تابلوی « آنکه منتظرش بودم» اثر گئورگ والدمولر در دهه ۱۸۶۰ میلادی خلق شده است. یعنی بیش از یک قرن و نیم پیش، زمانی که نه لامپ برقی اختراع شده بود و نه تلفنی. دختری در حالی که به یک شی چشم دوخته، در یک بیشه در حال قدم زدن است و پسری که عاشق به نظر میرسد با یک شاخه گل در انتظار معشوق.
یه گزارش یورو نیوز، با این حال اولین تصوری که از این تصویر به ذهن پیتر روسل، گردشگر بریتانیایی در موزه مونیخ رسید، این بود که دختر در حال نگاه کردن به یک اپلیکیشن دوستیابی در موبایل آیفون خود راه میرود. او این ذهنیت و تصویر را در جواب به یکی از مطالب نشریه وایس، توییت کرد. در آن مطلب، در یک تابلوی نقاشی مربوط به سال ۱۹۳۷، سرخپوستی را میبینیم که به یک آیفون نگاه میکند. تصویری که حقیقی است و در واقع یک هنرمند ایتالیایی آن نقاشی را در سالهای اخیر تکمیل کرده است.
اگرچه مسلم است که در دهه ۶۰ قرن نوزدهم موبایلی در کار نبوده، اما همانطور که خود پیتر روسل هم میگوید، این برداشت نشان میدهد که زمان چه تاثیری بر ذهنیت ما از اشیا و آثار میگذارد.
بنا به توضیحات موزه نئوپیناکوتک مونیخ، واقعیت آن است که دختر حاضر در تابلو، در حال خواندن کتاب مقدس است.