علی اشرف درویشیان درگذشت

تا جاییکه یادم است پسرشون بهرنگ درویشیان در آنتورپن بلژیک درس فلسفه میخوندو زندگی میکرد

علی اشرف درویشیان هم مرد. او هم کمونیست دو آتشه ایی بود که در حلقه چپیها به باتلاق نشسته بود. کتابهایی مینوشت که از فقر و ظلم حکایت داشت. اما راه حل را در چشمان مسکو و پرچم سرخ میدید. شجاع بود اما درایت نداشت. دسته باصطلاح روشنفکران ایرانی ، سمپاتی و تمایل عجیبی به چپگرایی داشتند و رو به فبله مسکو وضو میگرفتند. از روند سریع اصلاحات اجتماعی و رشد چشمگیر اقتصادی ایران در آعاز دهه پنجاه چیزی نمیدیدند و کعبه حاجاتشان رفیق مارکس و کرملین بود. علی اشرف هم خیلی زود پشیمان شد. اما دیر شده بود. خیلی دیر. پشیمانی یکی از بدترین مجازاتها و ناجوانمردانه ترین زهرهای زندگیست. یادش گرامی و احوالش درس عبرت نسلهای بدون تامل و ایدئولوژیکی باد.

روشنفکر همیشه طلبکار.روشنفکری که حرف زیاد میزد اما از راه حل ان عاجز بود. روشنفکری که خیال میکرد با نوشته هایش میتواند یک ملت را خوشبخت کند.اما خودش معنی خوشبختی را نمیدانست

[::تو خوبی بابا - ویاندن، بلژیک::]. باشه تو خوبی بابا

[::تو خوبی بابا - ویاندن، بلژیک::] . توکه خوبی .چقدر نگ ....ای بهت میاد شیک شدیاااا.

ان فرد یا افرادی که نسبت بکامنت من منفی میدهند لطفا توجه کنند. منفی دادن بیک کامنت بمعنی قبول نداشتن ان نوشته است. ان فرد یا افراد باید بعنوان یک انسانی که دارای شعور و درک هستند بهتر است بجای منفی دادن اظهارات خود را بعنوان یک انسان زنده بیان کنند. والا فشار اوردن روی مووس و دادن منفی بدون هیچگونه اظهار نظر همانند انسان مرده و ضعیفی هستید که قادر باظهار نظر منطقی خودتان نیستید. یک انسان توانمند در ابتدا باید دارای شهامت و شجاعت در گفتار و نظریه خود باشند. ان فرد یا افرادی که قادر باظهار نظر منطقی خود نیستند همانند مردگانی را میمانند که فقط بوی متعفن لاشه انها دیگران را ازرده میکند. شهامت در اظهار نظر فقط کار انسانهای توانمند است