مراکز پژوهشی-درمانی ایالات متحده آمریکا قصد دارند در یک طرح تحقیقاتی جدید با مطالعه بر روی افراد سالمندی که از سلامت کامل برخوردارند، راههای پیشگیری از بیماری آلزایمر را بررسی کنند.
از آنجایی که هیچ داروی موثری برای درمان این بیماری وجود ندارد، محققان این طرح در پی آن هستند تا با یافتن روشهای موثر برای پیشگیری از این بیماری از تعداد مبتلایان بکاهند. این نخستین بار است که یک مطالعه گسترده بر روی افراد سالم و به منظور پیشگیری از آلزایمر صورت میگیرد.
هماکنون حدود ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان به بیماری آلزایمر مبتلا هستند و انتظار میرود تا سال ۲۰۵۰ این میزان به بیش از ۱۳۱ میلیون نفر برسد.
بیماری آلزایمر رایجترین شکل زوال عقل، نوعی اختلال در ساختار و عملکرد مغز است که در جریان آن تواناییهای ذهنی بیمار مختل میشود. مهمترین مشخصه این بیماری فراموشی و مشکلات مربوط به حافظه است. بیمار در ابتدا حافظه کوتاه مدت خود را از دست می دهد و سپس با فراموش کردن خاطرات قدیمی خود، حتی از یادآوری مهمترین رویدادهای زندگی خود ناتوان میشود. از دست دادن قدرت تشخیص زمان، افسردگی، از دست دادن قدرت تکلم و گوشهگیری رفتارهایی است که در بیماران به تدریج پدید میآید و بیمار ۵ تا ۱۰ سال پس از بروز علائم بیماری جان خود را از دست میدهد.
تشکیل پلاکهای پروتئینی با بروز علائم بیماری آلزایمر رابطه دارد در بیماری آلزایمر ساختارهای پروتئینی کروی شکلی در خارج و داخل نورونهای برخی مناطق مغز به صورت پلاکهایی تشکیل میشود. پزشکان و محققان معتقدند تشکیل این پلاکها با بروز علائم بیماری رابطه مستقیمی دارد.
یکی از اهداف این پروژه یافتن راههایی برای جلوگیری از تشکیل این پلاکها در مغز افراد سالمی است که هیچ علائمی از آلزایمر را نشان نمیدهند. محققان این طرح همچنین در تلاشند تا با ایجاد یک بانک از ژنهای شرکتکنندگان، راههایی برای جلوگیری از بروز آن را در افرادی که به لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا به بیماری هستند، بیایند.
به عنوان مثال افرادی که حداقل یک نسخه از ژن تولیدکننده آپولیپوپروتئین ای-۴ (ApoE4) را دارند، بیشتر از سایرین در خطر ابتلا به آلزایمر هستند. از هر چهار نفر یک نفر یک یا دو نسخه از این ژن را دارد که آن را از یکی از والدین یا هر دو آنها به ارث برده است.
این طرح پژوهشی که از سه سال پیش آغاز شده توانسته است بیش از ۷۰۰ هزار نفر داوطلب را به خود جذب کند. ابتلا به این بیماری بجز خود فرد، نزدیکان وی را گرفتار مشکلات معیشتی و آسیبهای روانی میکند، به همین علت یافتن راههای موثر در پیشگیری از آن میتواند سلامت جسمی و روانی جامعه را بهبود بخشد و از هزینههای درمان که بر عهده خانوادهها و دولتهاست، بکاهد.