ھواداران شیعە مقتدی صدر در بغداد با شعار «بغداد آزاد است ایران برو بیرون!» جشن گرفتند

ائتلاف «سائرون» به رهبری مقتدی صدر که حزب کمونیست عراق و بخشی از نیروهای سکولار نیز در آن حضور دارند، بر مبنای اطلاعات غیررسمی که هنوز به تائید کمیسیون مستقل انتخاباتی نرسیده‌اند، با به دست آوردن ۱. ۳ میلیون رای، برنده انتخابات پارلمانی عراق است. ائتلاف «فتح» به رهبری هادی العامری که بازوی سیاسی گروه شبه‌نظامی «حشدالشعبی» تلقی می‌شود، با ۱. ۲ میلیون رای در رده دوم قرار دارد. «النصر»، ائتلاف انتخاباتی نخست وزیر کنونی، حیدر العبادی، که در نظرسنجی‌ها قرار بود برنده از صندوق رای بیرون بیاید، در مقام سوم قرار گرفت.

 

کمیسیون مستقل انتخاباتی بر مبنای ۹۵ درصد از آرای شمرده شده در ۱۰ استان، از ۱۸ استان عراق، نیز همین رده‌بندی را تائید می‌کند. آنچه مسلم است، شمار شرکت‌کنندگان در این انتخابات پایین‌ترین نسبت به کلیه انتخاباتی است که از سال ۲۰۰۳ و پس از سقوط رژیم صدام حسین برگزار شدند. در انتخابات ۴ سال قبل، بیش از ۶۰ درصد از ۲۴ میلیون عراقی که حق رای دارند به پای صندوق‌های رای رفته بودند. در کاهش شمار رای‌دهندگان عوامل بسیاری تاثیرگذار بودند، ولی شاید ناامیدی عراقی‌ها به آینده، عدم اطمینان آنها به احزاب و رهبران سیاسی و ضریب بالای فساد مالی از جله مهم‌ترین عوامل باشند. البته هنوز بیش از یک میلیون از مردمی که در حملات داعش آواره شدند نیز نتوانسته‌اند به شهرهایشان بازگردند و رای خود را به صندوق بیاندازند.

از آنجا که این آوارگان عمدتا سنی هستند، عدم شرکت آنها در انتخابات پارلمانی اخیر به ضرر فهرست‌های انتخاباتی که در گذشته آرای بالایی در استان‌های مرکزی عراق به دست آورده بودند، تمام شد. یکی از ائتلاف‌هایی که در انتخابات ۲۰۱۰ بالاترین آرا را به دست آورده بود و در این انتخابات احتمالا در رده پنجم قرار خواهد گرفت، فهرست انتخاباتی فرامذهبی و سکولار «الوطنیه» به رهبری ایاد علاوی است. ایاد علاوی که زمانی معاونت ریاست جمهوری عراق را نیز عهده‌دار بود، اگرچه خود از خانواده‌ای شیعه است، ولی از حمایت و اعتماد بسیاری از عراقی‌های سنی و سکولار نیز برخوردار است. ایاد علاوی بلافاصله پس از انتشار آمار شرکت‌کنندگان در انتخابات روز شنبه، به خاطر مشارکت پایین خواهان تکرار انتخابات شد. ایاد علاوی معتقد است «دولتی که با آرای کمتر از نیمی ار مردم سر کار آید، دولتی ضعیف خواهد بود که قادر به حل مشکلات کشوری بحران‌زده چون عراق نخواهد بود».

 

پیروزی «السائرون» در این انتخابات شکستی برای جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رود. البته قرار گرفتن ائتلاف «فتح» را نیز باید موفقیت قاسم سلیمانی دانست. مقتدی صدر، از جمله رهبران با نفوذ شیعه، مدت‌هاست که نه تنها از جمهوری اسلامی ایران فاصله گرفته، بلکه نطفه اصلی مخالفان نفوذ سیاسی تهران در بغداد است. هواداران این ائتلاف، بلافاصله پس از اعلام پیروزی این حزب در انتخابات اخیر، در بغداد با شعار «ایران برو بیرون» به خیابان ریختند. این شعار در سال ۲۰۱۶، در جریان تظاهرات علیه فساد دولتمردان عراقی، بارها در بغداد، نجف و بصره نیز از سوی هواداران مقتدی صدر فریاد زده شده بود. سفر رهبر السائرون به ریاض و ملاقات او با محمد بن سلمان، ولیعهد پر قدرت سعودی، خشم مقامات جمهوری اسلامی ایران را در حدی برانگیخت، که علی‌اکبر ولایتی در جریان سفری به بغداد گفته بود «هرگز اجازه نخواهیم داد که لیبرال‌ها و کمونیست‌ها قدرت را در عراق به دست بگیرند.» اشاره مشاور ارشد علی خامنه‌ای به ائتلاف «السائرون» بود که در آن سکولارها و حزب کمونیست عراق نیز حضور دارند.
حیدر العبادی، کاندیدای ریاست دولت

