الجزیره: ایرانیان تبعیدی هنوز به بازگشت به زادگاه خود امید دارند

ایران اینترنشنال : وب‌سایت شبکه خبری الجزیره انگلیسی در گزارشی از جامعه ایرانیان ساکن اسکاتلند می‌نویسد، سال‌ها دوری از وطن آن‌ها را از دنبال کردن اخبار روز کشورشان باز نداشته است و بسیاری از آن‌ها کماکان در آرزوی بازگشت به زادگاه خویش هستند.
 
در این گزارش که روز چهارشنبه دوم اسفندماه منتشر شده است، الجزیره با برخی از ایرانیان مقیم اسکاتلند گفت‌و‌گو کرده است. در این گزارش آمده است که ترانه در اکتبر سال ۲۰۰۷ به شهر گلاسگو آمد. او ۵ ماه پیش از آن با یک ویزای موقت توریستی به لندن آمده بود.
 
او می‌گوید: «من آدم خطرناکی نبودم. تنها با چند تن از دوستانم خواهان به دست آوردن برخی حقوق اولیه انسانی برای زنان کشورمان بودیم».
 
اکنون ترانه به همراه پسر دو ساله‌اش با گرفتن حق پناهندگی سیاسی در اسکاتلند زندگی می‌کند. همسر او به او اطلاع داده بود که مأموران امنیتی در ایران و دستگاه قضایی کشور در تعقیب او هستند و قصد دستگیری و زندانی کردن او را دارند.
 
به گفته الجزیره، ترانه اکنون یکی از ۶ هزار ایرانیانی است که در اسکاتلند زندگی و کار می‌کنند.
 
اما جمعیت ایرانیان تبعیدی، اخبار تظاهرات ضد دولتی و مخالفت‌های عمومی با حکومت ایران را به شکل روزانه دنبال می‌کنند.
 
این گزارش می‌افزاید که ترانه که دارای دکترای ریاضیات است، از مخالفان حکومت ایران در تبعید است، می‌گوید او و همفکرانش در ایران تلاش داشته‌اند تا قوانین طلاق را تغییر بدهند و پوشیدن حجاب اسلامی را برای زنان اختیاری کنند.
 
ترانه می‌گوید: «ما حتی خواستار آزادی فعالیت همه ادیان در کشور بودیم، حتی کسانی که اصلاً هیچ باور دینی ندارند».
 
به گفته الجزیره، این خواسته‌های ترانه و بسیاری از زنان امروز ایران، در اصلاحات اساسی محمدرضا شاه جزو حقوق اولیه مردم کشور بود، که دولتمردان ایران پس از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ آن‌ها را لیبرال و غربی خواندند و لغوشان کردند.
 
الجزیره می‌نویسد که آیت‌الله خمینی این آزادی‌های اجتماعی زنان ایران را باعث نابوی خانواده‌ها معرفی می‌کرد.
 
در ادامه این گزارش آمده است که شابی فورسایت، ایرانی بهایی ۲۴ ساله که فارغ‌التحصیل حقوق است، هنگامی که ۱۴ ساله بود به همراه مادرش به اسکاتلند آمد و پناهنده شد.
 
شابی می‌گوید: «ما می‌دانیم که اصولاً هنگامی که زنان بیشتری در دنیای سیاست هستند و صدای خواسته‌های آن‌ها در خیابان‌ها بیشتر شنیده می‌شود، جامعه از آن بهره‌مند می‌شود و کشور به‌سوی پیشرفت می‌رود..
 
فیروز که قبلاً در ارتش ایران یک افسر نیروی دریایی بوده است و حتی در جنگ ایران و عراق شرکت داشته می‌گوید: «اعتراضات اخیر در ایران آغاز یک جنبش اجتماعی بزرگ است».
 
او می‌افزاید : «جوانان ایران از فساد و بیکاری و ناتونی رهبران کشور خسته شده‌اند. فرقی نمی‌کند که شما امروز در ایران از چه افکار سیاسی پیروی می‌کنید، ایران وارد یک روند بزرگ تغییرات اجتماعی شده است. آنچه ما می‌بینیم، تازه آغاز آن است».