امیریه نام محلهای در حاشیه شهریار است. اما این محله با تمامیمحلههای شهریار تفاوت دارد. وقتی در این محله قدم میزنید، تصور اینکه فقط چند کیلومتر با پایتخت فاصله دارید، برایتان سخت میشود. نه قوانین شهری بر آن حاکم است و نه روستایی. در اینجا میتوان با چند پاره آجر و بلوک سیمانی، چهاردیواریای را با دیوارهای وصله پینهای بهدور از چشم ماموران شهرداری ساخت و نامش را هم خانه گذاشت. ساکنان امیریه مهاجرانی اند از تمامیاستانهای کشور.
در یکی از محله های امیریه خانههای مسکونی در کنار گاوداریها بدون رعایت هیچگونه اصولی ساخته شدهاند. در کنار این خانهها علاوه بر گاوداری، گودالی حفر شده که محل تجمع فاضلاب محله امیریه است. حفر این گودال در سالهای گذشته توسط شهرداری برای هدایت و ساماندهی فاضلاب شهری انجام شده است که متاسفانه تا کنون در این گودال ۱۲ کودک خردسال و دو میانسال غرق شده اند.
پس از حادثه غرقشدن کودکان شورای اسلامی شهریار، ۴ میلیارد تومان را برای ساماندهی فاضلاب این منطقه مصوب کرده اما از سوی بازرسی استانداری این کار را خلاف مقررات دانستند و عنوان کردند ساماندهی فاضلاب در حیطه وظایف شهرداری نیست، زیرا متولی این کار آبفاست. شهرداری نیز تعدادی دیوار بتونی بهمنظور ساماندهی این کانال و گودال نصب کرده بود که پس از نامه بازرسی استانداری این کار نیمهکاره مانده است.
اهالی همچنان از وجود این گودال ابراز نگرانی میکنند میگویند امیریه پارک ندارد و همچنان اطراف گودال محل بازی کودکان است و نگرانی از تکرار غرق شدن کودکان، کابوس روزانه اهالی امیریه است.