ایران در جنگ شکست خورد/ ایران در جنگ پیروز شد
+57
رأی دهید
-3
نیروهای ایرانی پس از بازپسگیری خرمشهر از ارتش عراقرادیو فردا ، مراد ویسی
۲۷ تیر سی امین سالروز اعلام پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران در سال ۱۳۶۷ است که به نوعی زمینهساز پایان جنگ هشت ساله ایران و عراق در ماه بعد شد. ایرانیها این جنگ را بردند یا باختند؟ ایران در جنگ هشت ساله با عراق شکست خورد یا پیروز شد؟ این سؤال مهمی برای ایرانیان درباره جنگی است که دست کم ۲۲۰ هزار ایرانی در آن کشته شدهاند و حدود هزار میلیارد دلار در جریان آن به تأسیسات و زیربناهای کشور آسیب و خسارات وارد شد و مردم هشت سال به طور مستقیم گرفتار آن بودند و هنوز سه دهه است که از آثار زیانبار آن رهایی نیافتهاند.
شکست ایران در جنگ
نگاهی به تحولات پنج ماه آخر جنگ ایران و عراق، نشانگر شکستهای متعدد ایرانیان در ماههای آخرجنگ است. طی پنج ماه طوفانی از فروردین ۱۳۶۷ تا اواخر مرداد همان سال، ارتش عراق در سلسله عملیاتهای برق آسایی نیروهای ایرانی را از تمامی اراضی عراق که از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۶ تصرف کرده بودند بیرون انداخت.
سرآغاز این عملیاتها عملیات «رمضان المبارک» بود که در ۲۸ فروردین ۱۳۶۷ با حمله سپاه هفتم عراق به فرماندهی ژنرال ماهر عبدالرشید و بهکارگیری یگانهای زبده گارد جمهوری عراق به فرماندهی ژنرال ایاد فتیح الراوی شامل لشکرهای مدینه، بغداد و حمورابی برای بازپس گیری فاو آغاز شد.
ایرانیها که در نبرد ۷۵ روزه سال ۱۳۶۴ و در عملیات والفجر هشت به سختی و با عبور از اروند رود فاو را فتح کرده بودند در ظرف کمتر از دو روز فاو را از دست دادند. در سراسر عراق جشن شادی برگزار شد و صدام حسین رئیسجمهور وقت عراق به فرماندهان حاضر در عملیات مدال شجاعت و لیاقت داد.
صدام حسین، حاکم وقت عراق در حلقه فرماندهانش در نزدیکی مرز ایرانبرخی فرماندهان ایرانی روایت میکنند وقتی حملات سنگین ارتش عراق برای بازپسگیری فاو با استفاده از سلاح شیمیایی آغاز شد، نیروهای ایرانی سلاحهایشان را بر زمین میانداختند و تلاش میکردند تا فقط جان خود را از مهلکه بیرون ببرند. هنگامی که نیروی هوایی عراق پل احداث شده ایرانیان بر روی اروند رود را هدف قرار داد هم فاو برای ایرانیان از دست رفت، هم شماری از نیروها که آن سوی اروند گیر افتاده بودند.
آنگونه که اکبر هاشمی رفسنجانی فرمانده ارشد جنگ در خاطرات خود گفته آیتالله خمینی تلاش کرده بود بازپسگیری فاو توسط عراق را کماهمیت جلوه دهد و گفته بود جایی را شما از عراقیها گرفته بودید حالا آنها پس گرفتهاند. ولی واقعیت صحنه نبرد نشان داد که شکست سپاه پاسداران در فاو کامل و پیروزی ارتش عراق قاطع و بینقص بود.
شکست فاو، سرآغاز شکستهای دیگر ایران در جبهه جنوب بود. ۳۵ روز بعد عراق تمامی اراضی تحت تصرف ایران در دشت بصره و منطقه شلمچه را ظرف کمتر از یک روز پس گرفت. ایرانیها این منطقه کوچک اما بسیار مهم از نظر نظامی را سال ۱۳۶۵ و در جریان عملیات کربلای پنج تصرف کرده بودند و آن را در چهارم خرداد ۱۳۶۷ از دست دادند.

