در خلال جنگ جهانی اول هزار کودک و نوجوان به جبهههای نبرد در کشورهای درگیر پیوستند. براساس اعلام مقامات بریتانیا بیش از 250 هزار فرد زیر 18 به صفوف ارتش بریتانیا در جنگ جهانی اول پیوستند تا از کشورشان حمایت کنند.
در میان این کودکان که نامشان در تاریخ جنگهای جهانی ثبت شد، نام کودکی هشت ساله به چشم میخورد. این کودک که مومچیلو گاوریچ نام دارد در جنگ جهانی اول به ارتش صرب پیوست، در حالی که تنها هشت سال سن داشت.
مومچیلو گاوریچ در اول می 1906 در یکی از روستاهای شهر لوزنیسا در غرب صربستان به دنیا آمد. او فرزند هشتم خانوادهای بود که 11 فرزند داشتند. در ماه آگوست 1914 نیروهای اتریش به روستای محل سکونت گاوریچ حمله کردند و در پی این درگیری، اتریشیها روستا را به آتش کشیدند. تعداد زیادی از مردم روستا و از جمله والدین مومچیلو گاوریچ و هفت تن از خواهران و برادرانش نیز در این حادثه جان باختند.
مومچیلو به طرز معجزهآسایی جان سالم به در برد و به کوه گوویچوو در نزدیکی روستا رفت تا درخواست کمک کند. او در آنجا با اعضای گردان ششم توپخانه ارتش صربستان مواجه شد و فرمانده این گردان او را بلافاصله به عضویت گروه توپخانه درآورد.
در میانه ماه آگوست 1914 مومچیلو گاوریچ به همراه افراد گردان ششم توپخانه در "نبرد سر" شرکت کرد. صربستان در این نبرد شکست سختی به اتریش تحمیل کرد. در پی این موفقیت مومچیلو گاوریچ به درجه سرجوخه نائل شد و یک لباس نظامی در اندازه کوچک و متناسب با حجم اندامش دریافت کرد. او که در آن زمان تنها هشت سال سن داشت، خردسالترین فردی بود که به این درجه نظامی دست مییافت.
صربها در سال 1915 شکست سختی خوردند و در نتیجه آن صربستان به دست آلمانها و اتریشیها افتاد. در آن ایام تعدادی زیادی از سربازان ناچار شدند به سمت یونان گریخته و در سرمای کشنده آن روزها خود را به تسالونیکی برسانند. مومچیلو که توانسته بود به همراه دیگر سربازان صرب به یونان بگریزد، به دلیل تحمل سرما و مسیر طاقتفرسا نشانها و مدالهای افتخار متعددی کسب کرد.
او در تسالونیکی یونان آموزش مختصری دید و پس از بهبود اوضاع ارتش صربستان، مجددا به نیروهای گردان ششم توپخانه پیوست و در "نبرد قاجمکلین" در سال 1916 شرکت کرد. در حین این نبرد، جووین میچیچ، ژنرال سرشناس صرب این کودک را که در آن زمان 10 سال سن داشت، در صفوف مقدم جبهههای نبرد مشاهده کرد و بلافاصله به او درجه گروهبانی اعطاء کرد.
مومچیلو گاوریچ در سالهای جنگ جهانی اول بارها زخمی شد، با همه این احوال مجددا به صف ارتش کشورش بازگشت و در نبردهای متعددی شرکت کرد. با پایان جنگ جهانی اول این سرباز خردسال، تاسیس کشور یوگسلاوی را به چشم دید.
او پس از پایان جنگ جهانی او دچار دردسرهای فراوانی شد. در سال 1929 دستگیر و زندانی شد. اتهام او فرار از انجام خدمت سربازی بود. علیرغم همه مدارکی که مومچیلو گاوریچ ارائه کرد، کسی از مسئولان وقت مشارکت او در جنگ جهانی اول را باور نکرد. او در رابطه جنگ جهانی دوم نیز دو بار دستگیر شد. بار اول نازیها او را به بازداشتگاههای نزدیک بلگراد فرستادند. پس از پایان جنگ نیز به دست کمونیستها دستگیر و به همکاری با نازیها متهم و به اعدام محکوم شد، ولی باز هم از مرگ جان سالم به در برد و اعدام نشد.
پس از آن مومچیلو گاوریچ در کمال آرامش زیست و در سال 1993 در سن 83 سالگی درگذشت. برای بزرگداشت یاد او، مقامات یوگسلاوی یک بنای یادبود در بلگراد ساختند و نام او را روی یکی از خیابانهای شهر لوزنسیا که محل تولدش بود، نهادند