حسین امیرعبداللهیان، مدیرکل امور بینالملل مجلس ایران، میگوید محمود احمدی نژاد رئیس جمهور وقت ایران با اصل مذاکره با آمریکا مخالف نبود بلکه "از این که وزارت امور خارجه و آقای دکتر علی اکبر صالحی پیشگام این موضوع باشد حمایت نمیکرد."
آقای امیرعبداللهیان به خبرگزاری تسنیم گفت یکی از مشاوران ارشد سلطان قابوس، پادشاه عمان، فردی "کلیدی" در مذاکرات ایران و آمریکا بود که پیش از ریاست جمهوری حسن روحانی آغاز شد.
آقای امیرعبداللهیان گفت آنچه جان کری، وزیر امور خارجه سابق آمریکا، در خاطراتش نوشته صحت دارد و فردی به نام سالم عبدالسلام که از مشاوران ارشد پادشاه عمان است، "فردی کلیدی میان سلطان عمان و جمهوری اسلامی ایران برای شکلگیری مذاکرات بوده و رفت و آمدهایی را به آمریکا داشته و با مقامات آنها دیدار داشته" و "اواخر سال ۹۰" به ایران آمد:
"یادم هست آن وقتی که آقای سالم میآمد ما هم بهدلیل حفظ مسائل حفاظتی و بهدلیل اهمیت موضوع و هم برای این که همفکری دقیقی داشته باشیم آقای دکتر صالحی وزیر وقت امور خارجه و بنده بههمراه آقای دکتر عباس عراقچی و دکتر حاجی در حیاط ساختمان شماره یک وزارت امور خارجه میزی میگذاشتیم و آنجا حرفها را میزدیم و مطالب را از سالم میگرفتیم." خاطرات جان کری "هر روز یک روز بیشتر است" حدود دو هفته پیش منتشر شد آقای امیرعبداللهیان که مدتی نیز معاون عربی آفریقایی وزارت امور خارجه ایران بوده، گفت محمود احمدی نژاد رئیس جمهور وقت ایران با اصل مذاکره با آمریکا مخالف نبود بلکه "از این که وزارت امور خارجه و آقای دکتر علی اکبر صالحی پیشگام این موضوع باشد حمایت نمیکردند و میگفت که این موضوع نیازمند هماهنگیهای پیچیده در سطح کشور است. تصورش این بود اگر دکتر صالحی وارد این موضوع شود در میان کار با مشکلات زیادی مواجه میشود."
به گفته آقای عبداللهیان باراک اوباما، رئیس جمهور وقت آمریکا، به سلطان قابوس گفته بود که حق غنیسازی ایران را میپذیرد با این حال آیتالله خامنهای رهبر ایران تاکید داشته که "حتماً باید تضمینهای لازم اخذ شود."
آقای امیرعبداللهیان گفت دلیل انتخاب عمان برای میانجیگری در این مذاکرات این بوده که عمان "قدرشناس" کمک ایران در جنگ ظفار و "رفتار حکیمانه" ایران در سیاست خارجی است و ایران هم "به ویژه در سطح مقام معظم رهبری" رویکرد پادشاه عمان را "منصفانه، منطقی و نزدیک به واقعیات صحنه" میداند.
پیشتر از محمود احمدی نژاد در رسانههای ایران نقل شده بود که او با این مذاکرات مخالف بوده و " در جلسهای با حضور مقامات کشور، خواسته شش ماه صبر کنند" تا "آثار تحریمها کنترل شود و مذاکره در شرایط برابر انجام گیرد." علیاکبر صالحی هم وزیر خارجه وقت ایران هم پیشتر گفته بود محمود احمدینژاد "مشوق" مذاکره نبود ولی "مانع هم نبود" و میگفت "آقای صالحی، حواست را جمع کن. موضوع پیچیده است و ممکن است صدمه ببینی."
آقای صالحی در خاطرات خود نوشته که سعید جلیلی دبیر وقت شورای امنیت ملی، با مذاکره با آمریکا مخالف بوده و میگفته "آمریکاییها قابل اعتماد نیستند و مذاکره با آمریکا مذاکره با ۱+۵ را به چالش میکشد."
به گفته آقای صالحی رهبر ایران با مذاکره مخالف بوده و آمریکا را قابل اعتماد نمیدانسته اما بعد از اینکه نامه وساطت سلطان قابوس را دریافت کرده، آقای صالحی از او خواسته که با مذاکره موافقت کند؛ چون مذاکره با پنج بعلاوه یک عملا به جایی نرسیده "اجازه دهید از باب اتمام حجت این کار را بکنیم."
آقای صالحی همچنین گفته بود نامه دوم سلطان قابوس خطاب به محمود احمدینژاد بود که به او اطلاع داده بود "نماینده آمریکا و نماینده ایران نزد من بودند و آمریکاییها اعلام کردند که غنیسازی شما را به رسمیت میشناسند."