انتشار وصیتنامه «مارکو پولو»؛ تازه‌هایی درباره زندگی جهانگرد مشهور ونیزی
+10
رأی دهید
-0
نقاشی منتسب به مارکو پولو وصیتنامه «مارکو پولو»، مشهورترین جهانگرد دنیا پس از هفتصد سال، در قالب یک کتاب منتشر شده و اطلاعات تازه ای را در مورد شخصیت و زندگی این تاجر ماجراجوی ونیزی در اختیار پژوهشگران و مورخان قرار داده است.در نهم ماه ژانویه سال ۱۳۲۴، «مارکو پولو» تاجر و جهانگرد ونیزی قرن سیزدهم میلادی در بستر مرگ افتاد.
او در حضور همسر و دخترش، یک کشیش و دو شاهد وصیت کرد.وصیتنامه «مارکوپولو» به لاتین روی پوست گوسفند نوشته شد.
گروهی از پژوهشگران و مورخان این وصیتنامه را به مدت سه سال مورد بررسی قرار دادند و تا بتوانند اطلاعات دقیق تری از شخصیت «مارکو پولو» به دست آورند.نشر «اسکرینیوم» ، این وصیتنامه هفتصد ساله را در قالب یک کتاب ۳۹۵ صفحه ای منتشر کرده است.
این کتاب، در اصل، نسخه بازسازی شده وصیتنامه است و حتی لکه هایی که روی آن مانده را در بر می گیرد.
نام این کتاب که به صورت محدود و برای مخاطب خاص چاپ شده هست «من، مارکو پولو،اشتیاق و انضباط» نام دارد.
«مارکو پولو»، مردی پرهیزگار بود و بیشترین ترسش هنگام مرگ، گناهانش بود.
«رزی فونتانا»، از نشر «اسکرینیوم» که وصیتنامه «مارکو پولو» را چاپ کرده است می گوید وصیت او نشان می دهد به رغم ماجراجویی هایش در سراسر دنیا، مردی تنها و غمگین بود.
وصیتنامه، سفر «مارکو پولو» به چین را که سالها سوژه مورد بحث مورخان بود نیز تأیید می کند.
در اواخر قرن بیستم میلادی، تعدادی از مورخان این مسأله را مطرح کردند که «مارکو پولو» هرگز به چین سفر نکرد و قصه هایی که از امپراتوری مغول شنیده را بازرگانان ایرانی دریای سیاه برایش تعریف کرده اند.
بسیاری با استناد به اینکه خدمتکار او یک تاتار بود این فرضیه را رد کردند. اما حالا، وصیتنامه بر سفر او به چین صحه می گذارد.
یکی دیگر از اسنادی که سفر «مارکو پولو» به چین را تأیید می کند مشک های گران قیمتی است که از آن دیار تهیه کرده بود و بعد از مرگش، فهرست بندی شد.
«مارکو پولو»، در سالهای پایان عمرش به معامله مشک مشغول بود که آن موقع در غرب رایج نبود و ماده ای گرانبها و نایاب محسوب می شد. پس از درگذشت او، در خانه اش چیزی حدود ۲۷ کیلو مشک به قیمت ۲۱۷ دوکات پیدا شد.
«مارکو پولو» مبلغ قابل توجهی از ثروتش را به کلیسا بخشید و بقیه دارایی هایش را برای همسر و سه دخترش ، «فانتینا»، «بله لا» و «موره تا» باقی گذاشت.