشتر از میزانی که در دوره اوباما تعیین شده بود، واردات نفت از ایران را کاهش دهند.
در دوره قبلی تحریمها، مشتریان ایران هر شش ماه یکبار باید خرید نفت از ایران را ۲۰ درصد کاهش میدادند.
منابع آگاه به رویترز گفتهاند که ریسک تحریمها بسیار بیشتر از ریسک قطع خرید نفت از ایران است. آمارهای اداره اطلاعات انرژی آمریکا نشان میدهد که چین از ماه ژوئیه شروع به کاهش تدریجی خرید نفت از ایران کرده است، اما مقامات این کشور قبلا اعلام کرده بودند که از تحریمهای آمریکا پیروی نمیکنند.
شرکتهای «سیانپیسی» و «سینوپک» به غیر از اینکه از بزرگترین مشتریان نفتی ایران هستند، همچنین دو میدان عظیم ایران در منطقه غرب کارون را توسعه میدهند.
بر اساس گزارش شرکت ملی نفت ایران، سینوپک میدان یادآوران با ۳۴ میلیارد بشکه ذخایر و شرکت سیانپیسی میدان آزادگان شمالی با حدود ۵.۵ میلیارد بشکه ذخایر درجای نفت را توسعه میدهند.
این شرکتها تاکنون موفق شدهاند تولید روزانه کنونی این میادین را مجموعا به حدود ۲۰۰ هزار بشکه برسانند، اما هنوز برای رسیدن به ظرفیت نهایی تولید، فاصله زیادی وجود دارد.