دو نمونه از ورژن حکومتی عدالت اسلامی!

توانا: عکس سمت راست: سعید عسکر سعید عسگر سال ۱۳۷۹ اسلحه دست گرفت، به سمت حجاریان شلیک کرد، هرگز هم پشیمان نشد. بعدتر با رفقایش در سالگرد کوی دانشگاه در ۱۳۸۲ به خوابگاه دانشجویان طرشت حمله کرد، اما در دادگاه فاقد پیشینه کیفری معرفی شد. او هم اکنون آزاد است و در سپاه فعالیت می‌کند.
 
عکس سمت چپ: بهمن ورمزیار، آرایشگر او در یک دزدی مسلحانه از یک طلافروشی نقش دارد. نه تیراندازی می‌کند و نه به کسی آسیب می‌زند. او پشیمان می‌شود و خودش را با طلای دزدی داوطلبانه به پلیس معرفی می‌کند. او مستحق مجازات است اما بی‌شک نباید اعدام بشود اما اعدام می‌شود. نتیجه غیراخلاقی: در ایران دست به دزدی نزنید مگر این‌که دزدی‌ شما چندهزار میلیاردی باشد و مقام داشته باشید و پشت‌تان به مقامات حکومتی گرم باشد؛ وگرنه اعدام می‌شوید.
عکس سمت راست:
مداح هفت‌تیرکش بیت رهبری حاج محمود کریمی او بر روی یک خانواده در بزرگراه بابایی در دی‌ماه سال ۱۳۹۲ هفت‌تیر می‌کشد و تیراندازی می‌کند. او نیز مانند قاری متجاوز بیت رهبری از تعقیب قضایی مصون می‌ماند و کسی برای هفت‌تیرکشی‌اش حتا ۱۵ دقیقه هم بازداشت نمی‌شود.
عکس سمت چپ: بهمن ورمزیار