اوضاعِ قَمر در عقرب نظام: یک مُشت «خائن بالقوه» و «حرام‎خواران مسلح» که به ریش نظام می‎خندند!

- مدیر مسوول روزنامه جوان نزدیک به سپاه دولتی‎ها را که فرزندانشان خارج از ایران درس می‎خوانند «خائن بالقوه» دانسته و نوشته آنها هم دزدی می‎کنند و هم به ریش نظام می‎خندند.
- پسر مهدی کروبی از حسام‌الدین آشنا مشاور روحانی پرسیده «آیا مردمى که هزینه کثافت‌کارى حرام‌خواران مسلح را داده‎اند نباید نام آنان و وابستگى‌شان به محافل قدرت را بدانند؟»
 
۵ بهمن ۱۳۹۶
 
با بالاگرفتن انتقادات از گفتگوی تلویزیونی حسن روحانی، حسام‎الدین آشنا مشاور امنیتی او دست به توییت شد و در دفاع از او به‌ویژه در مورد ورشکستگی موسسات مالی و عدم پرداخت مطالبات مالباختگان نوشت که مقصر دولت نیست.
 
آشنا گفته تقصیر به گردن «نزول‌خوران تسبیح به دست» و «پینه بر پیشانی»‎هایی است که صاحبان این موسسات هستند و با اسلحه رییس بانک مرکزی را تهدید می‎کردند و وقتی هم که کارشان خراب شد دولت را مجبور کردند از جیب ملت بدهی‌ها را بپردازد.
 
دفاع مشاور روحانی از او با واکنش محمدتقی کروبی پسر مهدی کروبی روبرو شد و او نیز در توییتر خود نوشت: «آشنا از نزول‌خوران تسبیح به دست مسلح می‌گوید که روحانى با لغو مجوز و پرداخت بدهى بساط‌شان را جمع کرد. آیا مردمى که هزینه کثافت‌کارى حرام خواران مسلح را داده‎اند نباید نام آنان و وابستگى‌شان به محافل قدرت را بدانند؟ اگر مدعى‌العموم خواب است ملت مال باخته اما بیدار است.»
 
از خصلت‎های رهبران و مسئولان نظام‎های خودکامه است که با لرزان شدن پایه‎های قدرت، سعی می‎کنند مسئولیت را به گردن یکدیگر بیاندازند تا خود را در افکار عمومی تبرئه کنند.
 
در این بین گاهی هم بعضی‎ از آنها هول می‎شوند و خواسته یا ناخواسته از دهان‎شان حرف‌هایی در می‎رود که بیشتر افشاگری است، همچنان که پاسدار عبد‌الله گنجی مدیر مسوول روزنامه «جوان» رسانه‌ی نزدیک به سپاه در سرمقاله روز چهارشنبه، چهارم بهمن، با انتقاد از حضور دوتابعیتی‎ها در دولت به‌خصوص وزارت نفت از فهرستی ۱۰۰نفره نام برده و گفته «ننگ نظام جمهوری اسلامی است که مدیران آن دل در گرو همانجایی دارند که سال‌هاست نظام و ملت آنان را به بدترین شکل از حقوق مختلف خود محروم کرده است.»
 
او پرسیده «برای بقای نظامی که بر کاکل مدیرانی بچرخد که اسب زین‌کرده‌شان بالقوه آماده پرش به سمت فرنگ است چه تضمینی وجود دارد؟!»
 
گنجی در بخشی از این یادداشت به نظر می‌رسد که کمی از کوره در رفته و می‌نویسد «دزدهای دو‌تابعیتی بیشترین ضربه را به حیثیت نظام وارد می‌کنند؛ یعنی هم مدیر دزد است، هم می‌تواند از محاکمه بگریزد، هم به ریش نظام بخندد و هم به جایی برود که به آن سرزمین دشمن می‌گوییم. این فقط دو تابعیتی‌ها نیستند که زیر پای نظام را شل می‌بینند و زیر پای خود را محکم می‌کنند، بلکه از مسئولان نظام جمهوری اسلامی نیز کسانی هستند که فرزندان‌شان را برای تحصیل به غرب می‌فرستند تا شمایل فرهنگی غرب را از ورژن اصیل آن تجربه کنند و از فرهنگی که پدرانشان برای ترویج آن حقوق می‌گیرند فاصله بگیرند.»
 
سپس ادامه می‌دهد که بدون تردید مسئولانی که فرزندان‌شان به غرب رفته و در رشته‌هایی تحصیل می‌کنند که در ایران وجود دارد خائنان بالقوه هستند و انگاره و باور آنان به چیستی نظام جمهوری اسلامی را باید در لابلای همین نگرش جستجو نمود.
 
بحران در رژیم هم بر شدت افشاگری‎ها افزوده و هم بر زبان و الفاظی تأثیر گذاشته که آنها در مورد یکدیگر به کار می‎برند. اتهاماتی که تا همین اواخر جسته و گریخته در مورد فساد و رانت‎خواری مطرح می‎شد و صدای آن در نمی‎آمد، دزدی و غارت‎هایی که یقه‌سفیدها و خودی‎ها پای ثابت آن بودند می‎بردند و می‎خوردند و آب از آب تکان نمی‎خورد، حالا در جنگی که همه ارکان رژیم را در بر گرفته است از زبان خودشان شنیده می‎شود. در روزها و هفته‎های آینده باید منتظر افشاگری‌های بیشتری از سوی وابستگان و دلبستگان نظام جمهوری اسلامی علیه یکدیگر بود.