ایران سالها تلاش کرده بود این زمین استراتژیک را تصرف کند و راه خود را به سوی بصره بگشاید اما هر بار علیرغم تلفات بسیار، فقط اندکی در این زمینها و دشت شرق بصره پیش رفته بود. در عملیات رمضان در سال ۱۳۶۱ کاملاً شکست خورده بود، در عملیات کربلای چهار در سال ۶۵ اندکی در این منطقه پیش رفته بود ولی دوباره مجبور به عقبنشینی شده بود و سرانجام در یکی از شدیدترین نبردهای تاریخ هشت ساله جنگ موفق شده بود در عملیات کربلای پنج در همان سال با شکستن استحکامات دفاعی عراق چند کیلومتر در این زمینها پیشروی کند و خود را به شانههای کانال ماهی، دژ دفاعی تعبیه شده برای دفاع از بصره برساند.
تمام این دستاوردهای اندک اما مهم سالهای گذشته، ظرف یک روز در سال ۶۷ از دست رفت. هنگامی که یگانهای زرهی و توپخانه ارتش عراق در چهارم خرداد ۱۳۶۷ شروع به آتش کردند، واحدهای سپاه پاسداران در اندک مدتی مجبور به عقبنشینی شدند. اکبر هاشمی رفسنجانی با تلخی از این شکست یاد میکند و میگوید همه دستاوردهای کربلای پنج از دست رفت.
موج سوم شکست، سه هفته بعد در جبهه میانی در جنوب غربی ایلام رخ داد. ارتش عراق با یک تک سریع ارتفاعات قلاویزان و کله قندی در منطقه مهران را از ایران پس گرفت.
موج چهارم حمله هفته بعد شروع شد و در چهارم تیر عراق کل منطقه جزایر مجنون را از ایران پس گرفت. مناطقی که در جریان عملیات خیبر در سال ۱۳۶۲ به تصرف ایران درآمده بود.
فرماندهان وقت جنگ؛ علی صیاد شیرازی (راست)، یحیی رحیم صفوی (دوم از چپ) و محسن رضایی (چپ)شکست در پی شکست. شکست نیروهای سپاه پاسداران در منطقه هور العظیم و جزایر مجنون به حدی سریع و غافلگیرانه رخ داد که یکی از مهمترین فرماندهان سپاه پاسداران یعنی علی هاشمی فرمانده قرارگاه نصرت در عملیات هلی برن عراقیها روی قرارگاه اصلی ایرانیها گیر افتاد و سالها سرنوشت او نامعلوم بود تا اینکه درسال ۱۳۸۹اعلام شد که او جانش را در این حمله از دست داده است.
سه شکست متوالی بزرگ ایران در فاو، شلمچه و جزایر مجنون که هر سه منطقه در اختیار یگانهای سپاه پاسداران بود، ضربهای بزرگ به اعتبار سپاه پاسداران وارد کرد که در سالهای پیش از آن به حملات تهاجمی علیه ارتش عراق معروف شده بود.
یگانهای سپاه چنان در جبهه جنوب تحت فشار یگانهای متعدد و پر تحرک ارتش عراق قرار گرفتند که فرماندهان سپاه مجبور شدند برخی یگانهای خود را که به امید تصرف مناطقی از کردستان عراق در سال ۱۳۶۶ به جبهه شمالی اعزام کرده بودند با عجله به جبهه جنوب منتقل کنند و تمامی مناطق تصرف شده عراق در جبهه شمالی و کردستان را تخلیه اجباری کنند گرچه خود نام تخلیه اختیاری بر آن گذاشتهاند.
البته شکستها فقط مربوط به سپاه نبود. در ۲۱ تیر ماه یگانهای نیروی زمینی ارتش ایران نیز چنان در برابر حمله یگانهای عراقی در منطقه عین خوش و موسیان در شمال خوزستان غافلگیر شدند که ارتش عراق در اقدامی تحقیرکننده مرکز فرماندهی قرارگاه نیروی زمینی ایران را تصرف کرد و هزاران نیروی ایرانی را به اسارت گرفت و عقب ماندگی هشت ساله خود در مورد تعداد اسرا را ظرف دو روز تا حد زیادی جبران کرد.
جنگ هشت ساله به کشته شدن بیش از ۲۲۰ هزار ایرانی منجر شد.شکستهای نظامی که یکی بعد از دیگری بر نیروهای ایرانی تحمیل شد، آیتالله خمینی و تیم چهارنفره رفسنجانی، خامنهای، اردبیلی و موسوی موسوم به سران قوا را که در آن سالها اداره کننده کشور به نیابت از آیتالله خمینی بودند به این تصمیم رسیدند که ادامه جنگ ممکن نیست و خطرناک است و سپس این تصمیم را به اطلاع آیتالله خمینی رساندند و او نیز پایان جنگ از طریق پذیرش قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت.
حتی این نیز به معنای پایان شکستهای نظامی ایران در پایان جنگ نبود. چهار روز پس از اعلام پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران، عراق حملات جدیدی را در جبهه جنوب با هدف اشغال اراضی بیشتر قبل از برقراری آتشبس شروع کرد. مناطق بیشتری از جنوب غربی خوزستان به اشغال عراق درآمد و عراقیها حتی در دو منطقه، جاده اهواز- خرمشهر را بستند. اگرچه با نهیب آیتالله خمینی به سپاه پاسداران، نیروهای ایرانی بار دیگر توانستند عراقیها را تا مرز عقب برانند.
معنای کلی تمامی این شکستهای پی در پی این بود که سپاه پاسداران و ارتش ایران، جنگ را در مرداد سال ۱۳۶۷ با مجموعهای از شکستهای تاکتیکی به پایان بردند. اعتبار نظامی سپاه به طور خاص بین مسولان ارشد ایرانی آسیب دید و حتی صحبت از محاکمه و اعدام فرماندهانی به میان آمد که ممکن است در این شکستها مقصر بوده باشند. اگر چه در نهایت هاشمی رفسنجانی میگوید با پادرمیانی او این موضوع منتفی شده است اما احساس غالب در درون حاکمیت در ماههای پایانی جنگ و حتی ماههای نخست پس از جنگ این بود که سپاه پاسداران با شکست جنگ را ترک کرده است و در ماههای پایانی جنگ مناطق بسیاری را از دست داده است.
پیروزی ایران در جنگ
صدام حسین هنگامی که در ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹ فرمان حمله زمینی گسترده ارتش عراق به درون خاک ایران را صادر کرد یک هفته پیش از آن قرارداد ۱۹۷۵ موسوم به قرارداد الجزایر را بیارزش اعلام کرده بود. مبنای قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر اعلام رودخانه اروند رود (شط العرب) به عنوان یک رودخانه مرزی بر اساس خط تالوگ بود. عراق با بیاعتبار اعلام کردن قرارداد ۱۹۷۵ عراقی بودن اروند رود را اعلام کرد اما در سال ۱۳۶۷ پس از ۹۶ ماه نبردهای زمینی گسترده و شدید با نیروهای ایرانی کمترین توفیقی در عراقی کردن اروند رود به دست نیاورده بود و این شکست کمی برای عراق و صدام نبود که جنگ را با این هدف آغاز کرده بود و هشت سال برای تحقق این هدف جنگیده بود.
بدتر برای عراق و صدام حسین آنکه هنگامی که ارتش عراق در سال ۱۳۶۹ به کویت حمله و آن را اشغال کرد برای رویارویی با ائتلاف تحت رهبری آمریکا و متحدانش که برای آزادی کویت تشکیل شده بود، صدام حسین مجبور شد در نامهای رسمی به هاشمی رفسنجانی رئیسجمهور وقت ایران پذیرش دوباره قرارداد ۱۹۷۵ را از سوی عراق اعلام کند؛ پیروزی بزرگ سیاسی برای ایران در برابر عراق.

