چطور با فرزندانمان درباره مسایل جنسی صحبت کنیم

شبکه‌های اجتماعی و دسترسی آسان به اطلاعات بی‌پرده در فضای اینترنت باعث شده که صحبت درباره موضوع حساس سکس، رابطه و یا مسایل جنسی، بیش از پیش برای پدرومادرها به کاری بسیار دشوار تبدیل شود.
 
هفته گذشته، یک معلم ۲۴ ساله در بریتانیا با ابراز نگرانی از فعالیت‌های جنسی نوجوانان، مساله اهمیت نیاز به دخالت و درگیرشدن والدین را مطرح کرد. اما واقعا بهترین برخورد با این مساله چیست؟
با ناجور بودن این مسائل کنار بیایید
برای خیلی از پدرومادرها، حرف‌زدن از سکس با فرزندانشان کاری شرم‌آور و ناجور است.
 
اما دکتر ابیگل سان، روانشناس، می‌گوید که پدرومادرها باید این حس را کنار بگذارند.
 
او می‌گوید: "ما، پدرومادرها به عنوان افرادی بالغ باید حس معذب بودن را کنار بگذاریم و نگذاریم که این مساله باعث ایجاد یک دیوار سنگی شود."
 
"حرف زدن درباره این مسائل، هر چقدر هم ناجور باشد، این پیام را به کودکان شما می‌‎دهد که آنها می‌توانند با شما درباره مسائل مربوط به سکس و روابط جنسی صحبت کنند."
 مستقیم درباره فرزندتان حرف نزنید
دکتر سان توصیه می‌کند که صحبت کردن درباره یک شخص دیگر به جز فرزند شما می‌تواند نقطه شروع خوبی باشد.
 
"وقتی موضوع درباره شخص دیگری است، حرف زدن درباره شخص سوم همیشه کمی بی‌خطرتر است"
 
"بعضی وقت‌ها موقعیت‌هایی است که ما به عنوان یک بزرگسال، به عنوان پدر یا مادر بچه، فکر می‌کنیم که این موقعیت خوبی است که درباره این مسائل حرف بزنیم؛ مثلا در فیلمی یا کتابی که می‌دانیم آنها می‌بینند یا می‌خوانند اتفاقی می‌افتد که شما می‌توانید سر صحبت را دراین‌باره باز کنید و درباره ماجرایی که اتفاق افتاده واکنش نشان دهید."
 
داستان‌های دوستان و آشنایان هم "می‌تواند راهی برای حرف زدن درباره تجربه‌های متفاوت افراد مختلف باشد. حرف‌زدن درباره اینکه افراد چه اشتباهاتی مرتکب شده‌اند، چه کارهایی می‌توانستند انجام دهند و چه فشارهایی را تحمل کرده‌اند."
جانخورید و کانال را عوض نکنید
بچه‌ها واکنش‌های پدرومادرشان به صحنه سکسی در تلویزیون را به دقت زیرنظر دارند، پس این خیلی مهم است که درباره واکنش خودتان به خوبی فکر کنید.
 
موسسه خیریه "-زندگی‌خانوادگی" می‌گوید: "اگر هر وقت که موضوع مربوط به رابطه جنسی و سکس مطرح شد، شما کانال را عوض کنید، موضوع صحبت را تغییر دهید و یا یک جوک بگویید، احتمال اینکه فرزندان شما فکر کنند که سکس یک امر محرمانه، خطرناک، شرم‌آور یا چیزی است که باید از آن خجالت کشید یا ترسید، بیشتر خواهد بود."
 
او می‌گوید: " فکر می‌کنم در چنین موقعیت‌هایی به جای اینکه جا بخوریم و دستپاچه شویم، از فرصت برای حرف زدن در خانواده استفاده کنیم، به طوری که بچه‌ها احساس امنیت کنند و بتوانند این مسائل را کشف کنند."
به بچه‌ یاد دهید بر سر حرفش بماند
بچه‌ای که از همراهی همسالانش در شیطنت‌های معمول روزمره خوشحال است، اگر پای مسائل جنسی پیش بیاید، احتمالا برای نه گفتن اعتماد به نفس کمتری دارد.
 
دکتر سان می‌گوید ضروری است که پدر و مادرها این پیام را از اولین سال‌های زندگی به فرزندانشان منتقل کنند که نباید فقط به صرف تقلید از دوستانشان، خود را مجبور به انجام کارهایی کنند که دوست ندارند. مثلا جلوی بچه‌های کلاس خودنمایی کنند یا به معلمشان توهین کنند.
 
"مساله این است که بتوانند در موقعیت‌های مختلف به اصول خودشان پایبند باشند و در برابر آنچه باید مقاومت کنند، اعتماد به نفس خود را نگهدارند و تسلیم محیط نشوند."
 
