'سرزمین‌های اشغال شده توسط اسرائیل' کجاست و چرا به این نام شناخته می‌شود؟

بلندی‌های جولان منطقه‌ای استراتژیک در مرز اسرائیل و سوریه است که اسرائیل آن را در جریان جنگ شش روزه ۱۹۶۷ اشغال کرد بی بی سی : در اسرائیل یک وزیر کابینه بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر این کشور گفته، این کشور از دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا خواسته است حاکمیت اسرائیل بر بلندی‌های جولان را به رسمیت بشناسد. این منطقه بخشی از "سرزمین‌های اشغالی توسط اسرائیل" است.
این نقشه، سرزمین‌های فلسطینی و منطقه اشغالی بلندی‌های جولان را نشان می‌دهد به کار بردن اصطلاح "سرزمین‌های اشغالی" یکی از موضعات بحث برانگیز در تاریخ صلح خاورمیانه و روابط اسرائیل و اعراب است و در مواردی به عنوان جانبداری از یکی از طرف‌های درگیری برداشت شده است. در این گزارش تلاش شده با تکیه بر اسناد سازمان ملل و مرور تاریخ روابط اسرائیل و اعراب، ریشه این اصطلاح روشن شود.
جنگ شش روزه و وورد اصطلاح "سرزمین‌های اشغالی" به ادبیات سیاسی
در پنجم ژوئن سال ۱۹۶۷، برابر با ۱۵ خرداد ۱۳۴۶، اسرائیل یک عملیات نظامی هماهنگ و گسترده را علیه مصر، اردن و سوریه آغاز کرد. اسرائیل این حمله را یک اقدام پیشگیرانه علیه تحرکات نظامی همسایگانش علیه خود می‌خواند. این درگیری شش روز طول کشید و به نبرد شش روزه مشهور شد.
 
در این نبرد، اسرائیل کنترل کرانه باختری رود اردن و شرق بیت المقدس را از اردن، نواره غزه و صحرای سینا را از مصر و بلندی‌های جولان را هم از سوریه گرفت.
 
اصطلاح "سرزمین‌های اشغال شده" اولین بار در قطعنامه ۲۴۲ شورای امنیت سازمان ملل مطرح شد. این قطعنامه در ۲۲ نوامبر ۱۹۶۷ برابر با اول آذر ۱۳۴۶ تصویب شد و درآن "تصرف قلمرو با جنگیدن" غیر قابل قبول خوانده شده بود. این قطعنامه همچنین خواستار خروج نیروهای اسرائیل از "سرزمین‌های اشغال شده در درگیری اخیر" شده بود.
در ششم اکتبر ۱۹۷۳، برابر با ۱۴ مهر ۱۳۵۲، مصر و سوریه برای برای جبران شکست در جنگ شش روزه به اسرائیل حمله کردند اما ناموفق بودند. شش سال بعد، انور سادات، رئیس جمهوری مصر با اسرائیل صلح کرد. اسرائیل در سال ۱۹۸۲ به طور کامل از صحرای سینا خارج شد. اما باقی مناطق اشغال شده در جنگ شش روزه را همچنان تحت کنترل خود نگه داشت تا آنکه در سال ۲۰۰۵ از نوار غزه هم عقب نشست.
 
با آنکه کرانه باختری رود اردن و نوار غزه، جزو مناطق فلسطینی هستند، اما اسرائیل در این مناطق شهرک سازی کرده است. این اقدام اسرائیل خلاف قوانین بین‌المللی شناخته می‌شود در حالی که اسرائیل آن را رد می‌کند.
بلندی‌های جولان اسرائیل این منطقه استراتژیک را که جزو خاک سوریه است، در جریان جنگ شش روزه اشغال کرد و از همان زمان شهرک سازی را در این منطقه آغاز کرد. بعد از شکست سوریه در عملیاتی غیره منتظره درسال ۱۳۵۲، دو کشور آتش بسی امضا کردند که در آن یک خط مرزی تعیین شد و نیروهای سازمان ملل از همان زمان نظارت بر عدم درگیری در این منطقه را آغاز کردند.
 
در سال ۱۹۸۱، اسرائیل به صورت یک جانبه، بلندی‌های جولان را جزو قلمرو خود کرد، این اقدام مورد قبول جامعه جهانی قرار نگرفت و از این جهت مطرح شدن احتمال پذیرفته شدن این منطقه به عنوان بخشی از خاک اسرائیل از سوی آمریکا بحث برانگیز شده است. سوریه خواستار بازگشتن اسرائیل به مرز سال ۱۹۶۷، قبل از جنگ شش روزه است که به معنی رسیدن مرز سوریه به دریاچه طبریه است.