ارتش عراق حتی در جریان جنگ هشت ساله با ایران نیز و علیرغم اینکه ارتش ایران پس از انقلاب ۵۷ به شدت تضعیف شده بود، در عمل و به لحاظ تاکتیکی نتوانست حتی سواحل دو طرف اروند رود را تصرف و به هم الحاق کند. لشکرهای ارتش عراق که در محور شلمچه این مأموریت به آنها واگذار شده بود، پس از ۳۴ روز نبرد به سختی توانستند خرمشهر را تصرف کنند و از تصرف آبادان نیز عاجز ماندند، در حالی که حتی یک تیپ از نیروهای لشکر اصلی مدافع خوزستان یعنی لشکر ۹۲ زرهی اهواز نیز در منطقه خرمشهر در مقابل آنها نبود سواحل اروند رود از منطقه آبادان تا خلیج فارس نیز هرگز به تصرف عراقیها در نیامد.
در جبهه اهواز نیز ارتش عراق علیرغم پیشروی لشکرهای پنج و نه آن تا دروازههای شهر اهواز هرگز موفق به تصرف مرکز استان خوزستان نشد.
عدم موفقیت بزرگتر عراق در جبهه شمالی خوزستان اتفاق افتاد. ارتش عراق تا منطقه پل نادری در مقابل شهرهای اندیمشک و دزفول پیش رفت، ولی با ناتوان ماندن از عبور از کرخه هرگز نتوانست تصرف این دو شهر وهدف مهم تر یعنی قطع ارتباط خوزستان با سایر نقاط ایران را محقق کند.
ارتش عراق همچنین ظرف نیمه دوم سال ۶۰ و نیمه اول سال ۶۱ بسیاری از مناطق اشغالی ایران را یکی پس از دیگری از دست داد و هیچ استراتژی و تاکتیک خلاقانهای برای دفاع در برابر حملات زنجیرهای ایرانیان از خود نشان نداد.
بدتر برای عراق آنکه از سال ۱۳۶۱ نیز که حملات تهاجمی مشترک سپاه پاسداران و ارتش ایران به درون خاک عراق شروع شد، شاهد از دست دادن مناطق مهمی در درون خاک خود بود که مهمترین آنها در منطقه هور العظیم، فاو، دشت بصره و مناطقی از کردستان عراق بود. در واقع ارتشی که رفته بود خاک ایران را اشغال کند در حال از دست دادن خاک خود بود.
قرار گرفتن ارتش عراق از فاصله سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۵ در موضعی عمدتاً دفاعی (جز حملات محدود موسوم به استراتژی دفاع متحرک) شکستی بزرگ برای ارتشی بود که قرار بود در مدت کوتاهی خوزستان را تصرف کند، سیطره عراق بر اروند رود را کامل کند، آتشبس را بر ایران تحمیل کند و جنگ را از موضعی برتر به پایان برساند.
شکست بزرگتر برای عراق، مقایسه وضعیت روز اول جنگ با روز پایان جنگ از نظر اشغال مناطق مورد نظر عراق در درون خاک ایران بود. ارتش عراق جنگ را با هدف اشغال مناطق مورد اختلاف در درون خاک ایران آغاز کرد ودر هفته اول جنگ آن را به هدف بزرگتری یعنی اشغال خوزستان توسعه داد اما جنگ در حالی در سال ۱۳۶۷ به پایان رسید که عراق به این هدف خود نرسید و این یک شکست کامل برای عراق بود.

