آیا مشخصا در مرور اعدامهای دهه ۶۰ نمونهای در ذهن شما شاخص شده است؟ منتظری با اشاره به بیعدالتیهای اعمال شده در اعدامهای دهه ۶۰، با بازخوانی خاطرهای از محمدمهدی ربانی املشی (۱۳۱۳–۱۳۶۴)، دادستان کل کشور در زمان اعدامهای دهه ۶۰ میگوید که در یکی از مراجعات مردمی که خارج از پروندههای جاری روزمره به آن رسیدگی میشد، خانمی به او مراجعه کرد و گفت: همسر من از سرهنگهای زمان شاه بود و پس از انقلاب اعدام شد. در حال حاضر حتی منزل شخصی نداریم و چه بسا ۶۰۰ هزار تومان قرض هم داریم.
وی گفت به دستور آقای املشی تحقیق درباره خانواده این سرهنگ آغاز شد و صحت گزارش وضعیت مالی آنان هم تایید شد. منتظری به یورونیوز گفت، تعبیر آقای املشی از این پرونده چنین بود: من وقتی پرونده را خواندم، چیزی در آن پرونده نیافتم که به استناد آن بتوان به آن سرهنگ حتی حبس یک ماهه داد. اما آقای ریشهری به آن حکم اعدام داده بود.
منتظری با تاکید تصریح کرد: «آنان که زندانیان را در دهه ۶۰ اعدام کردند، شاگردان آقای ریشهری بودند.»
احمد منتظری، فرزند حسینعلی منتظریعکس از یورونیوز کتابخانه بیت حسینعلی منتظریاگر آقای خمینی دستور اعدام را صادر نکرد، در جریان این اعدام بود و سکوت کرد؟ منتظری معتقد است اعدامهای دهه ۶۰ از آیتالله خمینی پوشانده شده بود. وی در این باره گفت: «آقای منتظری میگفت اگر به من ۱۰ دقیقه وقت بدهند با آقای خمینی ملاقات کنم میرفتم و نظر ایشان را تغییر میدادم. یعنی کسی مثل آقای منتظری نمیتوانسته ۱۰ دقیقه وقت ملاقات با ایشان بگیرد وای به حال بقیه.»
وی با اشاره به نامه مرداد سال ۶۷ آقای منتظری میگوید این نامه «با مضامین بسیار تند» هیچ جوابی از طرف آقای خمینی دریافت نکرد. منتظری خاطرنشان کرد: «آقای خمینی کسی نبود که بنشیند و تماشا کند که کسی به او بگوید تو چند هزار نفر را در چند روز کشتید و او هم هیچ چیزی در پاسخ نگوید. این هیچ جوابی نیامد به این معنی است که اطرافیان نمیگذاشتند ایشان در جریان امور قرار بگیرند. این جریان تا ۵ فروردین ۶۷ ادامه داشت.