گشتی در کاخ تاریخی "هشت بهشت".

درست است، از تمدنهای گذشته در این سرزمین ویرانه ای باقی مانده بود. این همت ترکها بود که آستینهایشان را بالا زدند و این کشور را بنا کردند و بمدت یکهزار سال آنرا حراست کردند. در این یکهزار سال از تاریخ این سرزمین ترکان ازبک دانشمندانی چون ابوریحان بیرونی، ابن سینا و خوارزمی به زبان فاخر عربی علوم ریاضیات و طب نگاشتند. نظام الملک در سیاستنامه از نحوه و اصول ملک و مملکت داری ترکان رساله ها نوشتند و در این میان شاعران افغانستان چون حافظ و سعدی در سایه چتر تساهل و تسامح بدرگاه امیران ترک منزلت شتافتند و به دری-فارسی نغمه و شعر سرودند و اندرز دادند که جانان پدر!‌ هنر آموز که در این مملکت که ترکان ساخته اند این باهنر است که هر جا رود قدر بیند و بر صدر نشیند و آنکه بی هنر است حتی اگر آقازاده هم باشد لقمه چیند و سختی بیند. ادامه ..

تا اینکه کمپانی هند شرقی را این سیستم شایسته سالاری Meritocracy و رنگارنگی فرهنگی و تعامل زبانی بمذاق خوش نیامد. رضا خان پالانی بی هنر و بیسواد را از سرطویله بانی سفارت هلند بیرون کشیدند و بر خر مرادش نشاند. پسر خام و بی تجربه اش هم که از سوئیس با پنج زبان رسمی برگشت، هنوز پایش نرسیده شمشیر از نیام برکشید و هر چه زبان مردمان این دیار بود را برید و درخت تنومند فرهنگ هزاران ساله این مملکت را از بیخ کند و سوزاند. و هر که را هم که سرش به تنش می ارزید به جوخه اعدام سپرد. این آدم نادان، زبان مردم (یعنی باارزشترین میراث هزاران هزار سال تلاش نسل اندر نسل میلیونها انسان ) را برید .و همچنان که خون از زبان مردم می چکید ، در این وانفسای خلاء فرهنگی، طرف تازه ادعایش هم گرفته بود که؛ پیش بسوی تمدن بزرگ! بعد هم که به این مملکت چند زبانه چند فرهنگی ر.د(آفتابه برداشت) چمدانش را بست و دودستی مملکت را تحویل خمینی و یک مشت جانی عقده ای داد رفت. اینست قصه پر از آب چشم هشت بهشتی که در بالا می بینید که ‌آرزوی امیرخسرو دهلوی از ترکان ختائی ترکستان بود و همان که نظامی گنجوی هفت پیکرش را در آن می دید!

برگرفته از کتاب «هشت بهشت» امیر خسرو دهلوی: هر یکی را بهشت نام کنم - حور و کوثر درو تمام کنم -. هفت باشد بهشت و کوثر هفت - هشتم آن کاندران بود هر هفت -. پس نویسم به کلک مشک‌سرشت - نام این هشت‌خانه هشت‌بهشت -.

[::hamid411 - لس آنجلس، ایالات متحده امریکا::] شما ابتدا نام «جلیل محمد قلی زاده» ادیب و داستان نویس شهیر آذربایجانی و بنیان‌گذار «روزنامه ملانصرالدین» و نویسنده کتاب«میٌت» kefli iskədər را در گوگل و یوتیوب جستجو کنید. سپس به نام کاربری من ایراد بگیرید! دلیل جهل و هرزه نگاری شما اینست که نه کشورتان را می شناسید، و نه از تاریخ و ادبیات و نویسندگان و زبان و فرهنگ و گذشته این مملکت چیزی می دانید و نه از دنیای اطراف خود خبر دارید. نه اسکندر مقدونی را می شناسید، نه «اسکندر نامه« نظامی گنجوی را خوانده اید و نه kefli iskəndər قهرمان کتاب جلیل محمد قلی زاده را می دانید کیست. سرتان را مثل کبک فرو برده اند درون چاه جمکران و در این برهوت بی فرهنگی خود را با مالیدن خودتان به ستونهای صیقلی تخت جمشید کمبود های خود را ارضاء می کنید. شما بهتر ایت قبل از گشودن بروید و کمی مطالعه کنید!‌ گستاخی و دهان دریدگی را بگذارید برای مقام معظم رهبری اتان.