ایرانیها علیرغم اشتباهات متعدد راهبردی و تاکتیکی در طول جنگ، در عمل پیروز جنگ بودند زیرا عراق به عنوان شروعکننده جنگ (طبق نظر تیم تحقیق دبیرکل سازمان ملل) نتوانست مناطق اشغال شده در درون خاک ایران را حفظ کند و از این مناطق نه داوطلبانه بلکه عمدتاً تحت فشار عملیاتهای زنجیرهای ایرانیان عقب رانده شد.
پیروزی کاملتر برای ایران در برابر صدام حسین هنگامی رخ داد که در سال ۱۳۶۹ عراق مجبور شد حتی از معدود و محدود نوار مرزی نیز که در کنترلش باقی مانده بود عقبنشینی کند.
در واقع ایرانیها علیرغم اینکه در ارزیابی توان عمومی خود برای براندازی حکومت صدام از طریق جنگ اشتباه کرده بودند و ادامه جنگ زیانهای بسیاری برای ایران در پی داشت ولی در حالی جنگ را به پایان بردند که ارتش عراق را که توان و استعداد آن از ۱۲ لشکر آغاز جنگ به ۵۶ لشکر در پایان جنگ رسیده بود، در بسیاری از مناطق به مرزهای بینالمللی عقب راندند و این برای عراقی که جنگ را با دهها میلیارد دلار ذخیره ارزی شروع کرده بود و با دهها میلیارد دلار بدهی خارجی به پایان برد و نه اروند رود را تصرف کرد، نه خرمشهر، نه آبادان و نه خوزستان را، شکست کامل در سطح ملی بود.
به این معنا ایرانیان که جنگ از سوی ارتش متجاوز صدام حسین بر آنها تحمیل شده بود، هم متجاوز را عقب راندند و هم در نهایت خاک خود را آزاد کردند.
۵۶

II PARSA II - هانوفر، آلمان
هر انسان فهمیده ای میداند هیچ جنگی پیروز ندارد و همه شرکت کنندگان در جنگ شکست خورده هستند
7
95
چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۷ - ۲۰:۰۳
۳۳