مقتدی صدر نه می‌تواند و نه می‌خواهد در راس دولت جدید عراق قرار گیرد. نمی‌تواند چون در این انتخابات کاندیدا نبود و نمی‌خواهد چون می‌داند که نه تهران و نه واشنگتن حاضر نیستند یکی از اعضای این ائتلاف در این سمت قرار گیرد. مقتدی صدر و متحدین‌اش، خود را ملی‌گرا معرفی می‌کنند و همزمان مخالف نفوذ و دخالت جمهوری اسلامی ایران در امور داخلی عراق هستند. پیروزی مقتدی صدر در انتخابات را باید به نام پادشاهی سعودی نوشت که پشت پرده از این ائتلاف پشتیبانی می‌کند. البته غیرممکن به نظر می‌رسد که دولت آینده عراق بتواند بدون حضور وزرایی از این ائتلاف و بدون آرای نمایندگان آن در پارلمان بر سر کار آید.

هادی العامری، رهبر ائتلاف «فتح» که بازوی سیاسی گروه شبه‌نظامی «حشدالشعبی» و کاندیدای مورد حمایت نیروی قدس و قاسم سلیمانی است نیز شانسی برای ریاست دولت ندارد. آمریکا تا کنون با حضور او در کابینه نیز مخالفت کرده است. البته در دولت آینده، چون دولت کنونی، بدون شک وزرایی از این ائتلاف نیز حضور خواهند داشت. تنها نامی که در عراق برای ریاست دولت برده می‌شود، نام حیدر العبادی، نخست وزیر کنونی است که با وجود ناکارایی، توانست در چهار سال گذشته با بندبازی هم از سوی جمهوری اسلامی ایران و هم ایالات متحده آمریکا حمایت شود. تنها نقطه درخشان کارنامه چهارساله حیدر العبادی پیروزی بر داعش و پس گرفتن شهرهای عراق از حکومت اسلامی است. موفقیتی که بدون حمایت مالی و نظامی ایران و آمریکا امکان‌پذیر نبود.
سرنوشت دولت در دست تهران و واشنگتن

در سلیمانیه، یکی از چهار استان اقلیم کردستان عراق، پس از بسته شدن حوزه‌های انتخاباتی، پیشمرگه‌های دو حزبی که از سوی جمهوری اسلامی ایران حمایت می‌شوند، «اتحادیه میهنی کردستان» و «گوران»، به روی هم اسلحه کشیدند و تا پاسی از شب صدای تیرانداری به گوش می‌رسید. این دو حزب که هر دو در ماه‌های گذشته رهبران کاریزماتیک خود، جلال طالبانی و نوشیروان مصطفی، را از دست دادند، به نتایج انتخابات اعتراض دارند. درگیری‌ها در حال حاضر با وساطت هوشیار زیباری، از رهبران حزب دمکرات کردستان و وزیر خارجه سابق عراق، متوقف شده است، ولی می‌توانند در هر لحظه از سر گرفته شوند.

اصیل کمال، روزنامه‌نگار عراقی در بغداد، در یک گفتگوی تلفنی با کیهان لندن می‌گوید: «ما رای دادیم، حالا تهران، واشنگتن و ریاض ۹۰ روز فرصت دارند بر سر دولت آینده به توافقی دست یابند». این روزنامه‌نگار عراقی در ادامه می‌افزاید «حتا کسانی که رای دادند نیز امیدی ندارند که دولت آینده بتواند مشکل اصلی که فساد مالی بسیار بسیار گسترده است را حل کند». اصیل کمال البته پیروزی ائتلاف «السائرون» را «گام مثبتی در گذر از ائتلاف‌های مذهبی و فرقه‌ای» می‌داند و امیدوار است که در آینده «ائتلاف‌هایی برنامه‌محور پا به صحنه بگذارند که با اتکا به آرای مردم عراق و نه کشورهای بیگانه قدرت را به دست گیرند.»