میزان نوشت: صدای گریه از محوطه بیمارستان شنیده میشد، نوزادهای دوقلو در یک پتو پیچیده شده و مورچهها به صورت آنها هجوم برده بودند.
خواهر و برادر دو قلوی تازه به دنیا آمده حال خوبی نداشتند و ساعتها بود که شیر نخورده بودند. خبری از مادرشان نبود، هر چه بود خبر از بی قراری نوزادان بود. صورتهایشان زرد شده بود و لبهایشان سیاه، انگار ساعتهای زیادی بود که در کنار سطل زباله رها شده بودند. دو نوزادی که خواهر و برادر بودند و تازه یک هفته از زمان تولدشان به این دنیا میگذشت.
نجمه بهاری مددکاراجتماعی موسسه خیریه مهرآفرین در شهر بندرعباس درمورد رها شدن دو نوزاد (خواهر و برادر) در محوطه بیمارستان، میگوید: چندی پیش برای پیگیری کارهای روزمره و جهت پذیرش مددجو (مادر معتاد) به بیمارستانی در بندرعباس مراجعه کردم. در محوطه بیمارستان صدایی نگاه مرا به خود جلب کرد و وقتی دقت کردم متوجه شدم که صدا از کنار سطل زبالهای در محوطه بیمارستان میآید.
بهاری میافزاید: واقعا تاسف بار بود، دو نوزاد متولد شده (دختر و پسر) با معصومیت تمام، لای پتو در کارتن گوشهای از پارکینگ عمومی و در کنار سطل زباله رها شده بودند. با همکاری پرستاران بیمارستان، نوزادان به سرعت به بخش منتقل شدند و اقدامات درمانی برای احیای دو نوزاد آغاز شد. در ادامه مشخص شد که نوزادن متولدشده دو قلو هستند و از بیمارستان دیگری به این بیمارستان منتقل شده و حدود ۷ الی ۸ ساعت در کنار سطل زباله رها شده بودند.
وی با بیان اینکه “متاسفانه مورچههای اطرف زباله به مژهها و ابروهای دو نوزاد صدمه زده بودند” میگوید: با پیگیریهای صورت گرفته توسط مسئولان بیمارستان، محل تولد دو قلوها مشخص شد که پدر و مادر نوزاد از قشر ضعیف نبودند و بنا به دلایل دیگری نوزادان خود را رها کرده بودند.
این مددکار اجتماعی میگوید: با تلاش صورت گرفته و همکاری دادستانی و سازمان بهزیستی، دو نوزاد به شیرخوارگاه منتقل شدند.