IRAN+ISRAEL+USA4EVER - مونیخ، آلمان
شاهنشاه روحت شاد که تا بودی هیچ کدوم از این نوادگان محمد راهزن جرات چپ نگاه کردن به خاک ایران را نداشتند . درود بر سیستم سلطنتی مشروطه ضامن اتحاد و یکپارچگی ، شکوه و سربلندی و غرور پارس بزرگ. از طرف عراقیها هم البته ۵۰۰۰۰۰ هزار نفر مردند که خوب پیش آمد بود پیش میاد دیگه.
20
64
چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۷ - ۲۰:۳۶
۵۶

ramin-cph - کپنهاگ، دانمارک
اولا متجاوز بیرون شد، دوما تمام دنیا پشت عراق بود. از امریکا و شوروی از اروپا تا اسیا و اعراب که پول و لجستیک و حتی خانوم در اختیار عراق میزاشتن، یعنی سنگ تمام گزاشتن واسه عراق، اخرشم که سلاح شیمیایی، حالا ایران،تحریم سلاح از اول تا اخر- غیر از انبار های زمان شاه یه لیبی و کوبا و کره شمالی بود که اونم با بد بختی به ایران سلاح میدادن، با تمام این احوال ایران جنگید خوب هم جنگید و بیرونشون کرد، باید بودید و میدیدید که یه گلوله توپ چه ارزشی داشت واسه ارتش، بعد میگید ایران باخت؟ چه بچه های گلی پر پر شدن !
14
44
چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۷ - ۲۱:۰۹
۵۶

ramin-cph - کپنهاگ، دانمارک
خیانت پشت خیانت، بعدا معلوم شد که باید اسیر میدادن به عراق. فکرش روبکنید بدون هیچ خبری عراقی ها تا پشت نیروهای خودی نفوذ میکردن، تمام تسلیحات سربازا ناقص بود، از نارنجک بگیر تا گلوله توپ و خمپاره، این بیشرف اخوندا معلوم نبود با کدوم بیناموسی قاپ بندی کرده بودن، خلاصه که بهد اون شش ماه اسرای ایران و عراق متعادل شد، درود به تمام جوونایی که تا پای جونشون واستادن و از مملکت دفاع کردن،
4
39
چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۷ - ۲۱:۳۳
۳۵

tiger.man - لوبومو، کنگو
یه فامیل داشتیم چند سال اسیر عراق بود میگفت اسیر ایرانی اگر ارتشی بود باش با کمال احترام و عزت برخورد میکردن و حقوق یک اسیر را تمام و کمال در حقش رعایت میکردند اما اگر اسیر سپاهی یا بسیجی بود مادرش را به عزایش مینشاندند خلاصه سرویسش میکردند بخصوص ماههای اول اسارت. میگفت بعدها که با یه تعداد افسر عراقی به صرف اینکه ما هم عرب بودیم به عبارتی دوست شدیم دلیل این بی عدالتی را پرسیدیم جواب جالبی دادن. گفتند. ارتشی ها سرباز هستند جبهه اومدن وظیفشونه چه بکشند چه کشته بشن چه اسیر بشوند در حق مملکتشون انجام وظیفه میکردند و قابل احترام هستند اما شما به چه حقی اومدید و(نقل قول میکنم) عین مگس خودتان انداختید وسط. همین فامیلمون میگفت که یه افسر عراقی بعدها بش گفت که خمینی نمیره هم ایران و هم عراق را به عصر حجر بر میگردونه.
4
27
چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۷ - ۲۲:۰۹
۳۵

tiger.man - لوبومو، کنگو
[::ramin-cph - کپنهاگ، دانمارک::]. اخوی اینا رو به کسی بگو که از دنیا بی خبره. شرق و غرب همانطور که به عراق سلاح میفروختن به ایران هم میفروختن نه به عشق ایران بلکه صرفا به خاطر اینکه توازن قدرت محفوظ بماند جنگ امتداد پیدا کنه و سلاح بفروشند . چند بار نیروی هوایی اسرائیل پایگاه های هوایی عراق را در هم کوبیدند نمونش حمله آنها به پایگاه هوایی الولید که ایران به اسم عملیات اچ۳ بهش رنگ حماسی داد به اسم خودشان جار زد. کاری به ایران و عراق ندارم چون صرف جنگ نفرت اوره و فقط مردم عادی هستند که قربانی میشوند ولی اینکه بگیم عراق همه چیز از دنیا بش میرسید و ایران هیچی یعنی اینکه ایران با چماق ۸ سال جلوی ارتش عراق را که مجهزترین ارتش خاورمیانه مقاومت کرد که با منطق سلیم سازگاری نداره. بهر حال به قول حسنین هیکل که در همان زمان گفت إیران و عراق بعنوان دو کشور فوق العاده ثروتمند و مقتدر گرفتار دوتا رهبر متکبر جاه طلب و احمق قدرت طلب هستند و غرب هم از همین شرایط بهترین سود سیاسی و اقتصادی را خواهند برد چون برنامه ها برای دوشیدن منطقه بواسطة این جنگ داره و این جنگی نیست که یک سال و دو سال تموم بشه.
3
26
چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۷ - ۲۲:۲۴
۴۹

