یکی از مهمترین موضوعاتی که سبب میشود فرهنگ ایرانی یک فرهنگ طبیعتدوست قلمداد شود نوروز است چون همزمان با انقلاب طبیعی و رویش دوباره سبزینه در طبیعت حال مردم هم خوب میشود و در کمتر ملتی چنین فرهنگی وجود دارد که نوروزشان با آغاز بهار همزمان باشد و اغلب مردم دنیا در زمستان جشن سال نو را برگزار میکنند.
محمد درویش فعال حوزه محیط زیست با تاکید بر اینکه ماهی قرمز یکی از نمادهای فرهنگ ملی ماست و به روایتی بیش از چند هزار سال قدمت دارد، گفت: ماهی قرمز سر سفره هفتسین نماد حیات و بالندگی است و نباید به بهانههای هر چند به ظاهر منطقی این سنتهای زیبا را کمرنگ کنیم و حتی از بین ببریم بلکه باید خطرات احتمالی چنین موضوعاتی را مدیریت کنیم.
این فعال حوزه محیط زیست تاکید کرد: مشکل ماهی قرمز این است که نباید در محیطهای آبی آزاد رها شوند چون میتواند به یک گونه مهاجم تبدیل شود و گونههای بومی را تحت تاثیر قرار دهند.
درویش ادامه داد: ماهی قرمز ماهی بسیار مقاومی است بنابراین مردم میتوانند تا مدتها آن را در خانههایشان نگه دارند ولازم نیست حتما بعد از پایان تعطیلات نوروز آن را رها کنند. اما اگر هم خواستند ماهی قرمز را رها کنند باید این گونه را به استخرها، برکهها و حوضهای بسته در داخل پارکها منتقل و از رهاسازی ماهی قرمز در رودخانهها و دریاها اجتناب کنند. توجه به همین دو نکته کافی است تا بتوانیم ضمن حفظ محیط زیست از یکی از سنتهای عید نوروز لذت ببریم.
وی با اشاره به اینکه کل ماهی قرمزی که در سال وارد سفره هفت سین مردم ایران میشود تنها چهار درصد کل ماهیهای زینتی خرید و فروش شده در ایران را تشکیل میدهد، گفت: جالب است که بیشترین تلفات ماهیهای اصیل و بومی کشور به دلیل ساخت سدها و ورود پساب و فاضلاب به دریاها است. چگونه است که این خسارتهای سنگین را به ماهیهای اصیل و بومی را نادیده میگیریم و روی ماهی قرمز حساس میشویم.
این فعال حوزه محیط زیست در پایان به فعالان محیط زیست کشور در مورد سنتهای ایرانی هشدار داد و گفت: مخالفت با خرید ماهی قرمز یا سبز کرده سبزه عید نشاندهنده این است که جریانی به عمد یا به سهو تلاش میکند نشانهها و نمادهای ملی ما را نابود کند و در نتیجه این خطا ممکن است همبستگی ملی ما خدشه دار شود. فعال واقعی محیط زیست باید حواس جمع باشد که هرگز در چنین دامی نیفتد.