مقصران فقر مواد مغذی در بدن، تنها مصرف غذاهای فراوری شده و رژیمهای غلط نیستند. حتی ممکن است زمانی که یک رژیم غذایی متعادل را دنبال میکنید، برخی از ویتامینها و املاح طبیعی بدنتان را از دست بدهید.
برای پی بردن به کمبود مواد مغذی در بدن، شما نیاز به انجام آزمایشهای دورهای خون دارید. در عین حال میتوانید برخی از این کمبودها را از روی صورتتان نیز تشخیص دهید. وقتی بدن شما برخی مواد مغذی را از دست میدهد، صورت شما شاید اولین جایی باشد که در مورد این کمبودها به شما هشدار میدهد:
کمبود ویتامین ب ۱۲: کمبود این ویتامین در میان گیاه خواران بسیار رایج است. کمبود ویتامین ب ۱۲ اغلب باعث تغییر رنگ پوست و رنگ پریدگی میشود. سایر نشانهها عبارتند از خستگی، از دست دادن اشتها، تنگی نفس و اسهال. اگر میخواهید فقر ویتامین ب ۱۲ را درمان کنید، به دنبال مصرف بیشتر ماهی، گوشت بدون چربی، پنیر، ماست و غلات غنی شده باشید. اگر رژیمهای غذایی گیاهی را دنبال میکنید، مکملهای ویتامین ب ۱۲ را با مشورت پزشک مصرف کنید.
کمبود ویتامین سی: ویتامین سی نقش حیاتی در بدن دارد؛ سیستم ایمنی بدن را تقویت میکند و باعث بهبودی سریع زخمها و حفظ سلامت استخوانها میشود. به گفته محققان کلینیک مایو، کمبود این ویتامین باعث خونریزی لثهها میشود. بهبود آرام زخمها، خشک شدن موها و ایجاد لکههای قرمز روی پوست از دیگر علائم فقر این ویتامین است. اگر هر کدام از علائم فقر ویتامین سی را دارید، میوهها، سیب زمینی، انواع توتها، فلفل، بروکلی، اسفناج و مکملهای ویتامین سی را به رژیمتان بیفزایید. مصرف روزانه ۷۵ میلی گرم ویتامین سی به زنان و ۹۰ میلی گرم به مردان توصیه میشود.
کمبود یُد: کمبود این ماده معدنی منجر به چشمهای پف آلود میشود و کم کاری تیروئید را نیز به همراه دارد. افرادی که دارای کمبود ید هستند، ناخنهای شکننده را تجربه میکنند و ممکن است به راحتی دچار اضافه وزن شوند. شما میتوانید در صورت ابتلا به این علائم، مصرف هرچه بیشتر زغال اخته، لوبیای سیاه، میگو، توت فرنگی و ماست را در نظر داشته باشید.
کمبود امگا ۳: خشکی پوست بخصوص در فصل زمستان رایج است. اما اگر پوست شما خشکتر از حد معمول باشد، به آن معنی است که اسیدهای چرب امگا ۳ را به میزان کافی دریافت نمیکنید. مصرف کم این اسیدهای چرب چین و چروک صورت شما را نیز افزایش میدهد. منابع این اسیدهای چرب عبارتند از ماهی، دانههای کتان، دانههای چیا و گردو.
کمبود آهن: پوسیدگی لبها یکی از نشانههای کمبود آهن است. نشانههای دیگر عبارتند از خستگی، سرماخوردگیهای مکرر و درد زبان. کمبود ریبوفلاوین نیز میتواند خشکی لبها را به همراه داشته باشد. شما میتوانید ریبوفلاوین را از راه مصرف ماهی قزل آلا، بروکلی، پنیر، و بادام به دست بیاورید. آهن نیز در حبوبات، آجیل، اسفناج و مکملهای آهن وجود دارد.
کمبود بیوتین یا ویتامین ب ۷: موهای خشک و نازک میتواند به شما هشدار دهند که دچار کمبود این ویتامین هستید. جدا از ریزش مو، نشانه مشخص دیگر کمبود بیوتین صورت پف کرده با توزیع چربی غیر طبیعی و راشهای قرمز است. مطالعهای که توسط دانشگاه هاروارد انجام شده بیوتین را به عنوان یکی از مواد مغذی ضروری برای حفظ استحکام، بافت و ظاهر مو عنوان کرده است. منابع غذایی سرشار از بیوتین شامل بادام زمینی، جگر، برخی سبزیجات، برگ چغندر سوئیسی، تخم مرغ پخته، و زرده تخم مرغ خام است.