samisan - توکیو، ژاپن
ما هم بقول دایی جان ناپلئون تو جنگ بودیم نمیدونم کدام دسته یا گروه از این اخوندهای بیشرف با عواملشون بود که میخواستند در اخر جنگ ایران بازنده بشه و ارتش عراق در چند حمله نه برق اسای بلکه با خیانت چندین عوامل نفوذی و اطلاعات رساندن به عراقی ها و بی اطلاع گذاشتن از حمله عراق خیلی از سربازن این وطن رو به کشتن دادن هر چند از گازهای شیمیایی هم چه در جنوب و چه در جبه میانی و شمال هم استفاده میکرد ولی کوچکترین اطلاعاتی به سربازها نرسید تا از خودشان در برابر حملات اماده کنن لعنت به این اخوندهای بی ناموس بی وطن ولی اون خمینی خائن با اون احمق بودنش حداقل یک تشر زد که خودتونو جمع کنید وخجالت بکشید
1
12
چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۷ - ۲۲:۲۴
۴۳

mehran_pahlavichi - لندن، انگلستان
[::ramin-cph - کپنهاگ، دانمارک::]. عزیز، فکر کنم با کمی جستجو میشه به راحتی پی برد که یکی از کشور هایی که به ایران سلاح می فروخت اسرائیل بوده. در ضمن جنگ، تا آزادی خرمشهر تجاوز عراق به ایران بوده، چرا که بعدش عربستان قدم پیش گذاشت و حاضر شد تمام خسارت جنگ رو به ایران بپردازه، که اینجا جمله معروف خمینی ٬٬ راه قدس از کربلا میگذرد٬٬ باعث شد که جنگ ۶ سال دیگه ادامه پیدا کنه. با این حال یکی از دلایل حمایت های غرب از صدام،می تونه پی بردن اونها به این باشه که با حمایت از خمینی در برابر شاه چه اشتباه مهلکی انجام دادن. ۶ سال ادامه دادن جنگ بقای این نظام رو برای تقریبا نیم قرن تضمین کرد. ۶ سالی که هنوز دارن ازش نون می خورن.
0
24
چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۷ - ۲۳:۳۱
۵۰

kurosh-h - گوتنبرگ، سوئد
جنگ ایران و عراق یک جنگ فرسایشی بود و نتیجه این جنگ را میتوان از زاویه های مختلف ارزیابی کرد ،از لحاظ سیاست خارجی و ایدئولوژیکی بازنده اصلی خمینی و صدام بودند ، اولی میخواست از طریق بصره و کربلا قدس را بگیرد . دومی میخواست بعد از یک هفته صبحانه را در تهران بخورد . هر دو ناکام شدند ، از لحاظ سیاست داخلی هر دو دیکتاتور برنده شدند ، اولی با اشاره به شرایط جنگی هر نوع اعتراض ، اعتصاب را ممنوع کرد ، نهاد های سرکوب یعنی سپاه پاسداران و بسیج را تشکیل و تقویت کرد و احزاب سیاسی را به خاک و خون کشاند . صدام هم به مانند ایران نه تنها کرد ها را سرکوب ، بلکه به شیعیان داخلی هم رحم نکرد . بنابراین این جنگ به تحکیم نظام ج. اسلامی کمک کرد . در همین راستا ج. اسلامی ارتش را که امید به کودتا داشت را طبق قوانین جنگی و برانگیختن روحیه میهن پرستی ناگزیر به همکاری با رژیم و سپاه کرد . از لحاظ معنوی مدال افتخار را باید به درستی به شاه فقید داد .هشدار خردمندانه او از خطر حمله عراق همواره با پوزخند اپوزیسیون ضد شاهی روبرو میشد .
1
4
پنجشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۷ - ۰۲:۱۷
۵۰