"به این ترتیب شما این مساله مهم را به آنها یاد می‌دهید که هرگز نباید تسلیم شوند و کاری که دوست ندارند را انجام دهند و اگر بعدها وقتی بزرگ شدند چنین بحثی با آنها داشته باشید، مساله برایشان ملموس و آشنا خواهد بود."
شبکه‌های اجتماعی را درک کنید
"کاترین مابی" فکر می‌کند که بزرگترین نگرانی در رابطه با افراد جوانی که خودشان را در موقعیت‌های جنسی دشوار قرار می‌دهند، استفاده گسترده از شبکه‌های اجتماعی است؛ و در نظر گرفتن این واقعیت که در حال حاضر نوجوانان بیشتر از پدرومادرهایشان با دنیای دیجیتال آشنا هستند، کمکی به حل این مساله نمی‌کند.
 
"اغلب نوجوان‌ها احساس می‌کنند که در این‌باره نمی‌توانند با پدر و مادرشان حرف بزنند چون آنها چیزی از اینستاگرام و این چیزها نمی‌دانند و نمی‌توانند درک کنند."
 
فکر می‌کنم به عنوان یک پدر یا مادر لازمه که بدانید که مثلا در اینستاگرام چه می‌گذرد، حداقل کمی، که بتوانید با فرزندتان سر صحبت را درباره آن باز کنید."
قضاوت نکنید
کاترین مابی می‌گوید این خیلی مهم است که چیزی نگویید که راه مکالمه‌ای که برقرار شده، را ببندید؛ نه حالا و نه در آینده.
 
"دخترهفت ساله‌ام، یکروز که از مدرسه به خانه آمد گفت که در مدرسه پسری را دوست دارد. من نه سعی کردم او را تشویق کنم و بگویم : "می‌دونی که می‌تونی همیشه بیایی با من درباره این چیزها صحبت کنی." و نه تنبیه‌اش کردم که: "بچه‌تر از اون هستی که دوست پسر داشته باشی، منظورت از "دوست پسر" چیه؟" هرچند واقعا دلم می‌خواست این را بپرسم."
 
"بهش گفتم: چه جالب، اسمش چیه؟ از چی اون خوشت اومده؟ و یه جوری باهاش حرف زدم که احساس کند که اگر بخواهد بحثی درباره مسائل جنسی مطرح کند تنبیه نخواهد شد."
 
"می‌خواستم احساس کند که می‌تواند با من درباره این چیزها حرف بزند. وقتی بزرگ‌تر شود حتما موضوع مکالمه هم تغییر خواهد کرد اما تا زمانی که او احساس کند وقتی اتفاقی می‌افتد می‌تواند بیاید پیش من و بگوید که این اتفاق افتاده. تا زمانی که این مکالمه وجود دارد من فکر می‌کنم که بچه‌ها بیشتر در امان خواهند بود."
 
دکتر سان می‌گوید: " خیلی مهم است که احساسات و تجربه‌های آنها را تحقیر نکنیم."
صحبترا از کودکی شروع کنید
به توصیه مقامات خدمات درمانی بریتانیا، هرگز برای شروع صحبت با بچه‌ها درباره مسائل جنسی زود نیست اما موضوع باید با زبان مناسب هر سن مطرح شود.
 
براساس این توصیه: "لازم نیست که وارد جزئیات شوید. یک پاسخ کوتاه و ساده کافی است."
 
"اگر از شما پرسیدند مثلا، بچه ها از کجا می‌آیند؟ شما می‌توانید جواب دهید: بچه‌ها در شکم زنان بزرگ می‌شوند و وقتی به اندازه کافی بزرگ شدند، به دنیا می‌آیند. همین حد معمولا کافی است."
 
"اما ممکن است که بچه دنبال سوال را بگیرد و بپرسد: "خوب بچه چطور به داخل شکم مادرش می‌رود؟ و شما می‌توانید جواب دهید: یک مرد یک دانه آنجا می‌گذارد."
 
جان براون از موسسه خیریه انجمن ملی پیشگیری از آزار کودکان می‌گوید: "اینکه چقدر زود والدین چنین مکالمه‌هایی را با فرزندشان شروع می‌کنند، بستگی به سن و بلوغ فرزندشان دارد. اما شروع حرف زدن درباره این مسائل زمانی که هنوز در دوران دبستان هستند به بالابردن سطح فهم آنها کمک می‌کند و آنها را به پرسیدن بیشتر تشویق می‌کند."
و بالاخره: همیشه در دسترس آنها باشید
"کاترین مابی" می‌گوید: " فکر می‌کنم دید باز و صداقت از همان سال‌های اول کودکی خیلی مهم است. باید فضایی به وجود بیاوریم که جوانان احساس کنند هر وقت که مشکلی دارند ما در دسترس آنها هستیم."
 
دکتر سان می‌پرسد: "چه کاری می‌توانید انجام دهید جز اینکه به آنها این اطمینان خاطر را بدهید که در کنارشان هستید؟"