kurosh-h - گوتنبرگ، سوئد
ادامه . ایجاد پایگاه های به شدت استراتژیک هوایی در همدان و خوزستان از شاهکارهای هوشمندانه رژیم پهلوی بود که نقش به غایت مهمی در این جنگ ایفا کردند. از لحاظ اقتصادی غرب و شرق برنده این جنگ بودند . منطقه بحران زده به هراس در آمده بود و کلیه کشور های عربی و پاکستان و ترکیه و غیره ناچار به خرید اسلحه از تولید کنندگان بزرگ شدند. ایران فلک زده هم از ۲۴ کشور جهان اسلحه و قطعات یدکی خرید ، حتی ویتنام هم بی نسیب نماند . اما در خاتمه بزرگترین برنده این جنگ خانمان سوز طبیعتا اسراییل بود که زیرکانه و موذیانه به هر دوکشور سلاح و اطلاعات ارسال کرد و جنگ را فرسایشی کرد ، تا حدی که دو کشور نیرومند را از پا انداخت . و باز در خاتمه بزرگترین قربانی این جنگ سربازان و درجه داران و خلبانهای دلیر ایرانی بودند . خانواده های این عزیزان هم رنج مضاعف کشیدند . لعنت ابدی به خمینی و صدام و جنگ افروزان لابی نیویورک لندن و تل وایو . و البته کرملین آ ب زیرکاه
1
5
پنجشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۷ - ۰۲:۳۰
۳۸

پریستوک - تهران، ایران
لعنت بر خمینی گستجک که بت شعار صدور انقلاب و تشویق عراقیان به شورش بر علیه صدام ، صدام را تحریک کرد و بعد هم با جمله راه قدس از کربلا می گذرد جنگ را هشت سال ادامه داد و خسارات جبران ناپذیر به دو کشور وارد کرد.
4
5
پنجشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۷ - ۰۳:۱۰
۵۶

ramin-cph - کپنهاگ، دانمارک
[::mehran_pahlavichi - لندن، انگلستان::]. [::tiger.man - لوبومو، کنگو::]. از سن تون معلومه که نه تو جنگ بودید نه زیر موشک بارون، ایران با چماق نجنگید، داشتیم اما خیلی کم، چند تا سلاح سنگین به ایران فوخته شد؟ اگه منظورتون تایر هواپیما و بعضیرقطعات هواپیماست بله، کمک شد، ادم شرمنده میشه وقتی یه عده این فورمی قضاوت میکنن، راستی اچ ۳ کار اسراییل بود؟ عجب !!!
5
2
پنجشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۷ - ۰۶:۲۴
۵۵

Taftan - مونیخ، آلمان
[::ramin-cph - کپنهاگ، دانمارک::]. رفیق اگر به بوقهای تبلغاتی رژیب باور داری ان چیزی دیگری است، ولی در حقیقت این ایران بود که غیر مستقیم از سال ۶۲ تحت حمیت امریکا و اسرائیل بود، ،فاو را بدون کمک امریکایها ما هرگز نمیتونستیم تصرف کنیم،من هگم در عملیات تصرف،و هم عقب نشینی فاو بودم، جنگ ایران و عراق ،فقط برایپشتریبانی و تثبیت اسراییل و اشغال لبنان و نابودی تاسسیسات اتمی عراق و ماشین جنگی عراق بود،وقتی به این نقطه رسیدند، بایک سوت جنگ تمام شد!
0
6
پنجشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۷ - ۰۷:۳۸
۵۵

Taftan - مونیخ، آلمان
[::mehran_pahlavichi - لندن، انگلستان::]. [::mehran_pahlavichi - لندن، انگلستان::]. نه رفیق حمایت از خمینی در برابر شاه نه یک اشتباه مهلک بلکه یک استاتژی موفق و دراز مدت بود،چرا که اسرایل بعد از جنگ ۶ روزه،با اعاز جنگ بین ایران و عراق بدون مشکل توانست با یه حملر تحاجمی لبنان را تصرف کند،چرا که افکار عمومی کشورهای عربی به متوجه مقاصد خصمانه و صدور مسلک سقط پرستی به کشورهای عربی منطقه بود، به این خاطر عکسالعملی در مقابل اشغال لبنان از طرف کشورهای عربی نشان داده نشد، اشغال لبنان باعث شد سازمان ساف به رهبری عرفات با تسلکیم تمام سلاحای سنگین خود ،عملا قدرت مقابله با اسرایل را از دست بدهد، مهمترین دستاورد این جنگ هم نابودی کورهای اتمی عراق بود،که عملا در راه تولید سلاح هسته ای پیش میرفتند.امدن مصیبت اسلامی در ایران تمام منطقه را به یک صحنه جنگ دایمی تبدیل کرد که تا امروز ادامه دارد.و این دقیقا یک برنامه طراحی شده برای نظمی نو و تثبیت اسراییل در خاور میانه بود!
0
3
پنجشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۷ - ۰۷:۴۸
۴۳

mehran_pahlavichi - لندن، انگلستان
[::ramin-cph - کپنهاگ، دانمارک::]. نه خیر قربان، جبهه نرفتیم. ولی همین جنگ زندگی خیلی از ماها رو سوزوند. شما بخاطر شرایطی که احتمالا درش قرار داشتید، و خاطرات تلخ و شاید وحشتناکی که در ذهنتون باقی مونده، دیگه حاضر نیستید حقایقی گسترده تر رو بپذیرید. چند سال پیش در همین سایت عرض کردم، هنوز وحشت رو می شد در چشم های زن عراقی در قلب اروپا از تجاوزهای سربازای ایرانی که کلید بهشت در گردنشون بود، دید. بقول دوست عزیزمون در کامنت اول، در جنگ برنده نداریم. هر دوطرف بازنده اند. اما انچه که این جنگ داشت چیزی نبود بجز بقای این حکومت
1
3
پنجشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۷ - ۰۸:۲۲
۴۵

mahdi moud - تهران، ایران
کاملا مشخه که عراق پیروز شد وگرنه الان عراقی ها به ما حکومت نمیکردن و اموال ایران رو به عراق نمیبردن
0
1
پنجشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۷ - ۱۱:۰۸
۵۶

ramin-cph - کپنهاگ، دانمارک
[::Taftan - مونیخ، آلمان::]. از کجای کامنت من به این نتیجه رسیدی که من به تبلیغات رژیم اعتقاد دارم؟ روت نشد بگی من هم ساندیس خورم؟ تو که منو نمیشناسی چرا تهمت میزنی؟ من هم از جنگ مثل شما خوشم نمیاد اما از واقعیت و اون چیزی که دیدم گفتم، به هر حال اتفاق بدی بود که برای ایران افتاد اما خیلی ها مثل شما فکر نکردن، رفتن چون وظیفه بود، میفهمی وظیفه یعنی چی؟ همون موقع هم امثال شما زیاد بودن که بار جنگ و انداخته بودن رو دوش سربازایی که توان فرار به خارج رو نداشتن، به هر حال زنده با ایران.
0
2
پنجشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۷ - ۱۱:۱۸
۵۵

Taftan - مونیخ، آلمان
[::ramin-cph - کپنهاگ، دانمارک::]. نه رفیق نه تنها به شما ساندیس خور نمیگم، بلکه در حین نوشته ام حتی یک لحظه به این کلمه شما فکر نکردم،من نمیدونم ده چه سنی هستید، ولی من تا زمانیکه جام زهر رفت بالا در در خط اول بودم،و جزء اخرین گردان ضد زره بودیم که فاو را ترک کردیم،رفتن به جبهه هم نه بخاطر حسین عرب بود و نه خمینی سیک و بلکه بخاطر مملکت بودم و بخاطر ان چیزی که بهش باور داشته و دارم. ولی این حرف شما که امریکا و غرب پشت صدام بودند کاملا اشتباه است، امریکا و غرب اتش بیارهای معرکه جنگ ایران و عراق بودند، انها بودند که خمینی را از پاریس به ایرانها قلب کردند که به اسم مسلک سقط پرستی کلیه کشورها خاور میانه رتا علیه ایران بسیج کنه، تا اسراییل به راحتی بتونه جاده از نیل تا فراست را برای خودش قدم به قدم هموار کنه، اگر مصیبت اسلامی نبود از ۱۱ ناو هواپیمابر امریکا ، امریکا قادر بود بدون هیچ دلیلی ۹ ناو هواپیما بر را وارد خلیج فارس کند؟ یا تمام کشورهای عربی منطقه را بدون شلیک یک گلوله غیر مستقیم اشغال کند؟نه رفیق، و این یکی ازدلایل روی کاه اوردن خمینی بود
0
2
پنجشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۷ - ۱۷:۱۴
۵۶

ramin-cph - کپنهاگ، دانمارک
فقط با این که جنگ به ما قالب شد و خمینی رو انداختن جون ما باهات موافقم، اما خودت شاهد بودی که چه فقر تسلیحاتی داشتیم ، حتی تو همون فاو که شما بودید، هر حال دست تمام اونایی رو که بی منت جنگیدند میبوسم و احترامی بس عمیق براشون دارم، چه سپاهی چه بسیجی، ارتش که جای خود دارد، موفق باش.
0
2
پنجشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۷ - ۱۸:۳۵
۵۵

Taftan - مونیخ، آلمان
[::tiger.man - لوبومو، کنگو::]. رفیق کاش همه مثل شما فکر میکردند، قبل از اینکه بگن من از فلان جا هستم از فلان قوم ،بگه ،ما همه یک سرنوشت محکوم شدیم و کاش یک کم به خودمون فکر میکردیم! برقرار باشید!
0
0
دوشنبه ۱ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۵:۰۳